Του Άγη Βερούτη
Η 5η Ιουλίου σηματοδοτεί την επέτειο του μεγαλύτερου συλλογικού τεστ νοημοσύνης όλων των εποχών!
Αυτό συνίστατο στην αποδοχή ή όχι μιας παραγράφου γραμμένης σε ελληνικά που δεν καταλαβαίνει το 80% των Ελλήνων, με ξένες λέξεις, και το οποίο αφορά μια πρόταση της τρόικας η οποία ήδη πριν την ημέρα του δημοψηφίσματος είχε αποσυρθεί από τους εταίρους.
Ουσιαστικά το ΝΑΙ ή ΟΧΙ ήταν μια “τύπου” άδεια από τους ψηφοφόρους προς την τότε κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από την νομισματική ζώνη του Ευρώ.
Το 61.31% των Ελλήνων απέδειξε ότι δεν διαθέτει στοιχειώδη νοημοσύνη.
Τουλάχιστον το 61,36%!
Η πλειοψηφία των εκλεγέντων βουλευτών του κοινοβουλίου απέδειξε επίσης πως δεν διαθέτουν ούτε αυτοί στοιχειώδη νοημοσύνη.
Στοιχειωδώς, οι κανόνες που διέπουν τη διενέργεια δημοψηφισμάτων προβλέπεται στο Σύνταγμα της Ελλάδος με την αναθεώρηση του 2008, στο Άρθρο 44 και παράγραφο 2. Συγκεκριμένα λέγει:
“2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο. Αν το νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος”.
Η δικαιολογία του 41% που ψήφισε άκυρο λευκό ή απείχε, ήταν πως με άνω του 40% αποχή θα ακυρωνόταν το δημοψήφισμα! Γελάνε οι πέτρες.
Φυσικά κάτι τέτοιο ΔΕΝ ίσχυσε, και ουσιαστικά με την αποχή του το 41,13% του εκλογικού σώματος συμμετείχε στην επικύρωση της απόφασης. Όπως με την αερολογία ότι δήθεν η υψηλή αποχή σε βουλευτικές εκλογές μπορεί να αποτελέσει μομφή για το συνολικό πολιτικό σύστημα.
Τα ψεκαστικά δουλέψανε πυρετωδώς σε τρελούς ρυθμούς και απέδωσαν.
Τελικά και μόνο από το τελικό κόστος της “περήφανης διαπραγμάτευσης” ήταν της τάξεως των €86-€100 δισεκατομμυρίων για τη χώρα, συν την ανάσχεση της οικονομικής ανάκαμψης και από μικρή ανάπτυξη η χώρα έπεσε πάλι σε ύφεση. Πάντα με την συναίνεση του Ελληνικού Λαού, σε ποσοστό 61,36%.
Συν φυσικά την παραχώρηση του συνόλου της Εθνικής Περιουσίας της Ελλάδας σε ξένους για 99 χρόνια!
Παρεμπιπτόντως, ο Σαμαράς έχασε την στήριξη των δανειστών διότι αρνήθηκε κατηγορηματικά την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια. Είναι αδύνατον να υπολογιστεί η ζημιά στην Εθνική περιουσία που μπορεί να προκληθεί από διοίκηση μη ελεγχόμενη από τον Ελληνικό Λαό, και εξ ορισμού αλλοδαπή, καθώς απαγορεύεται ο πρόεδρος του Ταμείου των 99 ετών να είναι Έλληνας.
Και αυτά τα υπέγραψε Ελληνική κυβέρνηση με την συναίνεση του Λαού!!!
Να μην μιλήσουμε για την αβλεπί ψήφιση κάθε αερολογίας και ζημιογόνου για τη χώρα νομοθεσίας που φέρνει ο θίασος που υποκρίνεται την κυβέρνηση στην Βουλή.
Πείτε μου τώρα αν μπορείτε πως αυτό το δημοψήφισμα δεν ήταν το μεγαλύτερο τεστ νοημοσύνης όλων των εποχών, όπου το 61,36% των ψηφισάντων συν το 41,13% του εκλογικού σώματος που απείχε, δεν απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα ψεκαστικά δουλέψανε!
Πείτε μου!
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter @Agissilaos
