Του Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού
Με πάση λαμπρότητα εορτάστηκε το Γενέσιο της Θεοτόκου στον ιερό ναό της Παναγίας στα Κουβαλάτα Παλικής. Ο ναός που είναι αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου, είχε πληγεί από τους σεισμούς του 2014, αλλά έτυχε της γρήγορης αποκατάστασής του, χωρίς να ελαττώσει το πανηγύρι του.
Τόσο στον εορταστικό εσπερινό όσο και την άλλη μέρα, οι πιστοί ήταν πολλοί, ιδίως από το Ληξούρι και τα γύρω χωριά.
Στο ψαλτήρι, ο Γεράσιμος Αγγέλου Γαλανός, που είναι και ο ψάλτης του ιερού ναού, ο Νικόλας Ανδρέου Δρακονταειδής και ο Δημήτριος Μοσχόπουλος. Έψαλλαν όμορφα, στρωτά, χωρίς φωνασκίες, εναλλάσσοντας κάποιες φορές την πρωτοβουλία του ψαλτικού ακούσματος.
Ο γηραιός εφημέριος του ναού, π. Σωτήριος Μαρκάτος, αν κι έχει παραδώσει τα ηνία στο μαθητή του, π. Νικόλαο Σωτήρα, έδωσε το παρόν του και πρωτοστάτησε επάξια και δυναμικά στην εορτή του χωριού του. Μαζί τους ήταν και ο π. Ιωάννης Γιωργακάτος από το Ρίφι, ο οποίος συλλειτούργησε με ταπεινότητα και ευλάβεια.
Δεν σταμάτησαν οι Επίτροποι του ναού: Σπύρος Βουτσινάς και Κώστας Στελλάτος, να πράττουν το σκοπό τους για την κάθε ανάγκη της εορτής. Πίσω από αυτούς και οι γυναίκες τους και άλλες γυναίκες του χωριού είχαν φροντίσει για το καλύτερο της εορτής.
Στη διακονία του ναού, ήταν και τα εγγόνια του Γεράσιμου Αγγέλου Γαλανού, που οδηγημένα επάξια από τον παππού τους, θαύμαζες την εικόνα της καλής πατρικής διαδοχής που πρέπει να έχει η χριστιανική οικογένεια. Είναι αλήθεια, πως, ο νέος μαθαίνει και πράττει ανάλογα, όταν βλέπει εικόνα, και μάλιστα καλή εικόνα, δηλαδή αν του δείξεις το δρόμο με ειλικρίνεια κι αγάπη. Αυτό κάνει και ο φίλος Γεράσιμος Αγγέλου Γαλανός και στέρεα οδηγεί τα παιδιά των παιδιών του, τα οποία όπως λέει η παροιμία, είναι δυο φορές παιδιά του.
Η γιορταστική μέρα του Γενέσιου της Θεοτόκου στα Κουβαλάτα, στο όμορφο χωριό μου, ήταν υπέροχη. Θύμιζε εκείνο που γινόταν παλιά σ’ αυτό το χωριό, όπου έρχονταν ψαλτάδες από όλη την Κεφαλονιά, στο ονομαστό αυτό πανηγύρι της Παναγίας της Κουβάλαινας, και φιλοξενούνταν μετά τα εκκλησιαστικά λειτουργικά τους, στα σπίτια του χωριού, με πνεύμα φιλόξενο και αγαπητό από τους Κουβαλάδες.
