Του Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού
Γιορτάστηκε πανηγυρικά ο Άγιος Σπυρίδωνας στο Ληξούρι. Τελέστηκε μεγαλόπρεπα η ιερά πανήγυρης του Αγίου, με τον εφημέριο π. Νικόλαο Σωτήρα, στον ομώνυμο ναό που βρίσκεται μέσα στην πόλη του Ληξουρίου, (η λεγόμενη εκκλησία του παπα- Μπασιά), καθώς και στο ομώνυμο ξωκλήσι στον Πλατύ Αιγιαλό του Ληξουρίου που βρίσκεται στην παραλία, 500 μέτρα βόρεια από την πόλη.
Ο πανηγυρικός εσπερινός στο ξωκλήσι πραγματοποιήθηκε ευλαβικότατα με τους ιερείς : π. Χαράλαμπο Μαρκέτο και τον π. Αθανάσιο Λυκούδη. Στο καλανάρχο ήταν οι ψαλτάδες: Σπύρος Θεοτοκάτος και Σπύρος Γερολυμάτος. Όλα τακτοποιημένα από την οικογένεια Μαρκέτου, που μεριμνά για το ξωκλήσι της με πολλή φροντίδα για το κάθε τι. Οι γυναίκες των αδελφών Μαρκέτου, η Νίκη και η Ελευθερία, είχαν ετοιμάσει υπέροχα τα σπερνά και τα άλλα γλυκίσματα με πολύ μεράκι.
Την άλλη μέρα, τη γιορταστική του Αγίου Σπυρίδωνα συμμετείχαμε στην πανηγυρική λειτουργία ως Β΄ Δημοτικό Ληξουρίου, η Στ΄ τάξη, με τον δάσκαλό Γεράσιμο Μήλα και τον Διευθυντή του σχολείου μας, τον κον Ευάγγελο Θεοφιλάτο και τον υπογράφοντα το κείμενο Υπεύθυνο Σχολικών Δραστηριοτήτων Πρωτοβάθμιας Κεφαλληνίας. Οι μαθητές παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία μέσα από το εκκλησιαστικό κείμενο, αφού τις προηγούμενες μέρες την είχαν μελετήσει στο σχολείο. Έτσι, τους δόθηκε η ευκαιρία να την ακούσουν και να τη βιώσουν, για το πώς αυτή τελείται με τον ανάλογο σεβασμό στην τελετουργική πράξη της. Οι μαθητές στάθηκαν άψογα στο μικρό ναό, συμμετέχοντας στη λειτουργία εκεί που τους ορίζει το εκκλησιαστικό κείμενο και χάρηκαν αυτή την εμπειρία του εκκλησιασμού, που για πολλά χρόνια έχει εκθλίψει σε μεγάλο βαθμό από τη σχολική ζωή, (πραγματοποιείται μόνο πριν από μεγάλες γιορτές).
Ανάμεσά μας ήταν και η παλιά συνταξιούχος δασκάλα του σχολείου μας, κα Μαριάνθη Μαρκέτου – Μεταξά, που αγκάλιασε τους μαθητές και χάρηκε που θυμήθηκε τους δικούς της αγώνες, όταν και εκείνη οδηγούσε τα παιδιά σε ανάλογους βιωματικούς δρόμους.
Απετέλεσε συγκυριακή έκπληξη που στο καλανάρχο ήταν τέσσαρις ψάλτες -Σπυράδες- δηλαδή με το όνομα Σπύρος, οι : Σπύρος Θεοτοκάτος, Σπύρος Γερολυμάτος, Σπύρος Αλεξανδρόπουλος, Σπύρος Σαράντη Σταθάτος . Ο τελευταίος, ήταν βροντερός και απέδωσε με πολύ παλμό την ψαλτική απαγγελία του αποστολικού Αναγνώσματος με τη βαρυτονάλε φωνή του, συμπληρώνοντας το ψαλτικό καρέ της εορτής.
Στις καμπάνες που ήχησαν μελωδικά, χωρίς χτύπους υπερβολικούς ήταν οι: Σπύρος Γερολυμάτος, που χτύπησε τις καμπάνες στον εσπερινό «αριστοτεχνικά» και ο Σπύρος Γιουλάτος, που «κέντησε» τον ήχο της μιας καμπάνας με την άλλη, αφήνοντας να πάρει το κάθε σήμαντρο, τον ανασασμό του.
Ανάμεσα στους –παλιούς- Μαρκετέους που έχουν το ξωκλήσι (Ιερά Μονή) σιωπηλά, χωρίς να φαίνεται, ήταν και ο Δημήτρης Γερασίμου Μαρκέτος, που ακολουθεί την πατρική παράδοση της οικογένειας, βοηθώντας όπου ήταν ανάγκη. Πολλά μπράβο γι’ αυτή τη συνέχεια και την υπηρέτηση της πατρικής μνήμης και πορείας.
Ο π. Αθανάσιος Λυκούδης λειτούργησε ορθοφωνητικά, με καθαρό λόγο, ώστε οι μαθητές να ακούσουν και να σταθούν στο ανά χείρας κείμενο της λειτουργίας, χωρίς να χάνονται. Ήταν μια όμορφη ευλαβική εμπειρία για όλους μας και αξίζουν συγχαρητήρια τόσο στον ιερέα και στους ψαλτάδες, στην οικογένεια Μαρκέτου, που τα είχε όλα τόσο τακτοποιημένα, όσο και στους δυο συναδέλφους μου, Ευάγγελο Θεοφιλάτο, Διευθυντή του Β΄ Δημοτικού Ληξουρίου, στον Γεράσιμο Μήλα, δάσκαλο της Στ΄ τάξης, που συνεργαστήκαμε τόσο όμορφα όπως πάντα για τους μαθητές μας. Το μεγάλο μπράβο όμως ανήκει στους μαθητές που με πολλή υπομονή στάθηκαν στο ύψος της θείας περίστασης, δείχνοντας πως είχαν καταλάβει ότι κάτι διαφορετικό ήταν αυτό που ζούσαν εκείνη τη στιγμή.
Θα πρέπει να ειπωθεί πως παρόμοια εκπαιδευτική διαδικασία βίωσαν και μαθητές του Α΄ Δημοτικού Ληξουρίου, στις δυο εορτές του Αγίου Ανδρέα και του Αγίου Νικολάου, με την πολύτιμη βοήθεια των δασκάλων τους και του Διευθυντή τους.
Χρόνια Πολλά σ’ όλους και να είμαστε καλά και του χρόνου.
