Το αγαπημένο καράβι των Κεφαλλονιτών “Νήσος Κεφαλονιά” καθρεφτίζεται στα νερά του Ιονίου και ο χρόνος χάνεται, γυρίζει ξανά πίσω στη Ιθάκη και ξεμακραινει σαν άλλος Θησέας για να ξαναπιάσει ξανά λιμάνι κάνοντας ακόμη μια μεγαλοπρεπή είσοδο στο λιμάνι της Σάμης.
Μπήκε ο Ιούλιος κι σο ο ήλιος κι αν ανεβαίνει ψηλά μέσα στην αντάρα του κόσμου πλοίαρχος, υποπλοίαρχοι και πλήρωμα στέκουν όρθιοι χαμογελαστοί και ακούραστοι και μας καλωσορίζουν.
Στην γέφυρα ο φιλόξενος Υποπλοίαρχος Τζανετάτος έχει σκάτζα μαζί με τον μηχανικό του Τσιγκιαούρ, μας καλωσορίζει και μας εύχεται καλό μήνα. 
Γέφυρα: Ο μοναδικός χώρος των πλοίων που δεν μένει ποτέ χωρίς την ανθρώπινη παρουσία! Βλέπω από κοντά την δουλειά του καπετάνιου…
Το καράβι είναι μεγάλο σχολείο τελικά συλλογίζομαι. Υπομονή, αντοχή, πειθαρχία, κοινωνικές σχέσεις, μοναξιά και πάει λέγοντας…” 
Δίπλα τους στέκει η εικόνα του Αγίου Νικολάου προστάτη των θαλασσινών! Το τοπίο μπορεί να μοιάζει ειδυλλιακό από την γέφυρα του καραβιού για μένα… αλλά για τους ανθρώπους του καραβιού βλέπω οτι είναι ευθύνη και κούραση!
Αποχαιρετώ τον υποπλοίαρχο και βγαίνω στο κατάστρωμα για λίγο καθαρό αέρα. … Ο προστάτης των θαλασσινών… Αη Νικόλας να είναι πάντα Στην πλώρη τους!
Καλό μήνα πατριώτες…
