Του Παύλου Παπαδάτου από την εφημερίδα “Real News”

Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω για ποιόν λόγο εδώ και μήνες προσπαθούμε να επιτύχουμε ένα PSI της τάξεως του 21% και τώρα  50% ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε  κάνει μία προσφορά επαναγοράς των ομολόγων μας στο 30-35% της αξίας τους. Δηλαδή, αυτήν που έχουν καθορίσει οι αγορές. Στο τέλος και ένα 80% PSI δεν θα είναι αρκετό!

Αν αγοράζαμε τα ομόλογά μας δεν θα ήμασταν αντιμέτωποι με τοκογλυφικά επιτόκια, με το αγγλικό δίκαιο, με πιθανό πιστωτικό γεγονός και αυτομάτως θα μειώναμε το χρέος μας στο 115-120% του ΑΕΠ και σίγουρα θα επιτυγχάναμε πιστοληπτική αναβάθμιση.

Ας είναι. Τον δρόμο προς τη δραχμή τον στρώνουν αυτοί που «μάχονται» να παραμείνουμε στο ευρώ!

Αδυνατώ επίσης να καταλάβω γιατί ένας ταλαίπωρος ιδιώτης, που έδωσε ολόκληρο το βιός του για να αγοράσει ένα ελληνικό ομόλογο, ώστε να είναι ασφαλής  στα γεράματά του, θα πρέπει να συμμετέχει στο PSI και να χάσει το 50% της αξίας του ομολόγου του ή το 50% της περιουσίας του. Σε τι φταίει; Έχει καμία σχέση με την τράπεζα, που εισπράττει τόκο 6% από το ελληνικό ομόλογο ενώ το έδωσε ως ενέχυρο στην ΕΚΤ και δανείστηκε με 1% επιτόκιο εξασφαλίζοντας 5% κέρδος; Πραγματικά σε τι φταίνε όλοι αυτοί οι νοικοκυραίοι που αντί να αγοράζουν γκαρσονιέρες και Mercedes εμπιστεύτηκαν ένα αφερέγγυο κράτος;

Ακούω ότι στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος υπάρχει 90% ανεργία και θυμάμαι ότι στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά επί Νιάρχου δούλευαν έξι χιλιάδες άνθρωποι! Τότε, ο πρόεδρός τους, ο κύριος Κωστής Δρακόπουλος, επισκέφτηκε τον Υπουργό Εργασίας κύριο Γιαννόπουλο και ζήτησε ορθολογική αντιμετώπιση κάποιων εργατικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τα ναυπηγεία. Η απάντηση που πήρε από τους πρασινοφρουρούς συμβούλους του υπουργού ήταν αρνητική. Σε λίγο καιρό χάρισαν τα ναυπηγεία στο δημόσιο και αυτό με τη σειρά του τα χάρισε στους συνδικαλιστές! Η συνέχεια και οι συνέπειες είναι γνωστές.

Θυμάμαι όταν η οικογένεια Περατικού αγόρασε τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, ο φίλος μου ο αείμνηστος Κωστής Περατικός, λίγο πριν τον δολοφονήσουν, μου διηγείτο τον πόλεμο που υφίστατο από κάποιους συνδικαλιστές οι οποίοι ενώ έπρεπε με κάθε τρόπο να στηρίζουν την προσπάθειά του εκείνοι κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να κλείσουν τα ναυπηγεία ώστε να κρατικοποιηθούν ξανά. Ήταν τότε που μεσουρανούσε το ΠΑΣΟΚ και έμπαιναν τα θεμέλια της σημερινής οικονομικής μας εξαθλίωσης.

Σημείωση

Ας ευχηθούμε οι θυσίες που θα κάνουμε το 2012 να μην πάνε χαμένες, αν και πολύ φοβάμαι ότι τελικά δεν θα τα καταφέρουμε να εξευμενίσουμε τους θεούς!