7ο μέρος (Κείμενα για αρρώστιες και πανδημίες λόγω του Κορονοϊού)
Γράφει ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Για την αρρώστια της ευλογιάς έχουν γραφεί πολλά και η βιβλιογραφία που υπάρχει μας διαφωτίζει για τούτη την τρομερή ασθένεια, που χτυπούσε ως συνήθως νεαρά άτομα.
Ο όρος αναγράφεται στα λατινικά «variolae» και στα ιταλικά «variole». Η ευλογιά μολύνει συνήθως νεαρά άτομα που αν είναι τυχερά και την ξεπεράσουν παθαίνουν ανοσία όταν αυτή ξαναεμφανιστεί στο σώμα τους Η ιατρική βιβλιογραφία μας παρέχει πλήθος από στατιστικές μελέτες για τα ποσοστά θνησιμότητα στις περασμένες δεκαετίες , που κατά προτίμηση, μέσα σ’ αυτές τις αναφορές, ήταν άτομα που δεν είχαν εμβολιαστεί.
Για την αντιμετώπιση της ευλογιάς από τις αρχές του 18ου αιώνα αρχίζει προοδευτικά να εφαρμόζεται ο προληπτικός εμβολιασμός, μετά τις επιστημονικές ανακοινώσεις στο γαλλικό περιοδικό Philosophical Transactions κατά το 1714 των δυο Ελλήνων ιατρών τον Ιάκωβο Πυλαρινό (1659 -1718) από το Ληξούρι και τον Εμμανουήλ Τιμόνη (1669-1720) από τη Χίο, για την επιστημονική εφαρμογή του εμβολιασμού με σκοπό την προστασία από την ευλογιά, μέθοδο που εφαρμοζόταν στη λαϊκή ιατρική.
Ακολουθούν επιλεγμένα τεκμήρια – αναφορές από την κεφαλληνιακή εφημερίδα «Ζιζάνιον», για να φανερωθεί η αγωνία και οι τρόποι αντιμετώπισης της ασθένειας αυτής, στη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα. Το ποιητικό κείμενο για την Ευλογιά υπογράφεται από τον συνεργάτη της εφημερίδας του Γεωργίου Μολφέτα, με το ψευδώνυμο CHEF, Βλ. «Ζιζάνιον», 18-5-1913, αρ. φυλ. 734, σελ.4 , και στην αντιγραφή του κρατήθηκε η ορθογραφία όπως έχει.
Η ΕΥΛΟΓΙΑ
«Κρατώντας εις το χέρι της δρεπάνι
στους δρόμους μέρα- νύχτα περπατεί
κι’ επίσκεψι στο κάθε σπήτι κάνει,
η ευλογιά που θύματα ζητεί.
Στην πόλι μέσα, πάντα θα γυρίζη
ελευθεριά σαν βρήκε περισσή,
σαν στάχια τους ανθρώπους θα θερίζη
και θα λογγώση σ’ όλο το νησί.
Γιατί; Για δεν μπορούν να συμφωνήσουν
του τόπου μας αρχόντοι νευρικοί,
ναβρούνε κάποιο σπήτι να την κλείσουν
να πάψη να γυρνά εδώ κι’ εκεί.
Ο κόσμος υποφέρει και ζητάει
βοήθεια για τούτη την πληγή.
Μα η βλογιά το δρόμο της τραβάει
και με τα δυό της χέρια ε υ λ ο γ ε ί!»