Στις 23 Ιουλίου του 2012, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι, η Μυρτώ Π., που είχε πάει μια μικρή βόλτα σε μια παραλία, βρέθηκε σε μια λίμνη αίματος ημίγυμνη, βάναυσα χτυπημένη και κακοποιημένη και σε κωματώδη κατάσταση. Το κεφάλι της είχε υποστεί σφοδρό χτύπημα με πέτρα, που ζύγιζε 5 κιλά. Ο δράστης συνελήφθη αργότερα και καταδικάσθηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο σε ισόβια κάθειρξη, ενώ ο Εισαγγελέας στην αγόρευσή του τόνισε ότι ο δράστης εξάντλησε την κτηνωδία του. Η δε Μυρτώ, που είχε βρεθεί μια ανάσα πριν τον θάνατο, εξακολουθεί να δίνει τιτάνιο αγώνα για την αποκατάσταση της υγείας της. Η μητέρα της, οκτώ χρόνια μετά, έγραψε: ¨… Ζεις γιατί ο Θεός το θέλει και σε βοηθά. Όχι το κράτος, αυτό σε ξέχασε, σε άφησε στην άκρη να ξεχαστείς, ανεύθυνα χωρίς ντροπή να πολεμάς μόνη σου, λες και δεν έφταιξε αυτό για ότι συνέβη. Δυστυχώς γεννήθηκες Ελληνίδα! Όσο ζω θα φωνάζω για εσένα θα παλεύω για εσένα , και θα ελπίζω να σε δω, έστω λίγο καλύτερα. … Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ. Πιστεύω στην θεία δίκη. Παλεύω διεκδικώ το δίκιο σου, και ίσως κάποτε να τα καταφέρω για εσένα και μόνο ζωή μου. …. Έτσι είναι σε αυτήν την χώρα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, οι αθώοι πληρώνουν, τα θύματα, όχι οι θύτες. Οι θύτες αποφυλακίζονται, γιατί τα ισόβια δεν είναι ισόβια, το κράτος κάνει τον τυφλό και κουφό, που δεν θυμάται τίποτε, και οι αθώοι πονούν αγωνίζονται υποφέρουν ματώνουν για το αυτονόητο που ούτε αυτό δεν τους αναγνωρίζεται. … Δικαιοσύνη δεν υπάρχει την κουρέλιασαν την ξέφτισαν. ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δεν το λέω εγώ το έχουν πει άλλοι πολύ πριν και είναι αλήθεια. ….¨.

Και ήρθαν όλα τούτα στο νου μου τις ώρες ετούτες, που ψελλίζουν τα χείλη ¨ανώνυμων¨ Ελλήνων: ¨… συγνώμη Μυρτώ …¨, ¨ … συγνώμη Ελένη …¨, και, δυστυχώς, τελειωμό δεν έχει τούτος ο κατάλογος ονομάτων, ούτε κριτήρια φύλλου, φυλής ή ηλικιακά ή άλλα.-

Ταπεινά

Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος