«Εισάγουμε 4 δισ. τρόφιμα. Τι περήφανος να είμαι ως Έλληνας, όταν μου λένε οι Ευρωπαίοι πως σε δανείζω για να φας». Την παραπάνω διαπίστωση έκανε ο πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλίας καθηγητής Παναγιώτης Γούλας σε πρόσφατη ημερίδα.
Γεγονός είναι ότι η μεταπολίτευση του 1974 βρήκε την χώρα σχετικά αυτάρκη σε αγροτικά – βιομηχανικά προϊόντα, με ισχυρή παραγωγική βάση, που σήμερα έχει καταποντιστεί.
Σήμερα η μεσογειακή Ελλάδα, μια εξόχως αγροτική χώρα με αγιασμένα χώματα και νερό εισάγει τρόφιμα. Φαντάζει παράδοξο και υπερβολικό ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης.
Έτσι φτάσαμε να τρώμε φασόλια από την Κίνα, μαυρομάτικα από το Περού και τη Μαδαγασκάρη, φακές από τον Καναδά και τα Αραβικά Εμιράτα, ρεβίθια από το Μεξικό και την Τουρκία, κουκιά σόγιας από τη Παραγουάη.
Ενώ τα εσπεριδοειδή παραμένουν στα δένδρα εισάγουμε χυμούς σε παγοκολόνες από την Αργεντινή καθώς τόνοι από λεμόνια, μήλα, αχλάδια, ροδάκινα, ακτινίδια, κυδώνια και ντομάτες φτάνουν από Ιταλία, Βέλγιο, Χιλή, Νότια Αφρική αλλά και Τουρκία.
Αξιομνημόνευτες είναι επίσης οι εισαγωγές σε θυμάρι και χαμομήλι από την Αίγυπτο, ρίγανη και λεβάντα από την Αλβανία, καρύδια και αμύγδαλα από την Βουλγαρία, φιστίκια, φουντούκια, κάστανα και στραγάλια από Τουρκία, Μολδαβία και ΗΠΑ, σουσάμι από το Σουδάν, μέλι από τη Λιθουανία, λιναρόσπορο από το Ουζμπεκιστάν, πιπεριές από την Τυνησία και την Ισπανία, κατεψυγμένα φασολάκια, αρακά και αγκινάρες από Ουγγαρία, αλάτι από την Αίγυπτο, ψάρια από Τσεχία και Σιγκαπούρη ενώ οι περισσότερες πατάτες έρχονται από Κύπρο και οι προτηγανισμένες από Γαλλία.
Είναι πραγματικά αδιανόητο να εισάγουμε μαλακό σιτάρι για τον άρτον τον επιούσιον από τη Ρωσία και μείγμα σίτου και σίκαλης από το Καζαχστάν.
Επιπλέον παραμένουμε μαζικός εισαγωγέας γαλακτοκομικών και αγροκτηνοτροφικών προϊόντων όπως βοδινό, μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας καθώς και κοτόπουλα από την Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία ενώ εισάγουμε την ημέρα 1,5 εκατ. αυγά από Ρουμανία και Βουλγαρία.
Πρόκειται για μερικά ενδεικτικά παραδείγματα, που δείχνουν την επίπτωση που έχει γενικά στην οικονομία η αποδιάρθρωση της παραγωγής –πρωτογενούς και δευτερογενούς. Για την ιστορία, το 2016 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αυξήθηκε κατά 4,8% καθώς η αύξηση των εισαγωγών ήταν μεγαλύτερη των εξαγωγών.
Ας προβληματιστούμε όλοι με αυτές τις διαπιστώσεις και την συνεχιζόμενη συρρίκνωση που συντελείται από τις διάφορες στρεβλώσεις που χρονίζουν στην ελαιοκομική, αμπελοοινική, κτηνοτροφική, μελισσοκομική και δενδροκηπευτική παραγωγή και δημιουργούν επιτακτικά την ανάγκη έμπρακτης κρατικής στήριξης και χρηματοδότησης του αγροδιατροφικού τομέα ώστε να μειωθεί ο βαθμός εξάρτησης των εισαγωγών τροφίμων και να αλλάξει επιτέλους το σκηνικό σηματοδοτώντας την πολυπόθητη παραγωγική ανασυγκρότηση τόσο στα Νησιά μας όσο και στη επικράτεια.
Δρ. Σ.Α. Θεοτοκάτος
