Γράφει ο Νίκος Παπαδατος
Οικονομολόγος –συνταξιούχος τραπεζικός

Το είχα επισημάνει  -προ τετραμήνου περίπου – σε σχετικό άρθρο μου στο ekefalonia –που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται …προφητικό: πως ο στρατηγικός πολιτικός  στόχος του Θεόφιλου, από τη στιγμή που κατάφερε να βγει  δήμαρχος Αργοστολίου, ήταν να φτιάξει τη δική του «Ομάδα»,  ώστε να κυριαρχήσει  πολιτικά επί μακρό χρονικό διάστημα όχι μόνο στο Αργοστόλι, αλλά σε όλη τη Κεφαλονιά!
Για την επίτευξη του μακροπρόθεσμου αυτού στόχου  ο Θεόφιλος ακολουθεί  «το δρόμο που χάραξε ο Αλέκος Καλαφάτης»!
Ομως ο Αλέκος Καλαφάτης στηρίχθηκε  μεν στην «Ομάδα» του για να ανέλθει πολιτικά  στο νησί μας, είχε όμως και άλλα avantage!   Είχε μεν μεγάλη  οικονομική επιφάνεια, αλλά είχε και  σπουδές  Πανεπιστημιακού επιπέδου. Κατείχε δηλαδή Πολιτική Οικονομία και Φιλοσοφία. Καθώς και Μαθηματικά της Φιλοσοφιας. Τουτέστιν, ήταν Ηγέτης με επαρκές φιλοσοφικό υπόβαθρο, απαραίτητη προϋπόθεση – κατά Πλάτωνα – προκειμένου να κυριαρχήσει κάποιος στο χώρο της Πολιτικής.
Δεύτερον:  ο Αλέκος Καλαφάτης υπήρξε μαθητής  επί μακρόν χρονικό διάστημα της μεγάλης, της αξεπέραστης πολιτικής μεγαλοφυϊας  δηλαδή του Αντώνη Τρίτση!  Μέγα πλεονέκτημα κι αυτό!
Τρίτον: Τον Καλαφάτη και την «Ομάδα» του βοήθησαν στον πολιτικό τους  σχεδιασμό και οι συγκυρίες! Τουτέστιν, η πλήρης επικράτηση του ΠΑΣΟΚ επί μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τέταρτον:  Ο Καλαφάτης ήταν καλός  ρήτορας.  Οταν ομιλούσε «από καθέδρας»  η πολιτική του ομιλία  είχε παλμό!  Πράγμα που ενθουσίαζε το ευρύ κοινό. Δεν ήταν ομιλία ρήτορος ευρισκομένου «εν υπνώσει»!..

Και επιπλέον: Η «Ομάδα Καλαφάτη» είχε   αρκετά νέα σε ηλικία  πολιτικά στελέχη  που ήταν καταρτισμένα επαρκώς στα  της πολιτικής:  Φόρτες,  Σπ. Μοσχόπουλος,  Κοτσιλίνης,  Ν, Φραντζής, Τσιλιμηδός, Ν. Βαλλιανάτος κ.α.  Στελέχη που επι πλέον είχαν «όρεξη» και  για «τρέξιμο».  Ενώ στην «Ομάδα Θεόφιλου» έχουν προσχωρήσει όλοι σχεδόν  οι …μαθουσάλες!
Απ’ όλα αυτά τα «συν»  που είχε ο Καλαφάτης δύο  μόνο έχει – πάντα  κατά την γνώμη μου – ο Θεόφιλος: την οικονομική ισχύ και τη δίψα για πολιτική κυριαρχία!  Επιδιώκει  σε βάθος χρόνου να γίνει Κεφαλληνιάρχης! Τουτέστιν,   να γίνει βουλευτής, αφού το αξίωμα του «Δημάρχου Κεφαλονιάς» δεν υφίσταται πλέον…
Βλέπετε, «Το άρχειν ήδιστον» όπως  έλεγε ο Αριστοτέλης. Ενώ ο Κίσσινγκερ τόνιζε με έμφαση πως «Η εξουσία είναι το καλύτερο αφροδισιακό»!
Παρένθεση  1: Στην αρχαία Αθήνα, όταν κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή οι οικονομικοί παράγοντες (διάβαζε ολιγάρχες), γινόταν αναφορά στην «Δημοκρατία πλουτίνδην»!
Παρένθεση 2. Κακώς επικρίνεται τόσο σφόδρα ο Σπύρος Ματιάτος γιατί προσχώρησε  στην «Ομάδα Θεόφιλου». Τα περιστατικά αυτά στην πολιτική είναι συνήθη.  Εδώ ο Τσίπρας προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός τα τακίμιασε στο «άψε σβήσε» με τον ιδεολογικό του εχθρό,  τον τεράστιο  Πάνο Καμένο!  Αλλο το ότι στην πορεία βγήκαν και οι δύο …καμένοι!
Αλλά και ο Σαμαράς δεν τα τακίμιασε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός;
Οθεν:  γιατί εκτοξεύετε, κύριοι, τα φαρμακερά σας βέλη  κατά του Ματιάτου, που στο κάτω  κάτω ήθελε διακαώς να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο ως κοινοτάρχης Ομαλών;  Δεν το άντεχε ο Σπύρος να βλέπει την εκ Βλαχάτων ορμώμενη  Κρυσταλλία να άρχει αντ’ αυτού στην Κοινότητά του,  στην Κοινότητα  που τόσα χρόνια με επιτυχία μανατζάριζε!…
Μανατζάρω: κοινώς, κάνω κουμάντο.
Γειά σας!
Και μην ξεχνάτε τι έλεγε ο τραγικός μας ποιητής Ευριπίδης: «Οι Θεοί μας φυλάνε πολλές εκπλήξεις. Τα προσδοκώμενα δεν συμβαίνουν και στα απροσδόκητα κάποιος Θεός ή δαίμονας ανοίγει τη θύρα»! Ο δαίμων, εν προκειμένω, είναι ο  κορονοϊος!…