Πρίν λίγες ημέρες κι ενώ γύριζα σπίτι μου οδηγώντας, βρέθηκα πίσω από ένα προπόρευόμενο αυτοκίνητο για τουλάχιστον 10 λεπτά.
Ενώ και οι δύο οδηγούσαμε όμορφα και ωραία ξαφνικά σε μια διασταύρωση ο προπορευόμενος οδηγός αποφάσισε να στρίψει δεξιά χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση.
Χωρίς να βγάλει φλάς, απλά γιατί έτσι του ήρθε στο κεφάλι, έστριψε!
Ευτυχώς τηρούσα την απόσταση ασφαλείας κι έτσι κατάφερα, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να τον αποφύγω και να μην συμβεί κάτι χειρότερο.
Το γεγονός ότι ο “φίλος” μας(ήταν άντρας) δεν έβγαλε φλας σημαίνει δύο πράγματα.
Ή δεν είχε καν αντιληφθεί την παρουσία μου πίσω του για 10 ολόκληρα λεπτά ή την είχε αντιληφθεί και πολύ απλά δεν με χαμπάριασε.
Και στις δύο περιπτώσεις τα εξαγόμενα συμπεράσματα είναι σαφή.
Πρόκειται για κάκιστο οδηγό εάν δεν με είχε αντιληφθεί στην πρώτη περίπτωση.
Πρόκειται για δύο φορές κάκιστο οδηγό στην δεύτερη περίπτωση, αφού παρότι με είχε δεί δεν μπήκε καν στον κόπο να προφυλάξει τόσο τον εαυτό του όσο κι εμένα…..με αγνόησε επιδεικτικά.
Θα πει κάποιος “τόσο μεγάλη φασαρία για ένα φλας?”
Μα δεν είναι το θέμα το φλάς.
Το θέμα είναι η εν γένει συμπεριφορά ενός ανθρώπου που αγνοεί τους γύρω του.
Κι αν για την δική του ασφάλεια δεν τηρεί τα αυτονόητα φαντάζεται κανείς πως συμπεριφέρεται σε άλλες του δραστηριότητες.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο συγκεκριμένος όχι απλά δεν χρησιμοποιεί ζώνη ασφαλείας αλλά αγνοεί και την ύπαρξη της….αφήστε που σίγουρα ειρωνεύεται κι όσους την χρησιμοποιούν.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο συγκεκριμένος δεν περνάει το αυτοκίνητό του από ΚΤΕΟ τακτικά.
Ειμαι σχεδόν σίγουρος ότι αντιμετωπίζει τους δρόμους σαν ένα απέραντο σκουπιδότοπο πετώντας ότι περισσεύει από το αυτοκινητό του.
Είμαι σίγουρος ότι ανάβει τα φώτα το βράδυ όταν η ορατότητα πια στο δρόμο είναι μηδενική.
Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να οδηγεί μεθυσμένος.
Είμαι σίγουρος ότι δεν τηρεί τα όρια ταχύτητας.
Είμαι βέβαιος ότι προσπερνάει κι όποιον πάρει ο χάρος.
Αν θέλω να προχωρήσω την συλλογιστική μου θα μπορούσα να σκεφτώ κι άλλα.
Αφού δεν χαμπαριάζει κανέναν ως οδηγός γιατί να μην κάνει κάτι ανάλογο και εκτός δρόμου?
Τον φαντάζομαι απείθαρχο παντού.
Στην τράπεζα θα παρακάμψει την σειρά.
Στο εστιατόριο θα απαιτεί και θα φωνάζει για την ταχύτερη εξυπηρέτησή του.
Σε ένα οποιοδήποτε μαγαζί θα εμφανιστεί με ύφος πρωθυπουργού και απλά μόνον θα απαιτεί.
Τον φαντάζομαι να κοροιδεύει όλους όσους αυτές τις μέρες προσπαθούμε να τηρήσουμε την καραντίνα….”έλα μωρέ τώρα, ποιά καραντίνα και βλακείες, εγώ θα κάνω ότι γουστάρω κι αν θέλουν ας έρθουν να μου πούνε τίποτα!!!”
Τον φαντάζομαι να μιλάει στον οποιονδήποτε μόνο στον ενικό….”γιατί να του μιλήσω στον πληθυντικό?….αυτός με έχει ανάγκη, όχι εγώ”
Τον φαντάζομαι σε μια παρέα να τα ξέρει όλα, να έχει άποψη επί παντός επιστητού, αφού η γνώμη των πιο ειδικών μπροστά στην δική του ωχριά….”τι να μας πεί τώρα και ο Τσιόδρας?”
Είναι ο τύπος που δεν ζητάει συγγνώμη και φυσικά δεν λέει ποτέ “ευχαριστώ”.
Είναι ο τύπος θα καπνίσει σε κλειστό χώρο γιατί δεν τον ενδιαφέρει η παρουσία των άλλων…ο κόσμος φτιάχτηκε για να περνάει αυτός καλά, όχι οι γύρω του.
Είναι ο τύπος που σε μια ουρά θα αρχίσει να μιλάει δυνατά για να τον ακούνε όλοι ξεσπαθώνοντας εναντίον του συστήματος, των πολυεθνικών, της αστυνομίας, των νόμων και του θεού του ίδιου.
Είναι εν τέλει ο τύπος που το “εγώ” του είναι τόσο μεγάλο που δεν τον αφήνει να δει τα μικρότερα “εγώ” των γύρω του.
Ένας σοφός είπε ότι ” διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες”
Αυτές οι μικρές και ασήμαντες με πρώτη ματιά λεπτομέρειες αν ενωθούν δημιουργούν όμως έναν πάζλ.
Ένα πάζλ που περγράφει την μεγάλη εικόνα.
Την εικόνα του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς του καθενός μας.
Περιγράφει το πλαίσιο κανόνων και ηθικής μέσα στο οποίο κινούμαστε, πράττουμε και ενεργούμε.
Όσο πιο πολλές οι λεπτομέρειες που αγνοούμε τόσο πιο συχνά ο διάβολος θα μας επισκέπτεται.
Γι’ αυτό βγάλε το ρημάδι το φλάς!!!!
Μαρκάτος Αναστάσιος
