Παρακολουθώ σχεδον καθημερινά τα δρώμενα στο νησί. Λόγω των ημερών βασικό θέμα αποτελεί η πατροπαράδοτη κοπή της βασιλόπιτας ή απλά πίτας.
Όλοι κόβουν πίτες….σύλλογοι, χωριά, επαγγελματίες, σώματα ασφαλείας, κόμματα, ποδοσφαιριστές, σχολεία, κυνηγοί και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους. Ο κόσμος μαζεύεται, χαίρεται και διασκεδάζει για το καλό του καινούργιου χρόνου.
Εώς εδώ όλα καλά.
Χαζεύοντας όμως τις φωτογραφίες απο αυτές τις εκδηλώσεις βλέπει κανείς ότι εκτός από τους άμεσα ενδιαφερόμενους παρευρίσκονται πάντα και εκπρόσωποι της πολιτικής αρχής του τόπου.
Δήμαρχοι, βουλευτές (πρώην και νύν), αντιδήμαρχοι, κοινοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι οργανισμών, κοινοτάρχες, πάρεδροι και παραγοντίσκοι πάσης φύσεως.
Τους βλέπω χαμογελαστούς να περιφέρονται από πίτα σε πίτα μπορει και σε 3 μέσα σε μία ημέρα!
Αλλού το πρωί αλλού το μεσημέρι αλλού το βράδυ (μπορεί ο αριθμός 3 να είναι και μικρός).
Πάντα οι ίδιοι, πάντα σε ομάδες, πάντα σε μπροστινές θέσεις ή τραπέζια(επίσημοι γαρ), πάντα ευδιάθετοι και έτοιμοι για μια καλή πόζα.
Παντώς καιρού και τόπου αφού εμφανίζονται σε δημόσια κτίρια, σχολεία, νυχτερινά κέντρα, αίθουσες συνεστίασης, κυνηγετικά καταφύγια, εκκλησίες και όπου αλλού τους καλεί το “καθήκον”.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως προλαβαίνουν να βρίσκονται παντού!
Δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν;
Δεν έχουν με κάτι άλλο να ασχοληθούν;
Αυτή είναι τελικά η αποστολή τους;
Να φαίνονται;
Θα πει κάποιος ότι μέσω της κοπής της πίτας οι άρχοντες του τόπου έρχονται κοντά με το λαό, μαθαίνουν τα προβλήματά του και αφουγκράζονται τις αγωνίες του.Έτσι μπορούν ευκολότερα να επιλύσουν τα τοπικά προβλήματα.

Θα συμφωνήσω όπως πιστεύω και οι περισσότεροι… τα καθημερινά μας προβλήματα από τότε που άρχισαν οι πίτες λύνονται με ιλλιγγιώδη ρυθμό (εδώ γελάμε).

Αρχίζω πλέον να πιστεύω σοβαρά ότι η μέγιστη σημασία της αποστολής τους είναι απλά να φαίνονται ότι συμμετέχουν κάπου, χωρίς πραγματικά να τους ενδιαφέρει αυτό το “κάπου”.
Θεωρούν ότι εμείς τρώμε κουτόχορτο και βλέποντας τους απλώς σε μια εκδήλωση κοπής πίτας θα τους συμπαθήσουμε ή θα θεωρήσουμε ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς.

Όσοι μπορούμε να σκάψουμε νοητικά κάτω από την επιφάνεια καταλαβαίνουμε το γελοίον του πράγματος.
Εάν κύριε τοπικέ άρχοντα ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τους γιατρούς, δεν θα σε παρεξηγήσω αν δεν έρθεις στην κοπή της πίτας μας, αρκεί να αναβαθμίσεις το νοσοκομείο.
Εάν κύριε τοπικέ άρχοντα  ενδιαφέρεσαι για τον αθλητισμό στο νησί δεν θα σε παρεξηγήσω αν δεν έρθεις στήν πίτα, αρκεί να μην σκοτώνονται τα παιδιά που προσπαθούν να γυμναστούν στα ξερά γήπεδα και στα πλημυρισμένα κλειστά γυμναστήρια.
Εαν κύριε τοπικέ άρχοντα ενδιαφέρεσαι για τους μαθητές και το ΤΕΙ, δεν θα σε παρεξηγήσω που δεν θα πας στην κοπή της πίτας του 2ου δημοτικού, αρκεί τα παιδάκια και οι μαθητές να έχουν καθηγητές και ανθρώπινες αίθουσες διδασκαλίας.
Εάν κύριοι τοπικοί άρχοντες ενδιαφέρεστε για τους οδηγους και τους πεζούς δεν θα σας παρεξηγήσω που δεν θα πάτε στην κοπή της πίτας της αστυνομίας αρκεί να έχετε φροντίσει να υπάρχει ένα υποφερτό οδικό δίκτυο, διαγραμμισμένο, χωρίς λακκούβες και επαρκώς φωτισμένο.

Η δουλειά σας δεν είναι να διασκεδάζετε κόβοντας πίτες.
Αν θέλετε διασκέδαση κάντε την κατ’ιδίαν, μακριά από φωτογράφους και χαρωπά ενσταντανέ.

Όχι άλλες πίτες λοιπόν.. δεν σας αμβλύνουν τις ευθύνες που έχετε.

ΥΓ. Τα παραπάνω δεν αφορούν όλους τους πολιτικούς. Υπάρχουν αρκετοί που γνωρίζω και προσωπικά οι οποίοι αγωνιούν και προσπαθούν ειλικρινά και όλως περιέργως δεν τους έχω δει σε καμία κοπή πίτας!

Μαρκάτος Αναστάσιος