Λίγες ημέρες πριν είδα στην πλατφόρμα του netflix την σειρά “έγκλημα στο Δελχί”.

Η σειρά είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και αναφέρεται σε ένα περιστατικό ομαδικού βιασμού μιας νεαρής γυναίκας απο 6 άντρες μέσα σε ένα εν κινήσει λεωφορείο.

Η “ιδιαιτερότητα” του βιασμού οφείλεται στο γεγονός ότι τα “παλικάρια” αφού ικανοποίησαν επί 1 ώρα τις αρρωστημένες ορέξεις τους θεώρησαν “διεγερτικό” το να βάλουν έναν σιδερολοστό στον κόλπο και τον πρωκτό της κοπέλας και να της βγάλουν κυριολεκτικά

 τα έντερα έξω!!!

Αφού τελείωσαν άνοιξαν την πόρτα του κινούμενου λεωφορείου και την πέταξαν σαν σακί, γυμνή στον δρόμο.

Προσπάθησαν να την πατήσουν με το λεωφορείο αλλά δεν τα κατάφεραν.

Η κοπέλα βρέθηκε λίγες ώρες μετά από περαστικούς ζωντανή.

Η ιστορία συνέβη πριν λίγα χρόνια στο Δελχί, πρωτέυουσα της Ινδίας και συντάραξε την κοινή γνώμη της χώρας.

Η σειρά μας δείχνει τις άοκνες προσπάθειες της αστυνομίας να συλλάβει τους βιαστές.

Ο θεατής μένει στην κυριολεξία άφωνος με την υπεράνθρωπη προσπάθεια όλων των εμπλεκόμενων αστυνομικών.

Δουλεύουν ασταμάτητα για 6 ημέρες, χωρίς να πηγαίνουν σπίτι τους, άυπνοι, προσπαθούν να κλείσουν για λίγο τα μάτια τους σε κάτι άθλια δωμάτια στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον.

Δεν πλένονται, δεν βλέπουν τις οικογένειες τους, είναι κατάκοποι από την προσπάθεια και την αγωνία, ενώ ταυτόχρονα παλεύουν και με τους προσωπικούς τους δαίμονες.

Τρώνε άθλια φαγητά, ταξιδεύουν στην επαρχία της χώρας με μέσα μεταφοράς τριτοκοσμικά(μιλάμε για την Ινδία άλλωστε) και το δυσκολότερο πρέπει να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και να συμπεριφέρονται κόσμια σε αυτά τα ζώα-βιαστές που συλλαμβάνουν στην πορεία.

Η σύγκρουση της αστυνομικής πολιτικής ορθότητας και του ανθρώπινου ψυχισμού είναι έντονη και ψυχοφθόρα.

Θέλουν να χειροδικήσουν  στα καθάρματα που διέπραξαν αυτό το έγκλημα αλλά οι νόμοι δεν τους αφήνουν.

Όχι μόνον δεν μπορούν να χειροδικήσουν αφού θα υποστούν τις συνέπειες της ανάρμοστης ανακριτικής διαδικασίας, αλλά οφείλουν και να προστατέψουν τους ενόχους απο το εξαγριωμένο πλήθος που απειλεί να τους λιντσάρει…πρέπει με απλά λόγια να κάνουν τις μπέιμπι σίτερ σε ανθρωπόμορφα κτήνη.

Οι χειρότεροι εχθροί όμως αυτών των ηρωικών αστυνομικών δεν είναι ούτε η κούραση ούτε τα ηθικά τους διλλήματα…είναι οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί άρχοντες.

Δεν φτάνουν τα βάσανά τους, έχουν πάνω από το αγχωμένο κεφάλι τους τους ξερόλες δημοσιογράφους και δημοσιογραφίσκους που τους κάνουν πόλεμο μέσω της ανελέητης και άδικης κριτικής τους από εφημερίδες και ίντερνετ.

Οι δημοσιογράφοι διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και υποβαθμίζουν την τεράστια προσπάθεια που καταβάλουν οι αστυνομικοί.

Προβάλλουν στοιχεία της υπόθεσης μυστικά βοηθώντας έτσι έμμεσα τους ενόχους.

Από την άλλη η πολιτική ηγεσία πιέζει για την γρήγορη διαλεύκανση του εγκλήματος απειλώντας θεούς και δαίμονες, φοβερίζοντας ανώτατους αξιωματικούς της αστυνομίας και του δικαστικού σώματος.

Η μεγάλη αγωνία των πολιτικών δεν είναι τόσο η λύση της υπόθεσης και η καταδίκη των ενόχων αλλά η ανεύρεση πάση θυσία αποδιοπομπαίων τράγων(μην κακοκαρδίσουμε τους δημοσιογράφους!!).

Είναι να απορεί κανείς με αυτά που βλέπει.

Μια ολόκληρη χώρα να προσεύχεται για αυτήν την δυστυχισμένη κοπέλα και να συμπαρίσταται στον αγώνα των αστυνομικών και τους δημοσιογράφους να “χαίρονται” για την τραγικότητα των στιγμών.

Οι δε πολιτικοί να ενδιαφέρονται μόνον για το πολιτικό κόστος και την καρέκλα που μπορεί σε στραβοπάτημα της αστυνομίας να ξεγλιστρήσει από τους μεταξωτούς πισινούς τους.

Η σειρά αποτελεί μάθημα κοινωνιολογίας και πολιτικών επιστημών.

Δείτε την με προσοχή.

Υ.Γ Για όσους δεν την δούν και οι 6 βιαστές συνελήφθησαν και παραδώθηκαν σώοι στους δικαστές.

Απο αυτούς οι 4 καταδικάστηκαν σε θάνατο(ακόμα βρισκονται στην φυλακή), ο ένας αυτοκτόνησε και ο μικρότερος δικάστηκε ως ανήλικος και σήμερα είναι ελεύθερος.

Δυστυχώς η κοπέλα πέθανε δύο βδομάδες μετά τον αποτρόπαιο βιασμό της.

Μαρκάτος Αναστάσιος