Του Γεράσιμου Γαλανού

Τα Κεφαλλονίτικα κάλαντα έχουν παραλλαγές από τόπο σε τόπο. Άλλα στο Αργοστόλι και άλλα στο Ληξούρι. Τα κάλαντα των χωριών έχουν λόγια που τα  συναντούμε και στα κάλαντα άλλων περιοχών της Ελλάδας. Σίγουρο είναι, πως τα κάλαντα των χωριών μας έχουν πανελλήνια καταβολή και μάλιστα βυζαντινή. Από την περιοχή της Ερίσσου έως τους Πρόννους και από την Παλική έως τη Σκάλα τα κάλαντα  παρουσιάζουν κάποιες στιχουργικές παραλλαγές, αλλά κινούνται και εξελίσσουν την υπόθεση τους πάνω στο ίδιο θέμα.

Πρωτοχρονιάτικα παλιά κάλαντα της Ανωγής -Παλικής

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου

αύριο ξημερώνεται του Αγίου Βασιλείου

Άης Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία.

–Από το σπίτι μου έρχομαι και στο σκολειό μου πάω

-Βασίλη ,αν ξέρεις γράμματα, πες μου το αλφαβητάρι.

Ξερό ήταν το ραβδάκι του , χλωρούς βλαστούς επέτα.

Κι απάνω στους χλωρούς βλαστούς περδίκια καρκαριώνται,

κι όχι περδίκια μοναχά παρά και περιστέρια.

Τα περιστέρια πέτονται και πάνε τσι βρυσούλες

Βρυσούλες πετροπήγαδες κι αυλές μαρμαρωμένες.

Φέρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους

και λούζουν τον αφέντη τους και λούζουν την κυρά τους.

-Κυρά με τσου πολλούς σου γιούς, τσου μοσκοαναθρεμένους

που τσόπλυνες και τσόπλυνες και στο σκολειό τσου στέρνεις.

Εκεί τσου δέρνει ο δάσκαλος κι εκεί τσου μαϊνέρνει

με δυο κλωνιά βασιλικό, με πέντε ωσάν το μόσκο!

-Μωρές και πουν τα γράμματα, μωρές και πουν ο νους σας;¨

-Τα γράμματα είναι στο χαρτί κι ο νους μας στις κοπέλες

κι ο λογισμός μας έφτασε κάτου στις μαυρομάτες.

Πάρε συ, βάγια, το κερί κι ανέβα και κατέβα

και φέξε στ’ αρχοντάκι μας ν΄ ανοιξη την κασσέλα

κι αν είν’ ασήμι, πάρτε το, κι αν είναι και δυάρι,

κι αν είναι και τριώβολο, κανείς να μην το πάρει!

Εκοίταξα στον ουρανό κι είδα’ να δυο λαμπάδες

και με το καλησπέρισμα καλές σας εορτάδες…