Είπα κι εγώ να πάω στη συγκέντρωση του Θεόφιλου, να ακούσω βρε αδερφέ τι έχει να πει, καθότι αποτελεί έναν εκ των κυρίων διεκδικητών του νέου Δήμου Αργοστολίου. Πήγα λοιπόν να ακούσω, αλλά έμεινα με τη χαρά… Άκουσα πολλά για περί ανικανότητας της Διοίκησης Παρίση, για καπήλευση έργων άλλων, πράγμα παράξενο αν σκεφτεί κανείς ότι αυτά ξεκίνησαν αρκετά μετά την ανάληψη καθηκόντων του Παρίση.
Άκουσα κάποιες γενικόλογες δεσμεύσεις για έργα αυτονόητα: αντιμετώπιση κυκλοφοριακού, φτιάξιμο πλατειών στα χωριά, επανεκκίνηση της τοπικής οικονομίας, λες και αυτή σταμάτησε. Αυτό όμως που δεν άκουσα είναι συγκεκριμένα επιχειρήματα, θα κάνω αυτό το έργο με αυτό τον σκοπό, αυτόν τον χρονικό ορίζοντα και θα το χρηματοδοτήσω με αυτόν τον τρόπο.
Πολύ φοβάμαι ότι έχει μείνει τόσο καιρό στην αντιπολίτευση ο Θεόφιλος και οι συνεργάτες του που έχουν ξεχάσει τι θα πει αποτελεσματική Διοίκηση ή, ακόμα και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Έχουν γίνει εξαιρετικά ικανοί στο να εντοπίζουν σκουπίδια και να λένε ότι κάτι δεν γίνεται, δεν βλέπω όμως να μπορούν να προτείνουν κάτι ολοκληρωμένο, πολλώ δε μάλλον να το πράξουν κιόλας.
Στον αντίποδα ο Παρίσης και οι συνεργάτες του αυτά για τα οποία δεσμεύθηκαν τα έκαναν, τι να πιάσω πρώτα: το νερό, το οποίο πλέον πίνουμε από τη βρύση; τα έργα, που έκαναν όλο το Αργοστόλι ένα εργοτάξιο και κατάφεραν να τα ολοκληρώσουν σε έξι μήνες σκάρτους;
Και αυτά τα έργα είναι που έχει ως εχέγγυο για την πραγματοποίηση και των νέων δεσμεύσεών του.
Ακούμε για κυκλοφοριακό κομφούζιο, συμφωνώ υπάρχει. Τι όμως είναι αυτό που το προκαλεί; Το μοναδικό έργο, που δεν είναι στην ευθύνη του Δήμου, ήτοι το γουλόστρωτο, το οποίο έχει αναλάβει το υπουργείο.
Από την άλλη έχουμε τον Μάκη, κάποιοι τον λένε κ. Φόρτε, άλλοι τον προσφωνούν ακόμα τιμητικά δήμαρχε, όμως για εμένα είναι απλά ο Μάκης και αυτή είναι και η μαγκιά του ότι μετά από κάμποσες δημαρχιακές θητείες παρέμεινε ο Μάκης. Στην ομιλία του λοιπόν, στον Θαλασσόμυλο, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Κάλεσε δηλαδή συνυποψήφιό του, τον Θεόφιλο ξεκάθαρα, να απαντήσει για τις εκκρεμότητές του με τη δικαιοσύνη και τι σημαίνει για τον Δήμο μία ενδεχόμενη καταδίκη του. Άφησε πολλά ακόμα υπονοούμενα για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται, την συγκέντρωση της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ και πολλά άλλα. Για τον εαυτό του ήταν ξεκάθαρος, είπε “Παιδιά με ξέρετε αυτός είμαι, δείτε το έργο μου και τις προτάσεις μου και αν θέλετε ψηφίστε με”, καθαρές κουβέντες.
Θέλω, λοιπόν κλείνοντας, να παρακαλέσω θερμά τον κ. Μιχαλάτο ως υποψήφιο δήμαρχο αλλά και ως κάτοχο της πλειονότητας των ΜΜΕ να επαναφέρει στην δημόσια ζωή τον πολιτικό πολιτισμό, να σταματήσει την λάσπη και αντί να μας λέει αν είναι ή όχι ικανός ο Παρίσης ή πόσο σίγουρος είναι ότι θα κερδίσει, να αρχίσει να καταθέτει καμιά πρόταση ολοκληρωμένη. Να δούμε τέλος πάντων τι είδους Αργοστόλι φαντάζεται ο ίδιος και οι συνεργάτες του γιατί μέχρι τώρα το μόνο το οποίο έχουμε καταλάβει είναι ότι θέλει να τον ψηφίσουμε απλώς για να βγει δήμαρχος αυτός και όχι ο Παρίσης. Όμως αγαπητέ κ. Μιχαλάτε καλό είναι να μην προσπαθούμε να κοντύνουμε τους άλλους για να ψηλώνουμε εμείς…
Αυτά για τώρα και να είστε σίγουροι πως θα σας κρατάω ενήμερους για όσα βλέπω, ακούω και… κρυφακούω τις μέρες που έρχονται μέχρι τις κάλπες της 26ης.
Ο Αυτοδιοικητικός παρατηρητής