ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ

από τους ανθρώπους της δικής μου ζωής, στήριγμά μου σε πολλά, συνεργάτης ανεπανάληπτος, φίλος, πατέρας, αδελφός , βαρύτονος , σεκόντος, τενόρος, μπάσος, μαέστρος, ψάλτης, πανηγυριστής, κανταδόρος, χορωδιακό αρμονικό αφτί ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ, Κεφαλονίτης με τα όλα του. , καπάτσος, δεν καθόταν ποτέ ήσυχος, είχε πάθος για ζωή και για δημιουργία, ο ορισμός του “έξω καρδιά”, δοτικός μέχρι εκεί που δεν πάει.
Έφυγε και αυτός σήμερα.

Νιόνιο μου, σε ευχαριστώ για όλα!

Αγαθάγγελος Γεωργακάτος