Κλείστε τα μάτια- για την ακρίβεια μισοκλείστε τα, για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε τηλεπαθητικά: σκεφτείτε έναν μέρος καταπράσινο, ένα φυσικό τοπίο από εκείνα που σου κόβουν την ανάσα και αρνούνται να την επαναφέρουν σε νορμάλ επίπεδα προτού ζαλιστείτε επαρκώς.

Έπειτα, ανοίξτε το «πλάνο». Φέρτε στο νου σας μία από τις πιο όμορφες παραλίες ολόκληρης της Ελλάδος, με καταγάλανα νερά που σχεδόν σας εκλιπαρούν να κολυμπήσετε μέσα τους- κι εσείς, φυσικά, υποκύπτετε στον πειρασμό και βουτάτε… μοιρολατρικά, απολαμβάνοντας το μπάνιο της ζωής σας.

Και τώρα, στρέψτε το κεφάλι από την άλλη πλευρά: υπέροχα κτήρια παραδοσιακής επτανησιακής αρχιτεκτονικής, με τη συνολική γραφική εικόνα να συμπληρώνεται από το Κάστρο και το μικρό λιμανάκι.
Ανοίξτε εκ νέου τα μάτια, και ας κοιταχτούμε: θεωρείτε ότι το παρακάναμε με την ανωτέρω περιγραφή; Πως «το τραβήξαμε από τα μαλλιά», δημιουργώντας ένα ειδυλλιακό τοπίο που υπάρχει μόνο στα παραμύθια; Ότι δε γίνεται να υπάρχει στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο;

Τότε μάλλον δεν έχετε πάει στην Κεφαλονιά και, πιο συγκεκριμένο, στην Άσσο!

Το πανέμορφο χωριό, Άσσος, χτυπήθηκε με μανία από τον Ιανό. Οι εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά τη θεομηνία ήταν εικόνες αποκάλυψης. Ένα χωριό θαμμένο κάτω από τόνους πέτρας και λάσπης που δεν θύμιζε σε τίποτα το μέρος που θαυμάστηκε απ’ όλο τον κόσμο…

Κι όμως οι κάτοικοι της Άσσου άντεξαν. Γιάτρεψαν τις πληγές τους, μάζεψαν τα κομμάτια τους και φέτος το καλοκαίρι έκαναν δυναμικό come back.

Η Άσσος βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, περίπου 30 χιλιόμετρα από το Αργοστόλι (την πρωτεύουσα, δηλαδή, της Κεφαλονιάς) και μια ανάσα από την παραλία του Μύρτου- μια παραλία που, πιστέψτε μας, αν δεν την επισκεφτείτε έστω και μία φορά στην ζωή σας, τότε δεν ξέρετε τι θα πει «επίγειος παράδεισος».

Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Επτανήσων έχει διατηρηθεί στο ακέραιο δίνοντας την αίσθηση πως ο χρόνος έχει σταματήσει σε μια αλλοτινή, πιο ρομαντική εποχή, ενώ ο επισκέπτης αξίζει να… ταλαιπωρηθεί ελαφρώς για να φτάσει στο «διαβόητο» Κάστρο με τη μαγευτική θέα.

Η ιστορία του Κάστρου, μάλιστα, μοιάζει κι αυτή βγαλμένη από παραμύθι: χτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα, με σκοπό να προστατεύσει τους κατοίκους του νησιού από τις… πειρατικές επιδρομές! Τα κατοπινά χρόνια- κι αφού εκεί δόθηκαν σημαντικές, ιστορικά, μάχες για την υπεράσπιση της Κεφαλονιάς- χρησιμοποιήθηκε και από το ελληνικό κράτος ως φυλακή.

Παρά το γεγονός πως σήμερα παραμένουν, κατά βάση, τα ερείπιά του, αξίζει να πάει κανείς εκεί διότι η εικόνα του χωριού με το μικρό λιμανάκι είναι σαν καρτ ποστάλ του βέλτιστου είδους.

Το συνολικό τοπίο συμπληρώνεται ιδεατά με πλειάδα «μυστικών» και κρυφών παραλιών (ρωτήστε τους πάντα πρόθυμους ντόπιους και θα σας καθοδηγήσουν…), με καταγάλανα- κι ελαφρώς κρύα- νερά, που αγκαλιάζονται μνημειωδώς από το πλούσιο πράσινο της φύσης.

Το μεγάλο πλεονέκτημα της Άσσου είναι ότι το καλοκαίρι εκεί δεν κρατάει μόνο 3 μήνες. Από τα τέλη Απριλίου ως και τις αρχές του Οκτώβρη θα δείτε κόσμο να κάνει μπάνιο και να απολαμβάνει τα υπέροχα νερά των παραλιών.