Ο αποχαιρετισμός ενός φίλου και ανθρώπου, δεν είναι μόνο ιερή και βαριά υποχρέωση και καθήκον, αλλά γίνεται και οδυνηρό, αν έχεις συνυπάρξει και συνυπηρετήσεις μαζί του σε Θερμοπύλες.

Είναι το ιερό καθήκον προς την Πατρίδα, είναι ο κοινός αγώνας για τα δίκαιά της, ακόμη-ακόμη και ο κίνδυνος της ζωής που παραμονεύει, όταν φυλάσσεις Θερμοπύλες.

Είναι εν τέλει και ο «Όρκος των Αθηναίων Εφήβων», που βάζει ανεξίτηλα την σφραγίδα και δένει διαχρονικά με άρρηκτους δεσμούς αυτούς που φόρεσαν το χακί.

«Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα τὰ ἱερὰ, οὐδ’ ἐγκαταλείψω τὸν παραστάτην  ὅτῳ ἂν στοιχήσω· ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν. καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι…….».

Αγωνιστής στην ζωή του, με την πέννα και τον λόγο του, πραγματικός ταγός της δημοσιογραφίας για ένα καλύτερο αύριο της Κεφαλλονιάς μας.

Αγωνιστής και για την ζωή του τα τελευταία χρόνια στην μάχη με την επάρατη νόσο. Κάποιες μάχες είναι άνισες.

Καλό σου ταξίδι Λοχία Πυροβολικού Φώτιε Χαλιώτη.

Υποστράτηγος ε.α. Ηλίας Παρίσης

Επικεφαλής των ΦΙ.Κ.Ο. & Δημοτικός Σύμβουλος