Επιστολή από την μαθητική κοινότητα του 1ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου «Μαρίνος Κοργιαλένιος»
Αξιότιμοι κυρία Υπουργέ Παιδείας, κυρία Περιφερειάρχα, κύριε Δήμαρχε, κύριε Προϊστάμενε της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αγαπητοί Καθηγητές, Γονείς και Μαθητές,
Εκ μέρους του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου και της μαθητικής κοινότητας του 1ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου «Μαρίνος Κοργιαλένιος» επιθυμούμε να ενημερώσουμε και να προωθήσουμε τους λόγους για τους οποίους σήμερα Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019 συνεχίζεται η κατάληψη του σχολικού συγκροτήματος και η συμμετοχή μας στην πανελλήνια κινητοποίηση.
Κύριο αίτημα του σχολείου μας αποτελεί η κάλυψη των αναγκών σε καθηγητές, των οποίων τα μαθήματα είναι εξεταζόμενα στις πανελλήνιες εξετάσεις, όπως φιλόλογο και καθηγητή σχεδίου, καθώς και σε άλλες ειδικότητες μαθημάτων γενικής παιδείας (π.χ. θεολόγος).
Επιπλέον, θεωρούμε απαραίτητη την λήψη ορισμένων μέτρων που αφορούν τόσο το εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό του σχολικού χώρου και τα οποία θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια των μαθητών.
Σχετικά με το εξωτερικό, κρίνουμε αναγκαία την αναπλάση του πλαϊνού δρόμου, που παρέχει πρόσβαση από την πλαϊνή είσοδο (ράμπα) σε περίπτωση ανάγκης και των οχημάτων στο γκαράζ, καθώς και την κατασκευή στεγάστρων, τα οποία θα προφυλάσσουν τους μαθητές από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Όσον αφορά το εσωτερικό του συγκροτήματος θέτουμε ως αίτημα την αντικατάσταση των καμένων ή σπασμένων λαμπτήρων με καινούριες λάμπες φθορίου ή LED για εξοικονόμηση ενέργειας. Σημαντική θεωρούμε, επίσης, την παροχή θέρμανσης (περισσότερες ώρες), καθώς και κλιματισμού ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Τέλος, θέλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη παρουσίας ειδικών για ψυχολογική υποστήριξη και ιατρική περίθαλψη, ώστε να διασφαλίζεται η ψυχική και σωματική υγεία των μαθητών της σχολικής κοινότητας.
Μπορεί να αποτελούμε μέρος του μικρού ποσοστού των «ευνοημένων» μαθητών που βιώνουν την «πολυτέλεια» των νέων σχολικών συγκροτημάτων και φαινομενικά δεν έχουμε κανέναν λόγο διαμαρτυρίας, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν επιδιώκουμε να αγγίξουμε αυτό που θεωρούμε ιδανικό, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν, αφού όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, κάθε προσπάθεια μάς φέρνει πιο κοντά στην εκπλήρωση του οράματος μας σχετικά με ένα σχολείο, που «ΘΑ ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ». Αυτό είναι, εξάλλου, και το κίνητρο της συμμετοχής μας στην πανελλήνια κινητοποίηση που λαμβάνει χώρα από την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019.
Ανήκουμε στο σύνολο των «πειραματόζωων» που επηρεάζουν κάθε χρόνο οι αλλαγές της εκάστοτε κρατικής εξουσίας. Μάθημα, παπαγαλία, ατελείωτες ώρες μελέτης μέσα στο άγχος μήπως ξεχάσουμε το «και» και μια ακριβοπληρωμένη διαδρομή σπίτι-σχολείο- φροντιστήριο αποτελούν την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα μαθητή που πασχίζει να εξασφαλίσει μία θέση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και του γονέα που αγωνίζεται συνεχώς, ώστε να καλύψει τα έξοδα της «δωρεάν εκπαίδευσης». Παράλογο, έτσι;
Ωστόσο, η καθημερινότητα αυτή είναι ο βασικός κορμός του εκπαιδευτικού συστήματος εδώ και χρόνια, με την κάθε κυβέρνηση να αλλάζει μόνο τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του, βάζοντας ακόμη ένα λιθαράκι στην «εξόντωση» των μαθητών. Στο περσινό νομοσχέδιο του Γαβρόγλου, που ενίσχυσε την ιδιότητα του Λυκείου ως «εξεταστικό κέντρο», έρχεται η σημερινή κυβέρνηση, φέρνοντας την δήθεν «ανάπτυξη για όλους», να προσθέσει επιπλέον προτάσεις, όπως την προσμέτρηση του βαθμού απολυτηρίου στην πρόσβαση στα πανεπιστήμια, την επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων με αξιοποίησή της σε προαγωγικές εξετάσεις σε κάθε τάξη του Λυκείου, καθώς και τον καθορισμό μίας ελάχιστης βάσης εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Γιατί λοιπόν κάθε αλλαγή να αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθειά μας να μορφωθούμε, να σταθούμε αύριο στην κοινωνία, να ακολουθήσουμε τα όνειρά μας, να δημιουργήσουμε; Γιατί να είμαστε «θύματα» ανθρώπων που ποτέ δεν βρέθηκαν στην θέση την δική μας και των γονέων μας και καταπνίγουν το όραμά μας για ένα «σχολείο για όλους» μέσα στην στενόμυαλη νοοτροπία τους; Γιατί αντί να ενισχύεται η ελεύθερη πρόσβαση στα πνεπιστήμια, στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας συνειδητοποιημένης κοινωνίας, αυτη περιορίζεται και ποιος άραγε θα δώσει απάντηση στα ερωτήματα αυτά που ταλανίζουν κάθε μαθητή;
Η κινητοποίησή μας, λοιπόν, θέλουμε να αποτελέσει τροφή για σκέψη και να προβληματίσει τον καθένα ξεχωριστά. Θέλουμε η φωνή μας να ακουστεί παντού και να κάνουμε ένα βήμα ώστε να αλλάξουμε αυτή την παράλογη πραγματικότητα, εκπληρώνοντας τις προσδοκίες μας για ένα σχολείο που θα «χωράει» όλους τους μαθητές. Γιατί στα σχολεία της ύπνωσης μόνο τα όνειρά μας μας κρατάνε ξύπνιους…
Με εκτίμηση,
Το δεκαπενταμελές συμβούλιο και η μαθητική κοινότητα του 1ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου «Μαρίνος Κοργιαλένιος»
