Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ καταγγέλλει την απαράδεκτη απόφαση του Δικαστηρίου Ανηλίκων Ρεθύμνου, που καταδίκασε τρεις μαθητές του 1ου Γυμνασίου της πόλης επειδή στην αρχή της χρονιάς μπήκαν μπροστά στις κινητοποιήσεις του σχολείου τους. Η «ομίχλη» που σπέρνει η κυβέρνηση για τις παρεμβάσεις της ίδιας και της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, στοχεύουν στον κατευνασμό της λαϊκής αντίδρασης σε μια καταδίκη που συνεχίζει να υφίσταται. Οι μαθητές από την αρχή της χρονιάς οργάνωσαν κινητοποιήσεις στο Ρέθυμνο, όπως και σε πολλές πόλεις της χώρας, διεκδικώντας το αυτονόητο. Πάλεψαν για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα, για μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών, για σύγχρονες υποδομές και εργαστήρια, για να μην πληρώνουν οι γονείς τους λεφτά στα φροντιστήρια. Για την αγωνιστική επιλογή τους αυτή, οι μαθητές σύρθηκαν στο δικαστήριο.

Η παραπομπή σε δίκη έγινε μετά από καταγγελία του διευθυντή του σχολείου, με το δικαστήριο να αποφασίζει επιβολή ποινής κοινωνικής εργασίας 80 ωρών, ως αναμορφωτικό μέτρο. Ταυτόχρονα κατηγορήθηκαν και οι γονείς των παιδιών για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου.

Οι διώξεις και τα μαθητοδικεία που πραγματοποιούνται σήμερα γίνονται με την ανοχή και με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρά την «επικοινωνιακή» κατάργηση της διαβόητης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) του Αρσένη. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ επιβεβαιώνεται απόλυτα όταν απάντησε με οργάνωση παγκεφαλληνιακού συλλυπητήριου για το μαθητοδικείο που στήθηκε στην Κεφαλονιά. Δεν ακολούθησε τις «συμβουλές» ότι «μετά την κατάργηση της ΠΝΠ η κυβέρνηση θα φροντίσει να μην υπάρχουν δίκες και καταδίκες μαθητών». Αντίθετα, προειδοποίησε πως η ίδια η τοποθέτηση του τότε Υπουργού Παιδείας στη Βουλή ήταν, ουσιαστικά, κάλεσμα για χρήση άρθρων του ποινικού κώδικα στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Ο στόχος παραμένει και είναι ένας και μοναδικός, η κάμψη του μαθητικού κινήματος, μέσα από την τρομοκράτηση των μαθητών, η απρόσκοπτη εφαρμογή των αντιλαϊκών – αντιεκπαιδευτικών πολιτικών κυβερνήσεων – ΕΕ – κεφαλαίου.

Με τη καταδίκη αυτή αποδεικνύεται περίτρανα ότι η μόνη πολιτική που θέλει η κυβέρνηση να μπαίνει μέσα στους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία, είναι αυτή που υπερασπίζεται το σφαγιασμό των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί δίνουμε την μάχη για την μόρφωση των παιδιών μας κάθε μέρα μέσα στην τάξη, Στηρίζουμε πολύπλευρα τη νέα γενιά και γνωρίζουμε ότι καθήκον μας είναι να βρισκόμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους μαθητές.

Οι εισαγγελείς, η αστυνομία, οι χειροπέδες, τα δικαστήρια ανηλίκων και τα αναμορφωτήρια δεν έχουν θέση στο σχολείο. Ούτε έχουν θέση στο σχολείο και στα συνδικάτα μας εκείνοι που γίνονται καταδότες – μηνυτές των μαθητών τους. Αυτές οι ενέργειες παραβιάζουν κάθε έννοια ηθικής τάξης και κάθε έννοια εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής πρακτικής. Η ετυμηγορία του κλάδου πρέπει να είναι αμείλικτη.

• Καλούμε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, τα σωματεία, όλο το λαό του τόπου μας να καταδικάσουν αυτές τις πρακτικές. Να δώσουν απάντηση απέναντι στην τρομοκρατία που εξαπολύει η ίδια η κυβέρνηση σε 15χρονα παιδιά που αγωνίζονται για την μόρφωση που αξίζουν.
• Καλούμε τους συναδέλφους να καταδικάσουν την ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων, να πάρουν θέση δίπλα στους μαθητές τους, που υπερασπίζονται και δικά τους αιτήματα, όπως οι μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Απαιτούμε:

1. Να μην περάσουν οι διώξεις και η τρομοκρατία σε βάρος των μαθητών. Με ευθύνη της κυβέρνησης να απαλλαγούν από κάθε κατηγορία.
2. Να καταργηθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο αναφοράς, που επικαλείται το Υπουργείο, ενάντια στις μαθητικές κινητοποιήσεις.
3. Να σταματήσει η τιμωρία των αγώνων και η καταστολή τους από κυβερνήσεις – διοικήσεις της εκπαίδευσης.

Η λύση στον αυταρχισμό της κυβέρνησης και του υπουργείου απέναντι σε οποιονδήποτε σηκώνει κεφάλι είναι ο κοινός οργανωμένος αγώνας εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία μέσα από τους μαζικούς τους φορείς να δώσουν απάντηση απέναντι στην τρομοκρατία. Δεν θα τους περάσει!

Ο λαός μας έχει αποδείξει ότι όσα μέτρα καταστολής και να πάρουν, δεν τρομοκρατείται.

Αργοστόλι 07/06/2017

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ