Κύριε Μαντζουράτε, κομματικέ αυτοκράτορα, που προσδιορίζετε με περισσή σιγουριά, ποιοι είναι μέλη του Σωματείου, ποιοι και πότε πρέπει να μιλάνε, σύμφωνα πάντα με τα δικά σας πρέπει και τους δικούς σας υπολογισμούς, έμαθα από εσάς λοιπόν ότι ΔΕΝ είμαι μέλος του σωματείου και ΔΕΝ πρέπει να μιλάω.

1)Απαιτώ από εσάς δημόσια συγνώμη στο σωματείο εργαζομένων του Γ.Ν. Κεφαλονιάς για την αυθάδειας σας, να καθορίζετε και να παρεμβαίνετε ως πως στο ποιος είναι μέλος του και ποιος όχι

2) Η ντροπή είναι όλη δική σας γιατί όταν εργαζόμενος καταγγέλλει απόλυτα πραγματικά γεγονότα, θα πρέπει να απολαμβάνει από εσάς, αλληλεγγύη, προστασία και συμπόρευση σαν πολλαπλά θεσμικό πρόσωπο που είστε και όχι αποκλεισμό και προσεταιρισμό της δικής μου παρέμβασης, από εσάς.

Από ότι αφήσατε εσείς να εννοηθεί, ήσασταν γνώστης της λεηλασίας της ΜΕΘ από πριν, όπως και πολλοί άλλοι , και κάνατε κοινώς την «πάπια» και αξία έχει να μας εξηγήσετε γιατί.

Κύριε Μαντζουράτε ,οι δύο μας έχουμε διαφορετικό μέτρο να μετράμε τις καταστάσεις.

Το δικό μου μέτρο είναι η αλήθεια, το νοσοκομείο, η πραγματικότητά του και η Κεφαλονιά.

Το δικό σας δηλώστε το αν και … γνωστό.

Για μένα τους θεσμούς τους φτιάχνουν οι άνθρωποι, για να υπηρετούν τους ανθρώπους. Υποχρέωσή μου ήταν -όπως και έπραξα αμέσως και με παρρησία και θα το ξανακάνω εάν χρειαστεί- να δώσω το πεπραγμένο της λεηλασίας της ΜΕΘ στην δημοσιότητα ως όφειλα, σαν εργαζόμενη, σαν συνδικαλίστρια, σαν Κεφαλλονίτισσα.

Τα κομματικά καλούπια για πάρτη σας, σας τα χαρίζω. Το δικό μου καλούπι περιλαμβάνει τους εργαζόμενους του νοσοκομείου και το λαό της Κεφαλονιάς.

Στις παρούσες συνθήκες επιβάλλεται να λέμε την αλήθεια και να αντιμετωπίζουμε την επικίνδυνη πραγματικότητα γιατί έστι και αλλιώς, κατ εμέ, «οι καρέκλες δεν κάνουν τους προέδρους».

Α!!! και μην ξεχνάτε ότι η ιστορία έχει και χλεύη.

Βάσω Βουτσινά