Το βράδυ της 17ης Μαρτίου 2018, με τον ερχομό της Άνοιξης, στο θέατρο «Ο ΚΕΦΑΛΟΣ» Αργοστολίου Κεφαλληνίας εορτάσθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σε μία κατάμεστη αίθουσα από κόσμο.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν η ΚΕΔΗΚΕ, η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και ο Κύκλος Ποιητών Ελλάδος. Το θέμα φέτος ήταν «Το Παιδί».
Τριπλή γιορτή σήμερα, γιατί οι πρόγονοί μας την πρώτη ημέρα της Άνοιξης γιόρταζαν την επιστροφή του Απόλλωνα στη Δήλο από τους Υπερβορείους, την επιστροφή της Περσεφόνης κοντά στην μητέρα της Δήμητρα, από τον Άδη και στα σημερινά χρόνια γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Δεν είναι τυχαίο που η εορτή αυτή συμπίπτει με την πρώτη ημέρα της Άνοιξης. Είναι για να δώσει στον άνθρωπο την ευκαιρία να φύγει από το λήθαργο του χειμώνα, να αισθανθεί την αναγέννηση της φύσης και να νιώσει ο ίδιος ψυχική ανάταση. Ιδιαίτερα φέτος χρειαζόμαστε να ανεβάσουμε το ηθικό μας και θα το πετύχουμε μόνο με την θετική σκέψη.
Τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Βαγγέλης Κεκάτος ο οποίος συντόνισε την εκδήλωση και πλήθος κόσμου.
Η ομιλία του καπετά-Γιώργου Σπηλιώτη ήταν «Ποίηση & Πολιτισμός».
Μέλη από τον Ποιητικό Κύκλο Κεφαλληνίας απήγγειλαν ποιήματα με θέμα «Το Παιδί».
Την εκδήλωση χαιρέτησε ο κ. Παύλος Παπαδάτος.
Η εκδήλωση άρχισε με την ομιλία του καπετά-Γιώργου Σπηλιώτη, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός και μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών» και μέλος του «Κύκλου Ποιητών Ελλάδος».
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η τέχνη σε όποια μορφή της, είναι θείο δώρο, είναι η μαεστρία του τεχνίτη να εκφράζει αυτό που άϋλο κυλάει μέσα στην ψυχή του.
Η τέχνη της Ζωγραφικής, είναι η απέριττη ανάμιξη των χρωμάτων, είναι η «σιωπηλή Ποίηση»
Η τέχνη της Γλυπτικής, είναι η μαεστρία του γλύπτη να λαξεύει την πέτρα και το έργο ολοκληρώνεται με την κίνηση και ένα βήμα πριν το άγαλμα μιλήσει….
Ο Μουσικός, σαν ύλη χρησιμοποιεί τις νότες για να εκφράσει με αρμονία τον ψυχικό του κόσμο.
Ο Ποιητής, χρησιμοποιεί για υλικό την «γλώσσα» και τις «λέξεις», που τις λαξεύει, σαν τον γλύπτη το βράχο, και πλέκοντάς τες μεταφέρει στο αναγνώστη / ακροατή, τις ψυχικές δονήσεις του.
Όποιος απλά αναμιγνύει λέξεις δεν δημιουργεί ποίηση. Μπορεί να είναι όμως «Το πρώτο σκαλί» του Καβάφη. Ο ποιητής αρχίζει με «Το Πρώτο Σκαλί» και στη συνέχεια με τη μελέτη και την προσπάθεια μαθαίνει να χρησιμοποιεί τις ψυχικές του δονήσεις για να δημιουργήσει το έργο του και να μυήσει τον αναγνώστη στη μαγεία της ποιητικής ευφροσύνης.
Ο ποιητής καταδύεται μέσα στα βάθη της ψυχής του για να καθαρθεί, να λευκανθεί από τις επιρροές της καθημερινής αθλιότητας και τότε δύναται να αναχθεί στο άπειρο, ώστε ζώντας τη μαγεία της «φανταστικής οικουμένης» να περάσει από την απόλυτη σιωπή στο λόγο, για να εκφράσει και να εναρμονίσει « γη και ουρανό».
Η σύνθεση των λέξεων, των στίχων και των στροφών, όταν τύχει συγκεκριμένης επεξεργασίας και υποστεί την απαιτούμενη κάθαρση και την σίτεψη (χρόνου) έχει την δυνατότητα να ανάγει τον ποιητή και τον αναγνώστη, στο ύψος της ποιητικής χάρης.
Την ποίηση την είπαν απόλαυση, την είπαν διασκέδαση, την είπαν γιορτή του ανθρώπου και του Θεού, γιατί αποδίδει διανοήματα και συγκινήσεις, εγκλείοντας μυστηριακά στη δομή της τον τόνο και τις προθέσεις του δημιουργού της.
Ο ποιητής ερωτεύεται τις λέξεις και τις χρησιμοποιεί με τρόπο που υπαγορεύεται από το λογικό το οποίο αποβλέπει στην αλήθεια, καθώς επίσης και από το συναίσθημα που στοχεύει στη συγκίνηση.
Επίσης ο ποιητής θα πρέπει να δαμάσει τα εκφραστικά του μέσα, ώστε να τα μεταχειρίζεται με την οικειότητα όπως χειρίζεται τα εργαλεία του ο γλύπτης και τα χρώματα ο ζωγράφος. Οι λέξεις πρέπει να αναδύονται μέσα από τα βάθη της ψυχής του, να είναι απαλλαγμένες από το γήινο βάρος και από την καθημερινή τους χρήση και συνδεδεμένες μεταξύ τους με απέριττους δεσμούς να έλκονται αμοιβαίως, ανάγοντας τη γλώσσα στη σεμνότητα της τέχνης.
Τότε μόνο κάποιος πολιτογραφείται στων ποιητών τη χώρα.
Η τέχνη σε όποια μορφή είναι ο πολιτισμός. Η ποιητική τέχνη σκοπόν έχει να δώσει μορφή στη δημιουργική δύναμη του ποιητή, να τέρψει, να συγκινήσει, να μαγέψει και κάποτε ως λόγος επαναστατικός να εμψυχώσει το ηθικό του ανθρώπου για να αλλάξει τη ζωή του.
Ο πολιτισμός χρειάζεται την ποίηση και τις άλλες τέχνες για να διερευνήσει τα όριά του και να φωτίσει τα σκοτεινά βάθη του.
Κλείνω με ένα ποίημα για το παιδί.
Το Πρώτο σου Φιλί
Το πρώτο σου χαμόγελο
είναι ζωγραφισμένο
με χρώματα ανεξίτηλα
μεσ’ τη ματιά της μάνας.
Το πρώτο σου το σφίξιμο
μέσα στ’ αβρό σου χέρι,
που κράταγες σφιχτά-γλυκά
το δάχτυλο της μάνας
Το πρώτο σου τ’ αγκάλιασμα
σαν τα χεράκια σου έβαλες
γύρω απ’ το λαιμό της
σημάδι ανεξίτηλο έγινε το φιλί σου.
Άνοιξη με τα λούλουδα
ο ερχομό σου ήταν
π’ ο κήπος μας πλημύρισε
μ’ αρώματα του Μάη.
Μαρτίου 4, 2018
Καπετά – Γιώργος Σπηλιώτης
Απήγγειλαν ποίηση:
Η εκπαιδευτικός – μουσικός Γαλάτεια Βέρρα με τη την εκφραστική φωνή της απήγγειλε ποιήματα δικά της, o Παναγής Παυλάτος, o Γιάννης Παυλάτος, ο Διονύσης Μεσσολωράς, η Μίνα Μαγουλά, η Ελευθερία Τζάκη, η Μάγδα Ηλιοπούλου, η Αγγελική Λαγγούση, ο Γιώργος Αποστολάτος. Ο Βαγγέλης Κορκός «βατραχάνθρωπος» στο ναυτικό, απήγγειλε ένα δικό του ποίημα με τίτλο «Ο.Υ.Κ.»
Η Ραζή Κωστούλα απήγγειλε και για τη Ζηνοβία Γαρμπή, για το ιατρό Φώτη Παυλάτο, για τον Σπύρο Ζαχαράτο. Η Ευφροσύνη Μπεκάρη απήγγειλε για τον Κώστα Ευαγγελάτο, για τον Κώστα Γεωργόπουλο, για το Γιώργο Ζαφειράτο και Αλέκο Αθανασάτο. Η Μαρία Κυπριώτη απήγγειλε και για την Αικατερίνη Τσουρούφλη και για τον Σπύρο Κοκκόση.
Οι σατυρικοί ποιητές Γεράσιμος Παντελιός και Σπύρος Φραγκόπουλος έκλεψαν την παράσταση σκορπίζοντας άφθονο γέλιο στο ακροατήριο με τις σάτιρες τους.
Ο καπετά Γιώργος Σπηλιώτης στην Κεφαλλονιά έχει διοργανώσει ποιητικές βραδιές στο Ξενοδοχείο «Μουΐκης», την πρώτη και την τρίτη Πέμπτη κάθε μηνός.
Κατά τον Πλάτωνα «Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση και η ποίηση ομιλούσα ζωγραφική». Υπήρξε έκθεση ζωγραφικής πού συνόδευε την ποίηση από Κεφαλλονίτες καλλιτέχνες: Ελευθερία Βερονίκη, Νίκη Ρασιά, Ρεγγίνα Παντελιού, Ευφροσύνη Μουΐκη, Μαρία Κυπριώτη, Μιμίκα Μιχαηλίδη και Ελένη Μαρκάτου. Φέτος η απουσία των μαθητών των Γυμνασίων και Λυκείων της Κεφαλλονιάς , που τα περασμένα χρόνια κοσμούσε την εκδήλωση , ήταν αισθητή.
Ευχαριστούμε τον κύριο Κωσταντάκη, το προσωπικό του θεάτρου και όλους εσάς που τιμήσατε με την παρουσία σας την εκδήλωση.
Η οργανωτική επιτροπή
