Μετά από μάχη 19 ημερών στην Εντατική του “Αττικόν”, ο αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς άφησε στις 4:00 τα ξημερώματα την τελευταία του πνοή. Ήταν από τις 7 Φεβρουαρίου στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού. Την τελευταία εβδομάδα υποβλήθηκε σε τραχειοστομία. Άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα, έχοντας δίπλα του τη σύντροφο και τα παιδιά του. Η είδηση του θανάτου του καταξιωμένου και δημοφιλή κωμικού ηθοποιού που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στον χρυσό ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο, με την καλλιτεχνική του διαδρομή να ξεπερνά τα 70 χρόνια, σκορπά θλίψη και συγκίνηση σε όλη τη χώρα.
Με τον παιχνιδιάρικo χαρακτήρα του, την ανάλαφρη διάθεσή του, το πληθωρικό και μπριόζικο παίξιμό του, ο Κώστας Βουτσάς δημιούργησε ένα ιδιαίτερο τύπο κωμικού ηθοποιού, που αποτελεί εγγύηση γέλιου και αγαπήθηκε από το ελληνικό κοινό. Είναι ένα από τα σύμβολα της χρυσής εποχής του εμπορικού κινηματογράφου, αλλά ανέδειξε το υποκριτικό του ταλέντο και σε πιο απαιτητικούς ρόλους στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Ποιος ήταν ο Κώστας Βουτσάς
Ο Κώστας Βουτσάς (Αθήνα, 31 Δεκεμβρίου 1931 – 26 Φεβρουαρίου 2020) ήταν Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης. Το οικογενειακό επίθετο ήταν Σαββόπουλος, αλλά το “Βουτσάς” επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και τα βαρέλια παλαιότερα τα έλεγαν “βουτσιά”. Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, τού είχε προτείνει θιασάρχης να το αλλάξει σε “Βέσελης”, αλλά αρνήθηκε.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1953 και αρχικά έλαβε μέρος σε παραστάσεις περιπλανώμενων θιάσων (μπουλούκια).
Η δεκαετία του ’60
Στα τέλη της δεκαετίας του ’ 50, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, ύστερα από πρόταση της γνωστής πρωταγωνίστριας της εποχής Καλής Καλό για να εμφανιστεί μαζί της στο θέατρο “Περοκέ”. Εκεί τον είδε ο Αλέκος Σακελλάριος και του έδωσε έναν μικρό ρόλο στην ταινία του ” Η κυρά μας η μαμμή” (1958), που αποτέλεσε το διαβατήριο για την ένταξή του στην Φίνος Φιλμ.
Το 1961, είναι η χρονιά της καταξίωσης για τον Κώστα Βουτσά. Εμφανίστηκε σε δύο ταινίες της Φίνος Φιλμ, “Η Αλίκη στο Ναυτικό” του Αλέκου Σακελλάριου και “Ο Σκληρός Άνδρας”, του Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος του εμπιστεύτηκε ένα κωμικό ρόλο στην κατά τ’ άλλα επόμενη δραματική ταινία του “Ο Κατήφορος”, που άρχισε να προβάλλεται στα τέλη της ίδιας χρονιάς. Η ταινία όχι μόνο έσπασε ταμεία, αλλά απογείωσε τις καριέρες των πρωταγωνιστών της Ζωής Λάσκαρη, Νίκου Κούρκουλου και φυσικά του Κώστα Βουτσά, ενώ καθιέρωσε τον Γιάννη Δαλιανίδη ως ένα από τους εμπορικότερους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου.
Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε αξέχαστες κωμωδίες, πραγματοποιώντας σπουδαίες ερμηνείες. Οι ατάκες του άφησαν εποχή (“Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;”, “Κααατίνα σαλααμάκι”) και οι καρπαζιές του στον Αλέκο Τζανετάκο και τον Σωτήρη Τζεβελέκο δημιούργησαν σχολή. Κάποιοι από τους ρόλους του, που μένουν αξέχαστοι είναι ο μικροαστός στο “Ανθρωπάκι”, ο νιόπαντρος στη “Νύχτα Γάμου”, ο τεμπέλης γιος στη “Χαρτοπαίχτρα”, ο λαϊκός ποδοσφαιριστής στο “Μια Κυρία στα Μπουζούκια”, ο μικροαπατεώνας στον “Γόη”, ο γιαλαντζί Άραβας στο “Ξυπόλητος Πρίγκηψ” και ο Ράμογλου με το κότερο, στο “Κορίτσια για Φίλημα”. Στα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, άφησε τη σφραγίδα του σε δύο τραγούδια, το “Φσσστ, μπόινγκ!” (“Κάτι να καίει”) και το “Αψού, γείτσες!” ( “Κορίτσια για φίλημα”).
Η δεκαετία του ’80
Την δεκαετία του ’80 έπαιξε σε βιντεοταινίες, αλλά πέρασε και στην αντίπερα όχθη του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, όπως και ο Θανάσης Βέγγος, ερμηνεύοντας πιο απαιτητικούς ρόλους σε ταινίες του σκηνοθέτη Βασίλη Βαφέα. Ξεχωρίζει ο ρόλος του μικροαστού λογιστή στην κοινωνική ταινία του Βαφέα “Ο Έρωτας του Οδυσσέα”, για την οποίον τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1984. Η ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο “Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών” του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1985 και ένα χρόνο αργότερα μεταδόθηκε ως μίνι σειρά από την ΕΡΤ.
Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 με την σειρά του Κώστα Πρετεντέρη “Ονειροπαρμένος” (ΕΡΤ), που ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες εκείνων των χρόνων.Συνέχισε με δημοφιλείς σειρές, όπως “Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού” (ΥΕΝΕΔ, 1979), και “Ο Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του” (ΕΡΤ, 1985).
Παράλληλα, ξεδίπλωσε το κωμικό του ταλέντο σε όλα τα είδη του θεάτρου – πρόζα, επιθεώρηση, μιούζικαλ. Ενδεικτικά, έπαιξε σε κωμωδίες του Νίκου Τσιφόρου (“Αγάπη μου Παλιόγρια”, που γυρίστηκε και επιτυχημένη ταινία με τον ίδιο και την Ξένια Καλογεροπούλου, “Οι Απάνω και οι Κάτω”), του Κώστα Πρετεντέρη (” Ο νονός μου ο διάβολος”, “Ο καπετάν Κώστας στο Πόρτο-Λιμπερτά”) του Ασημάκη Γιαλαμά (Μπαμπά, ποιός είναι ο μπαμπάς μου;”), αλλά σε έργα των Μολιέρου “Ο Αρχοντοχωριάτης” και Ντάριο Φο (“Όποιος κλέβει ένα πόδι κερδίζει στην αγάπη”). Ο Κώστας Βουτσάς έπαιξε, επίσης, σε κωμωδίες του Αριστοφάνη (“Θεσμοφοριάζουσες”, “Σφήκες”, “Όρνιθες”) με μεγάλη επιτυχία και με κοσμοσυρροή στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Η προσωπική του ζωή
Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Σάντρα (1972). Έχει άλλες δύο κόρες από τον δεύτερο γάμο του, με τη Θεανώ Παπασπύρου, τη Θεοδώρα (1977) και τη Νικολέτα (1979), με την πρώτη να ακολουθεί τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιίας. Ο θετός γιος του (από προηγούμενο γάμο της τρίτης γυναίκας του Εύης Καραγιάννη, πρώην μοντέλου και ηθοποιού), Άνθιμος Ανανιάδης, είναι επίσης ηθοποιός.
Το 2015, ο Κώστας Βουτσάς έκανε σχέση με τη 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού, με την οποία παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον Φοίβο. 
