Έχω την εντύπωση ότι αν ο ελληνικός λαός ψήφιζε σήμερα για Πρόεδρο Δημοκρατίας, μάλλον θα επέλεγε τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος όχι μόνο θα εκπροσωπούσε επαξίως τη χώρα στην διεθνή πολιτική σκηνή, όχι μόνο θα προσέδιδε κύρος στον θεσμό του προέδρου της δημοκρατίας, αλλά θα βοηθούσε και τη ΝΔ να ανακτήσει μέρος της χαμένης εκλογικής της δύναμης στη Βόρειο Ελλάδα, αλλά και να διεισδύσει ακόμη περισσότερο στο ΠΑΣΟΚ και στον μεσαίο χώρο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα αποτελούσε συγχρόνως και το αναγκαίο «χαλινάρι» στην ανέλεγκτη πρωθυ-πουργία της χώρας μας που διαπνέεται από τον ναρκισσισμό που της προσφέρει η απόλαυση της απόλυτης μοναρχίας.
Φευ! Τα συμφέροντα της χώρας αγνοήθηκαν εντελώς, γιατί οι νάρκισσοι της εξουσίας φοβήθηκαν ότι το κύρος, η προσωπικότητα και οι γνώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου θα έκαναν εμφανέστατη την μετριότητά τους. Έτσι, αδικήσαν την χώρα, και περιοριστήκαν σε μία μέτρια του «χεριού» τους και πολιτικού αναστήματος επιλογή. (Δύσκολα να δει άσπρη μέρα ο τόπος).
Τελικά σε τούτη τη χώρα γίνονται όλα τα παράξενα. Δοξάζουμε εν ζωή αλλά και μετά θάνατον ως ικανούς ηγέτες, αυτούς που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 50 χρόνια, (εμείς φυσικά φταίμε που τους επιλέγουμε) οι οποίοι το μόνο που κατόρθωσαν είναι να κρατούν σταθερά την Ελλάδα σε θέση ουραγού μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης!!! Αυτό και αν είναι παράδοξο! Έτσι, τον Κώστα Σημίτη, εκπρόσωπο της μετριότητας, και μάλιστα εν ζωή χαρακτηρισμένο από κάποιους ως αρχιερέα της διαπλοκής, κάποιοι τον «αποχαιρέτησαν» ως εκσυγχρονιστή της χώρας! Όντως ο Σημίτης ήταν ένας άνθρωπος ηπίων τόνων, όπως εξ άλλου ηπίων τόνων είναι συνήθως και όλες οι πολιτικές μετριότητες. Τον μνημονεύουν ως τον πρωθυπουργό που έβαλε την χώρα στην ΟΝΕ, αλλά πώς; Με τη χρήση της δημιουργικής λογιστικής και τα 16.5 δις swaps της Goldman Sachs, έκρυψε το πραγματικό μας χρέος, παρουσίασε ψευδή οικονομικά στοιχεία με αποτέλεσμα να ανοίξει διάπλατα τον δρόμο που μας οδήγησε στα μνημόνια. Και ήταν τότε που δεν υπήρχε σοβαρός οικονομολόγος που να μην βλέπει ότι η Ελλάδα ήταν ανέτοιμη να μπει στην ΟΝΕ. Αλλά και η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ έγινε χωρίς να έχει λυθεί το μείζον κυπριακό πρόβλημα και με σαφή αναφορά στην απόφαση ότι: Oι οποιεσδήποτε εδαφικές διαφορές θα πρέπει να λυθούν μεταξύ των υπό ένταξη χωρών… Δεν μπορείς να θεωρείς αξιόλογο ή έστω ικανό έναν πρωθυπουργό που είχε επιλέξει και που σίγουρα ανέχθηκε διεφθαρμένους πλιατσικολόγους υπουργούς που λεηλάτησαν τον κρατικό πλούτο. Αν κάποιος δεν είναι ικανός να διευθύνει και να ελέγχει 20 ανθρώπους, είναι ποτέ δυνατό να θεωρείται ικανός να αναλάβει τις τύχες της χώρας μας; Δεν μπορεί να θεωρείται ικανός ένας πρωθυπουργός που επί πρωθυπουργίας του έγινε το μεγαλύτερο χρηματιστηριακό Ponzi της χώρας, που πτώχευσε εκατοντάδες χιλιάδες ανυποψίαστους συμπολίτες μας. Δεν μπορείς να θεωρείς ικανό έναν πρωθυπουργό που άφησε ανυπεράσπιστο τον ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν και ουσιαστικά τον έστειλε στα τάρταρα των τουρκικών φυλακών.
Τι κρίμα! Δεν μπορείς να απονείμεις έστω και μετά θάνατον εύσημα σε έναν πρωθυπουργό η δειλία του οποίου γκριζάρισε το Αιγαίο μας, εγκαταλείποντας ανυπεράσπιστα τα Ίμια και τις ψυχές των τριών Ελλήνων παλικαριών. Και ήταν η ολιγωρία του Κώστα Σημίτη που θα μας είχε οδηγήσει στην παγκόσμια γελοιοποίηση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες αν δεν βρισκόταν η κυρία Αγγελοπούλου την τελευταία στιγμή, η οποία και αυτή με τη δικαιολογία της στενότητας χρόνου διπλασίασε το κόστος των έργων των Ολυμπιακών Αγώνων, την τύχη των οποίων έργων ανίκανοι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων έχουν αφήσει στην φθορά του χρόνου. Κανένα σοβαρό έργο υποδομής δεν έγινε επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Ακόμη και η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου είναι έργο μνημειώδους έλλειψης πρόβλεψης και σοβαρότητας, αφού δεν συμπεριέλαβε σιδηροδρομική γραμμή που θα ένωνε την Πελοπόννησο με την υπόλοιπη Ελλάδα. Πραγματικά, δεν ξέρω τι σημείωνε και πώς χρησιμοποιούσε το μπλοκάκι του, αφού αν και «εκσυγχρονιστής» δεν γνώριζε ότι υπάρχουν και ipod, αλλά πιστεύω ότι ακόμη και ένας μπακάλης χρησιμοποιεί με πιο αποτελεσματικό τρόπο το τεφτέρι του γιατί σίγουρα δεν αφήνει κανέναν οφειλέτη ή κλεφτρόνι του μαγαζιού του να του ξεφύγει…
Σημείωση
Σε κάθε περίπτωση, ας είναι αιωνία η μνήμη του συνανθρώπου μας, Κώστα Σημίτη, και ειλικρινή θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Όντως ο αείμνηστος δεν ήταν μόνο ένας ωραίος, σοβαρός και ηπίων τόνων άνθρωπος, αλλά και υπέρμαχος της δημοκρατίας για την οποία αγωνίστηκε με θάρρος όταν χρειάστηκε. (Όμως, ωραίος άνθρωπος, σίγουρα δεν σημαίνει και ικανός πρωθυπουργός).
