Ως γνωστόν οι Τούρκοι παραβιάζουν καθημερινά και μάλιστα πολλαπλά την εναέρια και θαλάσσια κυριαρχία μας. Σκέφτομαι πώς θα αισθάνονται οι κάτοικοι των ακριτικών μας νησιών βλέποντας σε καθημερινή βάση τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα να περνούν πάνω από τα σπίτια τους με χαμηλές πτήσεις, τουρκικές φρεγάτες να σουλατσάρουν γύρω από τα νησιά τους, αλλά και οι ίδιοι οι νησιώτες μας να αισθάνονται ξένοι στον τόπο τους που έχει κατακλυστεί από μελαμψούς παρείσακτους και πραγματικά διερωτώμαι πότε θα αφυπνιστούμε από τον μακάριο εφησυχασμό μας. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί μία πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 28% των Ελλήνων ενδιαφέρονται περισσότερο για τον πόλεμο της Ουκρανίας και μόνο το 6% των Ελλήνων ενδιαφέρονται για τις απειλές της Τουρκίας και την πιθανότητα μίας πολεμικής σύγκρουσης με τη γείτονα χώρα. Εκτός βέβαια και αν είναι πεπεισμένοι ότι στην απευκταία πολεμική σύγκρουση θα επέμβουν Γάλλοι και Αμερικανοί να μας σώσουν. Αν όμως λάβουμε υπόψη μας ότι οι Τούρκοι εξοπλίζονται με τους ρωσικούς S400, καλωσορίζουν τους Ρώσους ολιγάρχες, κρατάνε ίσες αποστάσεις από Ρώσους και Ουκρανούς, και όχι μόνο δεν έχουν επιπτώσεις, αλλά συγχρόνως επιβραβεύονται ακόμη και από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, τότε δεν μιλάμε για αδιαφορία και άγνοια κινδύνου, αλλά για καθαρή βλακεία. Ακόμη και οι φίλοι μας οι Γάλλοι συνήψαν συμφωνία με τους Τούρκους για ανάπτυξη αμυντικών συστημάτων.
Ένα άλλο πράγμα που δεν αντιλαμβάνομαι είναι το γεγονός ότι στο -όχι και τόσο απώτερο- παρελθόν όταν η τιμή του πετρελαίου ήταν 130 δολάρια το βαρέλι, η τιμή της βενζίνης ήταν 1,85 ευρώ το λίτρο. Σήμερα που η τιμή του πετρελαίου είναι 105 δολάρια το βαρέλι, η τιμή της βενζίνης κυμαίνεται στη χώρα μας από 2,15 έως 2,56 ευρώ το λίτρο. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πώς το επιτυγχάνουν και μένουν ανενόχλητοι οι έμποροι και οι εκμεταλλευτές της φτώχειας μας; Και το λέω εγώ που είμαι θιασώτης της ελεύθερης οικονομίας αλλά όχι φυσικά της ασυδοσίας. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι το 37% της ενέργειας που καταναλώνουμε στην Ελλάδα προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που δεν επηρεάζονται από τον πόλεμο της Ουκρανίας, φαίνεται τελικά ότι η αισχροκέρδεια των εμπόρων ενέργειας δεν έχει όρια. Και λέω ‘αισχροκέρδεια’, γιατί οι τιμές που χρησιμοποιούν για να καθορίζουν την τιμή χρέωσης βασίζονται στην πιο ακριβή τιμή που αγοράζουν και όχι στον μέσο όρο!
Είναι καιρός να ελεγχθεί η διαφθορά και η διαπλοκή, που οπωσδήποτε ευθύνονται για τις ασύδοτες χρεώσεις ενέργειας προς τους καταναλωτές, το λαθρεμπόριο τσιγάρων που ανθεί στην Ομόνοια, το λαθρεμπόριο καυσίμων που παραμένει ανενόχλητο, τις προμήθειες ανάθεσης των μεγάλων κρατικών έργων που παραμένουν στο ύψος τους, και φυσικά τα πλημμελή έως ανύπαρκτα αντικειμενικά μέσα πάταξης της φοροδιαφυγής. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η εκ συστήματος εσκεμμένη μακρόσυρτη εκδίκαση ποινικών υποθέσεων. Το δε ΣτΕ επενδύει περισσότερο χρόνο στην εκδίκαση ασήμαντων διοικητικών διαφορών με αποτέλεσμα να κωλυσιεργούν αποφάσεις σημαντικές – ακόμη και εθνικής σημασίας. Ομολογώ ότι στη χώρα που ζω κάποια πράγματα μου είναι εντελώς ανεξήγητα.
Σημείωσης
Ο πληθωρισμός στη χώρα μας καλπάζει στο 10%, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων πλησιάζουν το 4%, ένα στα τρία δάνεια που έχουν ρυθμιστεί γίνονται ξανά κόκκινα (και τα επιδόματα απλώς αποτελούν έναν εφήμερο κατευνασμό), η οικονομική κρίση βαθαίνει όλο και περισσότερο, οι Τούρκοι εντείνουν καθημερινά τις ενέργειές τους για την γαλάζια πατρίδα και η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη σε σωρεία χρόνιων προβλημάτων που δύσκολα θεραπεύονται σε τρία χρόνια. Σε όλα αυτά έρχεται και ο πρώην πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς, έστω και άθελά του, να δημιουργήσει κλίμα πρόωρων εκλογών. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να εμπιστεύομαι τον πρωθυπουργό όταν λέει ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους.
Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου στον Επενδυτή
