Διαβάζω ότι ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, καταδικάστηκε σε έναν χρόνο φυλάκιση και είναι αναγκασμένος να κυκλοφορεί με βραχιολάκι, γιατί οι προεκλογικές του δαπάνες υπερέβησαν τις εκ του νόμου προβλεπόμενες.
Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, κύριος Νετανιάχου και η κυρία Νετανιάχου, αν και η χώρα τους βρίσκεται σε πόλεμο, καλούνται από τον εισαγγελέα να απολογηθούν για περιφρόνηση δικαστηρίου και επηρεασμό μαρτύρων.
Ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ αν και έχει επανεκλεγεί, εξακολουθεί ακόμη να διώκεται. Θα τολμούσε άραγε Έλληνας εισαγγελέας να ασκήσει δίωξη σε εν ενεργεία Έλληνα πρωθυπουργό και στην σύζυγό του, αν κάποιος του είχε προσκομίσει ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία, είτε για υπέρβαση του εκ του νόμου προβλεπόμενου ορίου διαφημιστικών δαπανών ή και για άλλα, ακόμη βαρύτερα αδικήματα; Μάλλον όχι.
Άλλο χώρα κράτους δικαίου και άλλο Ελλάδα. Άλλο Λοζάνη και άλλο Κοζάνη. Εδώ, αν κάποιος τολμήσει να εκφράσει απόψεις, οι οποίες δεν συμπίπτουν με την κυβερνητική πολιτική, άμεσα θα πρέπει να εξοστρακισθεί, ώστε να μην φυτρώσει και κανένας σπόρος αμφιβολίας στο “αλάνθαστο” της ασκούμενης εσωτερικής και μικρομέγαλης εξωτερικής μας πολιτικής. Μιας μικρομέγαλης πολιτικής η οποία, αντί να μετατρέπει σε ελληνικά προτεκτοράτα δύο αδύναμες όμορες χώρες όπως η Αλβανία και τα Σκόπια, τις μετατρέπει σε εχθρικές, όπως άλλωστε έχει κάνει και εχθρό μας την τεράστια ομόθρησκη Ρωσία. Την ίδια στιγμή, η φίλη ‘σύμμαχος’ Γαλλία πουλάει πυραύλους Meteor στην Τουρκία, η οποία Τουρκία υπογράφει συγχρόνως συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με Ισπανία και Ιταλία, αλλά η κυβέρνηση μας λέει ότι την έχει εντελώς απομονώσει διπλωματικά!!! Λίγο ακόμη αν την απομονώσουμε χαθήκαμε… Δυστυχώς, ο Ερντογάν έχει εξελίξει την Τουρκία σε μία μεγάλη δύναμη, η οποία επεκτείνεται από τη Λιβύη έως τη Συρία και την Αρμενία, με την ανοχή – αν όχι υποστήριξη – της Αμερικής και της Ρωσίας και την αδιαφορία των Ευρωπαίων. Τους οποίους Ευρωπαίους έχουμε πλήρως αποτύχει να πείσουμε, ότι τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά και οι οποίοι σύμμαχοι διατείνονται ότι οι διαφορές μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι καθαρά διμερείς!
Πάντως, η κυβέρνηση μας βεβαιώνει ότι παρακολουθεί στενά τις ερεβώδεις διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο μας, ως θεατής τουρκικού θεατρικού μονόπρακτου! Ακριβώς όπως κάνει και στο εσωτερικό. Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται ετησίως κατά 40.000, η ύπαιθρος ερημώνεται, εκατοντάδες χωριά μετατρέπονται σε χωριά φαντάσματα με εκκλησίες χωρίς παπάδες και πιστούς και με σχολεία κλειστά χωρίς παιδιά και δασκάλους. Και δεν είναι μόνο η ύπαιθρος… είναι και τα νησιά του Αιγαίου που ερημώνονται. Εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να είχαν παραχωρήσει δωρεάν σε ιδιώτες ακόμη και την τελευταία βραχονησίδα, με την υποχρέωση να κτίζουν σπίτια και υποδομές, αλλά εμείς χαράσσουμε κόκκινες γραμμές αλλά στο τέλος λόγω ‘αχρωματοψίας’ τις βλέπουμε πράσινες.
Τα πενιχρά εισοδήματα των νεολαίων όχι μόνο δεν αρκούν για να δημιουργήσουν οικογένειες, αλλά ούτε καν για να ζήσουν μόνοι τους. Αλλά να μου πεις… για ποια οικογένεια να μιλήσουμε; Για αυτή που νομοθετικά η κυβέρνηση εξευτέλισε και που υπόσχεται στους νεολαίους ότι το 2027 θα έχουν καθαρό μισθό €787 (όσο θα κοστίζει τότε το ενοίκιο μιας γκαρσονιέρας); Παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος για το μέλλον της χώρας, παντελής έλλειψη δημιουργικής φαντασίας και φυσικά αναπτυξιακής στρατηγικής ικανότητας. Και έχουμε και τους “ευνοούμενους” που δήθεν ρωτάνε αν έχουμε κάποια καλύτερη εναλλακτική λύση, όταν σύμφωνα με την Eurostat, ανάλογα με την αγοραστική δύναμη, ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είναι ο τελευταίος των τελευταίων στην Ευρώπη. 18% χαμηλότερος από την Βουλγαρία και 15% από την Σλοβακία! Ρωτάω και εγώ τους “ευνοούμενους”.
Τίποτα χειρότερο μπορεί να μας συμβεί;
Τα πάντα γίνονται με μοναδικό σκοπό τη νομή και διατήρηση της εξουσίας. Προσπαθούν ακόμη να μας πουν ότι η Ελλάδα στέκεται οικονομικά καλύτερα ακόμη και από τη Γαλλία, τη στιγμή που το έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γαλλίας είναι 1% και της Ελλάδας 6.6%. Ταυτόχρονα, το χρέος της Ελλάδας ως προς το ΑΕΠ είναι 152% (χειρότερο από αυτό με το οποίο μπήκαμε στα μνημόνια), ενώ το αντίστοιχο της Γαλλίας 110% και το credit rating της Γαλλίας είναι Α- ενώ της Ελλάδας ΒΒΒ- (τέσσερις βαθμίδες χαμηλότερο)! Και φυσικά το 2030, που η Ελλάδα θα έλθει αντιμέτωπη με τo χρέος της απέχει μόλις πέντε χρόνια. Ε, ας τα παρουσιάζουμε ότι είναι όλα ρόδινα σήμερα, και τότε ας βγάλει άλλη κυβέρνηση το φίδι από την τρύπα… Απίστευτη προσπάθεια αποχαύνωσης του κόσμου. Ακόμη και ο Άγιος Βασίλης βλέπει αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας και σταμάτησε να την επισκέπτεται!
Σημείωση
Ακόμη και η επιλογή Προέδρου Δημοκρατίας πρέπει να είναι κομμένη και ραμμένη όχι στα συμφέροντα του έθνους, αλλά στα συμφέροντα της εξουσίας. Έτσι αντί να επιλεγεί μία προσωπικότητα που επαξίως θα εκπροσωπούσε τη χώρα και το έθνος και θα αποτελούσε την κοινή συνισταμένη της κοινωνικής και πολιτικής ζωή του τόπου μας, στο τέλος, ίσως αρκεστούμε στη σημερινή μας κακομοιριά, ή αν αλλάξουμε, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί μια υπάκουη μετριότητα, ώστε να μην επισκιάζει και την προσωπικότητα του πρωθυπουργού μας. Εξ άλλου αυτό δεν είναι και το ζητούμενο; Θα το πω ξανά. Αν ακόμη αναρωτιέστε, αν μπορούμε να έχουμε κάτι καλύτερο, εγώ αναρωτιέμαι αν μπορεί να μας συμβεί κάτι χειρότερο!
* Ο Παύλος Παπαδάτος είναι Επικοινωνιολόγος – Οικονομολόγος
