Προχθές βράδυ πήγα στο Πανηγύρι της Λάμιας.

Από νωρίς πολύς κόσμος είχε καταλάβει τα τραπέζια όλοι έτοιμοι για τα ψητά γουρουνόπουλα! Στον εσπερινό που πήγα λίγο κόσμος εντός της εκκλησίας, γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι η ζέστη ήταν αφόρητη. Μόνο οι υπέροχοι ύμνοι της Θεοτόκου και η χορωδία του Αγαθάγγελου συγκρατούσαν κάπως τους προσκυνητές εντός της εκκλησίας. Το πανηγύρι της Λάμιας είναι ένα από τα τρία-τέσσερα μεγαλύτερα πανηγύρια της Κεφαλονιάς.

Το Πηγάδι Λάμια –εξ ου και το ομώνυμο όνομα της παναγίας- βρίσκεται στην θέση Κουκούρη στις παρυφές του λοφίσκου της Ιεράς Μονής της Γεννεσίου Υπεραγίας Θεοτόκου και είναι ιδιοκτησία της Μονής. Συνεπώς δεν είναι η Παναγία της Λάμιας όπως είθισται να λέμε γιατί η Λάμια ανήκει στην Παναγία και όχι το αντίθετο.

Το πηγάδι είναι πολύ ρηχό. Στην ουσία δεν είναι πηγάδι. Έχει όμως ένα τεράστιο στόμιο λες και θέλει να σε καταπιεί! Συγκρατεί το νερό γιατί είναι σκαμμένο μέσα σε πηλό. Από τον περιβάλλοντα χώρο οι κάτοικοι των γύρω χωριών έπαιρναν πηλό για να κάνουν τους φούρνους και τις τσερέπες τους. Πιθανόν ονομάστηκε Λάμια γιατί ο μύθος λέει ότι η Λάμια γύριζε την νύχτα και αν εύρισκε ασυνόδευτα παιδιά να γυρίζουν τα κατάπινε! Η Λάμια όμως είναι νεράιδα γυναίκα ψηλή, με ωραίο λυγερό κορμί Έχει όμως και ένα φρικτό μειονέκτημα. Αντί για δύο ανθρώπινα πόδια έχει τρία. Ένα χάλκινο, ένα γαϊδουρινό, και άλλο ένα βοϊδινό ή κατσικίσιο ή ανθρώπινο ανάλογα με τον μυθοπλάστη. Έχει και άλλο όνομα. Λάμνια ή Μόρα. Σε περίπτωση που κοιμάσαι και καθίσει πάνω στο στήθος σου θα αισθανθείς ότι πνίγεσαι. Αν όμως κατορθώσεις και της πάρεις το σκούφο της προκειμένου να της τον επιστρέψεις θα σου κάνει όποια χάρη της ζητήσεις!!! (Αν όμως παθαίνεις άπνοια όταν κοιμάσαι και νομίζεις ότι κάποιος κάθεται πάνω στο στήθος σου και σε πνίγει μην ψάχνεις για σκούφους. Ψάξε για γιατρό)!!!

Χρόνια πολλά και καλά κοντοχωριανοί!

Παύλος Παπαδάτος