Τα Δηλινατα ,το μεγάλο Χωριό της Κεφαλλονιάς μας , σήμερα πενθουν.
Πενθουν ,για την αναχώρηση από από αυτην την ζωή, ενός αξιου, γνήσιου και επιφανούς τέκνου των,του πατέρα Σωτηρίου Αντωνατου ,ο οποίος για πάνω από σαράντα χρόνια θεοφιλως, λαοφιλως και ευορκως διηκονησε, ως καλός ποιμήν, όχι μονο, το λογικό ποίμνιο της Ενορίας του, αλλά και οπουδήποτε αλλού στην Κεφαλλονιά και ιδιαιτέρως δε στον αγιο Γερασιμο ,υπήρχε ανάγκη.
Έζησε όλα του τα χρόνια στο χωριό του , το οποιο υπεραγαπουσε και σε αυτό δημιούργησε την ωραία του οικογένεια , αξιωθεις να ιδει τέκνα τέκνων γύρω από το τραπέζι του.
Έζησε κατά Θεον, με ταπεινοτητα , πραότητα, καλοσύνη ,σοβαρότητα, ανεξικακια, σοφία,ελεημοσύνη και αγάπη ,γενόμενος για ολους προτυπο , απολαμβάνοντας της εκτιμησεως όχι μονο των συμπατριωτών του , αλλά και όλων όσων βρισκόμασταν κοντά του στην επι γης πορεία του.
Για τον λόγο αυτό εξάλλου,απολαμβανε την εμπιστοσύνη των συγχωριανων του και με την συμπαράσταση τους , με προσωπική του εργασία, με χίλια βάσανα , οπως έλεγε , κατάφερε να συντηρήσει και ανακαινησει όλες τις Εκκλησιες του χωριού του.Ακόμη και τον πολύτιμο θησαυρό του, τεμάχιο ιερου λειψανου του Αγίου Μεγαλομαρτυρος Γεωργίου, προσεφερε εις Μνημόσυνο αιώνιο στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Δαυγατων όπου και εκεί εφημέρευε.
Την σχετικά λιγομηνη δοκιμασία του αντιμετωπησε με αξιοπρέπεια και γενναιότητα αφού και δύο μέρες προ της τελεστής του ιερουργουσε στο Άγιο Θυσιαστηριο προσευχομενος ανελλιπώς για όλους μας .
Τώρα μετά Αγγέλων και Αγίων συναγαλλεται στον Ουρανό , στην χώρα των Μακαρων, εκεί από οπου απουσιάζει κάθε λύπη οδύνη και στεναγμος.
Δοξασμένο το όνομα του Χριστού και του Αγίου μας, για όλα όσα μου προσέφεραν, ήταν η απάντηση του στα ερωτήματα μας,για την πορεία της υγείας του .
Δοξασμένο λοιπόν ,το ονομα του Χριστού μας παντοτε και ιδιαίτερα σήμερα , που προπεμπουμε ,άλλοι με την φυσική παρουσία μας και άλλοι με την προσευχη μας, από τον ιερό Ναο Υπεραγιας Θεοτόκου Λαμιας τον αγαπημένο μας Παπουλη στην τελευταία του κατοικία .
Και τον προπεμπουμε με την κατ” ανθρωπον θλίψη, η σύζυγος του, τα παιδιά του , τα εγγόνια του , οι συγγενείς και οι φίλοι του, αφενός μεν , ευχαριστωντας τον Θεό που μας χάρισε αυτόν τον εξαίρετο άνθρωπο και κληρικο αφετέρου δε,προβλέποντας στην κοινή εκ νεκρων Ανασταση .
Αγαπητέ φίλε και αδελφέ π .Σωτηριε ,θα λείψεις σε ολους μας και η Κεφαλλονιά μας θαναι φτωχότερη χωρίς την παρουσία σου μια και άνθρωποι σαν και σένα δύσκολα βρίσκονται στις μέρες μας .
Αιωνια σου η Μνήμη .
