Με πολύ μεγάλη θλίψη διαβάζω διάφορα σχόλια μετά την απόφαση των ΔΥΟ. Οι ιερείς δεν είμαστε οι βολεμένοι του συστήματος, οι τυχεροί που τρώμε με δέκα μασέλες, οι… οι… κοκ. Αλλά Έλληνες πολίτες που ασκούμε το λειτούργημά μας με συνείδηση και υπεύθυνη στάση και συμπεριφορά απέναντι στον Θεό και τον πάσχοντα άνθρωπο.
Δεν περίμενα να σταθούν αυτοί που σχολιάζουν με αυτά που γράφουν με συμπάθεια, αλλά δυστυχώς οι Έλληνες εύκολα απαξιώνουμε τους θεσμούς και δυστυχώς πολύ μεγάλο μένος απέναντι σε εκείνους που εδώ και τόσα χρόνια, κυρίως της κρίσης στέκονται με σεβασμό και συνδράμουν την ανάγκη του πάσχοντα. Εμείς δεν βάζουμε ταμπέλες. Δεν ρίξαμε το κράτος έξω στα οικονομικά. Δεν φάγαμε τα δημόσια ταμεία. Δεν… Δεν… Δεν… Δυστυχώς όλοι νομίζουν ότι έχουμε μεγάλες τσέπες, αλλά ξεχνούν ότι είναι άδειες και συνεχώς βοηθά ο ταπεινός παπάς από το υστέρημά του ασθενείς, σχολεία, μαθητές…Τα πάντα κάνουμε… Δεν τα βγάλαμε στην δημοσιότητα γιατί απλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Απλά και αθόρυβα κάνουμε αυτό που μπορούμε και από εδώ και στο εξής θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια και για όλα έχει ο Θεός. Μην ξεχνάτε ότι κάποιοι θα συνεχίσουν να έχουν την προστασία του νόμου, ενώ η εκκλησία που έδωσε αίμα και αγώνα για αυτόν τον τόπο περνά στο περιθώριο και στην ουδετερότητα, ας είναι καλύτερα. Διότι σε ένα άθεο κράτος που δεν σέβεται την υπόστασή του και την ιστορία του δεν έχουμε θέση. Η εκκλησία δεν θα μπει ποτέ στο περιθώριο της ζωής διότι είναι Η ΖΩΗ.
Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι θα μας εξαφανίσουν και ότι θα τελειώσουν με το παπαδαριό και τους “τράγους” όπως γράφουν μερικοί. Οι ιερείς είναι αγωνιστές και υπερήφανοι διότι πιστεύουν στην αλήθεια και την ελπίδα τους την αφήνουν στα χέρια του Αναστάντος Κυρίου μας. Μετά από μια δύσκολη προσαρμογή σίγουρα θα βρούμε την περπατησιά μας και να είστε βέβαιοι ότι εκκλησία δεν πεθαίνει ποτέ. Επιτέλους σταματήστε να πετάτε πέτρες στην μήτρα που κράτησε τον ελληνισμό και το γένος μας τόσα χρόνια και γέννησε την έννοια της ελευθερίας και μπόλιασε το δένδρο του γένους με αίματα Αγίων και Μαρτύρων. Ελπίζω και προσδοκώ να διαχωρίσουμε την έννοια του χωρισμού από την μισθοδοσία των κληρικών διότι το θέμα είναι στην ίδια μας την υπόσταση και δεν είναι τα λεφτά. Χάνουμε την ταυτότητα του Έλληνα ορθόδοξου και παίρνουμε την ταυτότητα του ουδέτερου. Μάλλον τα μνήματα των Αγίων και των ηρώων απόψε θα τρίζουν για το κατάντημα του νεοέλληνα. Μας θέλουν ουδέτερου θρησκεύματος, ουδέτερου φύλλου, όλα αφύσικα και μακριά από την ρίζα που γέννησε πολιτισμό και γεννά αρετή και αγιότητα, αξίες και την ελπίδα και την απαντοχή των ανθρώπων. Εμείς απλά θα συνεχίσουμε να ζούμε και να σπέρνουμε τον σπόρο της αλήθειας και της ΖΩΗΣ…

π. Φώτιος Γαβριελάτος