«Έχω ευθύνη ως αυριανός πρωθυπουργός να σας καταγγείλω στον ελληνικό λαό» φώναξε στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας. Και βεβαίως αναφαίρετο δικαίωμά του, είναι να λέει ό,τι θέλει και να πιστεύει επίσης ό,τι επιθυμεί. Δημοκρατία έχουμε άλλωστε.
Μου θύμισε όμως, όλους εκείνους στα καφενεία, που λαχταρούν να γίνουν πρωθυπουργοί έστω και μια μέρα. “Αν ήμουνα εγώ πρωθυπουργός θα δεις τι θα έκανα”.
Ήταν τεσσεράμισι χρόνια και τώρα που βρίσκεται, τουλάχιστον δέκα μονάδες πίσω στις δημοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου, ακόμα πιο πίσω στην καταλληλότητα πρωθυπουργού και ακόμα πιο πίσω στην παράσταση νίκης, με λίγα λόγια, ελάχιστοι πιστεύουν πως μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, βγαίνει και φωνάζει “είμαι ο αυριανός πρωθυπουργός”.
Άνετα θα μπορούσε να το φωνάζει κάποιος στις πλατείες, στους δρόμους, κρατώντας και μια ελληνική σημαία η ένα πανό.
Αλλά ο Αλέξης, τι ανάγκη έχει να το φωνάζει στη Βουλή, με μεγάλο το ρίσκο σατιρικής εκμετάλλευσης μιας τέτοιας πράξης;
Θα έλεγε κανείς πως η χθεσινή φράση του, αποτελεί συνέχεια παλαιότερης , “Φύγετε εσείς για να έρθουμε εμείς” που και αυτή είναι συνέχεια μιας ακόμα πιό παλιάς “ή εμείς ή εσείς”.
Φράσεις διχαστικές, που συνάδουν όμως με την πολιτική στρατηγική αριστερών κομμάτων, τα οποία για την επιβίωσή τους πρέπει να κατασκευάζουν έναν εχθρό.
Για το ΚΚΕ π.χ. μόνιμος “μπαμπούλας” είναι τα μονοπώλια και ο καπιταλισμός κι ας είχε και έχει επιχειρήσεις που λειτουργούν με καπιταλιστικά κριτήρια, δηλαδή με το κέρδος. Για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τα μνημόνια έως ότου μας έφερε το δικό του.
Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δεν το έκανε γι αυτούς τους λόγους. Το φώναξε για να πείσει τους δικούς του. Στους δικούς του μιλούσε, χθές στη Βουλή, γιατί γνωρίζει ότι στο κόμμα του κυριαρχεί η ηττοπάθεια, καθώς κανείς σοβαρός στην Κουμουνδρούρου, δεν πιστεύει, ότι μπορεί να κερδίσει τις εκλογές ή ακόμα να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με την απλή αναλογική, γιατί απλά τα κουκιά δεν βγαίνουν… Αν το πίστευαν θα είχαν ζητήσει ήδη εκλογές.
Μάλιστα η τελευταία δημοσκόπηση της Alco για το Open, που δείχνει απώλειες για τη ΝΔ η οποία είναι κυβέρνηση, δείχνει για πρώτη φορά απώλειες και για τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι στην αντιπολίτευση. Απώλειες που τις εισπράττει, εν μέρει το Κίνημα Αλλαγής, που έχει ανεβάσει στροφές, ενόψει και των εσωκομματικών εκλογών του.
Και εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα για τον Αλέξη.
Εκεί που ανέμενε νέες… αφίξεις από το ΚΙΝΑΛ, με την ταμπέλα της “Προοδευτικής Συνεργασίας” την οποία τοποθέτησε δίπλα στον τίτλο του κόμματός του, τώρα παρατηρεί να καταγράφεται μια αντίστροφη πορεία…
Να χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίζει το ΚΙΝΑΛ.
Και επειδή και ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά στο δικό του Συνέδριο και κάποιοι θα του ζητήσουν εξηγήσεις, αυτοπροσδιορίστηκε από τώρα αυριανός πρωθυπουργός. Εκτιμώντας πως θα αναπτερώσει το ηθικό τους, θα συσπειρώσει τους οπαδούς του και θα τους δώσει ξανά ελπίδες για γρήγορη επάνοδο στην εξουσία.
Άλλωστε το δύσκολο είναι να εκλεγείς πρωθυπουργός, όχι να βγεις να φωνάξεις “εεε παιδιά ακούστε με, είμαι ο αυριανός πρωθυπουργός”.
