Στην Ιταλία είχε παρατηρηθεί ένα μάλλον αξιοπερίεργο φαινόμενο. Από έρευνες των Αρχών βρέθηκε ότι οι λεγόμενες ανθρωπιστικές οργανώσεις έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο σε αυτό που ονομάζουμε μεταναστευτικές ροές. Συγκεκριμένα το 2017, όταν 181.436 λαθρομετανάστες εισέβαλαν στην Ιταλία προερχόμενοι από το Λιβυκό Πέλαγος και οι 181.436 ήταν «διασωθέντες» των «ανθρωπιστικών» ΜΚΟ.
Ο τρόπος διάσωσης είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της υπόθεσης. Τα σκάφη-βάρκες με τους λαθρομετανάστες βγαίνουν λίγο έξω από τα 12 μίλια των χωρικών υδάτων της Λιβύης. Μόλις συμβεί αυτό, εμφανίζονται οι φιλανθρωπικές ΜΚΟ με τα δικά τους πλοία και «διασώζουν» τους λαθρομετανάστες μεταφέροντάς τους τα υπόλοιπα 290 μίλια ως τη Σικελία. Δεν χρειάζεται να είσαι ο Σέρλοκ Χολμς για να καταλάβεις ότι έχει στηθεί ένας μηχανισμός διακίνησης λαθρομεταναστών με μια γενναία «χορηγία» του φορολογουμένου. Οι γερμανικές ΜΚΟ είχαν τη δυναμικότερη παρουσία με έξι πλοία με μηνιαίο κόστος 375.000 ευρώ και ετήσιο κόστος κάπου 4.500.000 ευρώ.
Δεν θα έπρεπε να μας δημιουργήσει έκπληξη το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες οργανώσεις λειτουργούν με μία και μοναδική αποστολή, να αυξήσουν και να διευκολύνουν τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη. Πρόκειται περί αριστερών οργανώσεων που απλά έχουν βρει έναν νέο τρόπο προβολής και δράσης μεταμφιεζόμενες σε πολιτικά ουδέτερες ανθρωπιστικές οργανώσεις – δημοσία δαπάνη φυσικά.
Δεν είναι τυχαίο που οι εισαγγελικές Αρχές διακρίβωσαν τη δράση της ελληνικής ΜΚΟ ERCI, η οποία δρούσε «τουλάχιστον από τα τέλη του 2015 στη Μυτιλήνη με στόχο τη διευκόλυνση παράνομης εισόδου αλλοδαπών στην Ελλάδα μέσω των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου». Οι εμπλεκόμενοι «συμμετέχοντας σε κλειστές – κρυπτογραφημένες ομάδες εφαρμογής κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας λάμβαναν -σε χρόνους καθοριστικούς- πληροφορίες και στοιχεία, εμπιστευτικού χαρακτήρα, για τις προερχόμενες από την Τουρκία προσφυγικές ροές». Παρακολουθούσαν τις ελληνικές αρχές και τη Frontex, χρησιμοποιούσαν αυτοκίνητο με πλαστογραφημένες πινακίδες και μεταξύ πολλών άλλων ανδραγαθημάτων «παρείχαν άμεση συνδρομή σε οργανωμένα κυκλώματα παράνομης διακίνησης μεταναστών, καθώς ενεργώντας με πρόθεση διευκόλυναν την κατ’ επάγγελμα και συνήθεια διακίνηση μεγάλου αριθμού υπηκόων τρίτων χωρών».
Η διαφθορά είναι ίσως το μικρότερο κακό με τις ΜΚΟ. Η ανθελληνική και αντιευρωπαϊκή δράση τους είναι που θα έχει τις καταστροφικές συνέπειες μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Οταν μια άλλη ΜΚΟ ζήτησε την αποκαθήλωση σταυρού σε παραλία γιατί ενοχλεί τους αλλοθρήσκους ήταν ακόμα ένα συμβάν που φανερώνει τις ιδεολογικές τους εμμονές. Για αυτές τις ομάδες ακραίων αριστερών ο ελληνικός πολιτισμός και γενικότερα ο ευρωπαϊκός είναι ένα καρκίνωμα για την ανθρωπότητα. Ο,τι δεν μπορούν να πετύχουν μέσω των αλλαγών στο σύστημα της εκπαίδευσης προσπαθούν να το επιτύχουν με μια απροκάλυπτη αλλαγή πληθυσμού. Και εδώ ξανά το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι οι αριστεροί, αλλά οι χρήσιμοι ηλίθιοι στα ΜΜΕ και στην πολιτική τάξη, που τους ενισχύουν και τους διευκολύνουν ποικιλοτρόπως.
