Γράφει η Ελένη Βαλλλιανάτου

Στα ερημωμένα χωριά της Κεφαλονιάς δεν ακούγονται φωνές παιδιών μόνο βελάσματα ζώων ήχοι από τα  κουδούνια τους και τα σφυρίγματα των κτηνοτρόφων που τα καλούν κοντά τους.

Η ζωή των κτηνοτρόφων δημιουργεί ευφάνταστες εικόνες στα βουνά της Κεφαλονιάς. Τέτοιες  μέρες οι κτηνοτρόφοι  στρώνουν το καλύτερο χριστουγεννιάτικο τραπέζι επιβεβαιώνοντας ότι οι γιορτές δεν έχουν ανάγκη από φτιασιδώματα!

Τέτοιο τραπέζι ευλογημένο και χαρούμενο δεν γίνεται σε κανένα παλάτι. Και του πουλιού το γάλα έχει πάνω, από τα μοσχοβολημένα τ’ αρνιά, τα ανάλατα  τυριά, μανούρια, μυτζήθρες, καλό κρασί .Η κόκκινη αντιφεγγιά της φωτιάς μαζί με τις χαρούμενες φωνές δίπλα  στην στάνη θυμίζει αληθινά  τη Γέννηση του Χριστού  μοιάζει να μην λείπει τίποτα: ούτε το σπήλαιο ούτε οι ποιμένες ούτε  τα ευλογημένα πρόβατα.

Αν καθίσεις δίπλα σ έναν Κεφαλλονίτη κτηνοτρόφο θα μάθεις τόσα πολλά που ίσως  να μην είχες ακούσει ποτέ αφού η κτηνοτροφία  αφορά σε μια παράδοση αιώνων που συνεχίζεται  από γενιά σε γενιά. Γενιές , πατέρας, παππούδες έχουν μεγαλώσει  αντάμα με τα  ζωντανά τους Έχουν και κείνα  χάδι,  φωνή και φωνάζουν…αυτά έχουμε συντρόφους μας  εμείς μας εξηγεί βοσκός από την Άσσο. Τα κοπάδια είναι ευτυχισμένα όπου βρίσκουν βοσκή.

Ο γλυκόλαλος ήχος των κουδουνιών μοιάζει παρηγοριά ώστε οι κτηνοτρόφοι  ν αντέξουν το κρύο του βουνού  τον χειμώνα περιμένοντας τον Μάη που  είναι  ο μήνας της μετακίνησης του κοπαδιού.

Χειμώνα-καλοκαίρι, μέσα στις βροχές και τις παγωνιές του χειμώνα και μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, ο κτηνοτρόφος πεθαίνει, ξεθεώνεται στη δουλειά  με τροφή το μαύρο κριθαρένιο ψωμί, τις ελιές το κρεμμύδι και το κρασί. Πολεμά με τους βαριούς χειμώνες ,με τους απότομους βράχους, την βροχή, ταξιδεύει από ψήλωμα σε χαμήλωμα, χορτάρι και κλαρί. Οι δουλειές δεν σταματούν από το πρωί ως το  βράδυ· βοσκή ,άρμεγμα,  τάισμα του κοπαδιού μα  δεν τ’ αφήνουν για όλα τ’ αγαθά του κόσμου. Το μαντρί των τσοπάνηδων είναι το δεύτερο σπίτι τους. Σ’ αυτό περνούν το μισό χρόνο. Γι’ αυτό εκτός από τα κτίσματα για τα ζώα τους έχουν και το καλύβι τους.

Η κτηνοτροφία στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη είναι παράδοση αιώνων  που συνεχίζεται  και σήμερα  , παρά την αλλοίωσή της  από τις αλλαγές που συντελούνται και στον κλάδο της κτηνοτροφίας και αποτελεί για τον τόπο  πηγή ζωής αλλά και  στήριξης των τοπικών οικονομιών  και διατήρησης της ταυτότητας μας ως κατεξοχήν κτηνοτροφικό νησί.