Τι σημαίνει  προσβασιμότητα

Η γενική αντίληψη είναι ότι σημαίνει ράμπες και αναβατόρια για ΑμεΑ (Άτομα Με Αναπηρία). Στην πραγματικότητα με τον όρο «Προσβασιμότητα» νοείται το χαρακτηριστικό ενός περιβάλλοντος που επιτρέπει σε όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, ηλικίας και άλλων χαρακτηριστικών (σωματική διάπλαση, δύναμη, αντίληψη, κλπ.) την ασφαλή και ανεξάρτητη χρήση και πρόσβαση των προσφερόμενων υποδομών και υπηρεσιών

Ποιούς αφορά

Η γενική αντίληψη είναι ότι η προσβασιμότητα αφορά μόνο τα άτομα σε αναπηρικά αμαξίδια ενώ στην πραγματικότητα αφορά όλα τα ονομαζόμενα Εμποδιζόμενα Άτομα

Ως Εμποδιζόμενα Άτομα χαρακτηρίζονται:
– Τα άτομα με αναπηρία
– Ηλικιωμένοι και υπερήλικες
– Νήπια και μικρά παιδιά
– Γυναίκες που διανύουν την περίοδο της εγκυμοσύνης
– Γονείς με μικρά παιδιά
– Τα άτομα με ασυνήθιστες σωματικές διαστάσεις
– Εθισμένοι σε βλαβερές ουσίες
– Όσοι χρησιμοποιούν ή οδηγούν οποιουδήποτε τύπου αμαξίδιο
– Όσοι μεταφέρουν βάρη

Οι δύο όψεις:

1. Η προσβασιμότητα ως κοινωνικό αγαθό

Θα ξεκινήσω από την παραδοχή ότι σε μια σύγχρονη, προηγμένη τεχνολογικά και με ιδιαίτερες ευαισθησίες κοινωνία η προσπάθεια για την εξάλειψη ανισοτήτων και διακρίσεων, είναι αυτονόητη.

Χωρίς το δικαίωμα της προσβασιμότητας, τα εμποδιζόμενα άτομα συχνά στερούνται το δικαίωμά τους στην εργασία, στην υγεία, την εκπαίδευση, και την ψυχαγωγία καθώς το φυσικό περιβάλλον των παραπάνω, παραμένει απροσπέλαστο για αυτά

Η αδυναμία προσβασιμότητας σε υπηρεσίες δεν περιορίζεται μόνο στις δημόσιες δομές αλλά και στις ιδιωτικές, αφού, θέατρα, εστιατόρια, γυμναστήρια, φροντιστήρια, ιατρεία, καταστήματα λιανικής είναι απαγορευτικά για τα άτομα αυτά.

2. Η προσβασιμότητα ως μοχλός ανάπτυξης

Η προσβασιμότητα αποτελεί και βασική προϋπόθεση της οικονομικής ανάπτυξης. Η δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, προσβάσιμης σε όλους, ανοίγει ευκαιρίες στην αγορά και προάγει την καινοτομία.

Με την  πρόσβαση στην εργασία τα άτομα αντί  να επιβαρύνουν οικονομικά, συνεισφέρουν ως φορολογούμενοι και με την πρόσβαση τους σε ιδιωτικές δομές συνεισφέρουν επίσης ως καταναλωτές.

Για την Κεφαλονιά η πρόσβαση στις ιδιωτικές δομές  έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία αφού μεγάλο ποσοστό των τουριστών, ιδιαίτερα από τα κρουαζιερόπλοια είναι εμποδιζόμενα άτομα. Τα άτομα αυτά είναι συνήθως συνοδευόμενα ή μέλη μεγαλύτερης παρέας.  Έτσι το μη προσβάσιμο εστιατόριο δεν χάνει απλώς ένα πελάτη αλλά και  όλη την παρέα του και το μη προσβάσιμο ξενοδοχείο όχι μια  αλλά πιθανώς πολύ περισσότερες  κρατήσεις.

Η προσβασιμότητα στην Κεφαλονιά.

Στο νησί μας οι περισσότερες πόλεις  και τα χωριά βρίσκονται δίπλα στην θάλασσα. Έτσι είναι επίπεδες και σαν τουριστικοί προορισμοί  έχουν  πολλούς πεζόδρομους. Έχουν λοιπόν τα φυσικά χαρακτηριστικά  για είναι προσβάσιμες.

Ειδικά στο Αργοστόλι έχουν κατασκευαστεί  ράμπες σε μεγάλο μέρος της πόλης του και ειδικά στο κέντρο. Η διάταξη όμως των ραμπών σε πολλά σημεία είναι χαώδης και ασύνδετη. Για παράδειγμα υπάρχουν διαβάσεις πεζών   οι οποίες έχουν ράμπα μόνο από την μία πλευρά και δεν έχουν από την άλλη κάνοντας  την διάβαση μη προσπελάσιμη.  Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παρκινγκ ΑμεΑ στην παραλία, το οποίο δεν έχει ράμπα προς το πεζοδρόμιο, με αποτέλεσμα κάποιος που θέλει να ψωνίσει στα μαγαζιά μπροστά από το πάρκινγκ να πρέπει να κάνει διαδρομή περίπου διακόσια μέτρα και μάλιστα μέσα από το οδόστρωμα. Είναι σημαντικό να αντιληφθεί κανείς ότι αρκεί μόνο ένα μη προσπελάσιμο σημείο για την ακύρωση μιας ολόκληρης κατά τα άλλα προσβάσιμης διαδρομής.

Η προσβασιμότητα σε δημόσιες και ιδιωτικές δομές είναι σχεδόν ανύπαρκτη, με πολύ περιορισμένη πρόσβαση στις  δημόσιες υπηρεσίες  αλλά και σε καταστήματα, καφενεία, εστιατόρια κ.α.  Εκτός των άλλων νομίζω ότι έχουμε και το μοναδικό μη προσπελάσιμο Δημαρχείο στην Ελλάδα.

Και αν θέλετε την προσωπική μου εμπειρία παρότι εργάζομαι ως μηχανικός εκτός των άλλων δεν έχω πρόσβαση στην πολεοδομία αλλά ούτε καν στα ΚΕΠ στο Αργοστόλι. (χώροι άμεσα  σχετιζόμενοι  με την εργασία μου) ενώ αναγκάζομαι για οποιοδήποτε θέμα υγείας να ζητάω γιατρό στο σπίτι ή να πηγαίνω στο νοσοκομείο αφού τα προσβάσιμα  ιδιωτικά ιατρεία είναι ελάχιστα.

Τι μπορεί να γίνει.

Πρόταση της Κίνησης Πολιτών «Κεφαλονιά, νησί για όλους» είναι:

• Καταρχήν, να οριστεί υπεύθυνος προσβασιμότηταςστον Δήμο, κατά προτίμηση αιρετός, ο οποίος θα εξοικειωθεί με τα θέματα προσβασιμότητας καθώς και με την νομοθεσία  γύρω από αυτήν. Αυτός θα γίνεται αποδέκτης προτάσεων από πολίτες και φορείς και θα προωθεί λύσεις. Τα περισσότερα προβλήματα  προσβασιμότητας  είναι απλά και οι λύσεις φθηνές. Μία ράμπα, ας είναι και φορητή από ξύλο στοιχίζει ελάχιστα και θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί ακόμα και από τους λογαριασμούς εξόδων  των υπηρεσιών.
• Για τις πιο σύνθετες και ακριβές  λύσεις, να αναζητείται χρηματοδότησηη οποία θα πρέπει να είναι στοχευμένη. Ευτυχώς υπάρχουν πολλές πηγές χρηματοδότησης  για τέτοιες παρεμβάσεις από κρατικούς και  κοινοτικούς πόρους. Όπως επίσης, υπάρχουν και δωρεές. Για παράδειγμα οι εκπρόσωποι της Μεραρχίας Acquiπροτίθενται να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή ανελκυστήρα ΑμεΑ στο θέατρο Κέφαλος.
• Να γίνει διερεύνηση της προσβασιμότητας ΑμεΑ σε όλα τα δημοτικά κτίρια και τις υπηρεσίες του Δήμου, όπως και στις κυριότερες διαδρομές εντός πόλεων και χωριών
• Να γίνουν προσβάσιμα επιλεγμένα σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος, όπως αξιοθέατα παραλίες κλπ
• Να γίνονται  καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησηςτου κόσμου σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας στην καθημερινότητά τους αλλά και τα οφέλη που μπορεί να έχει κάποιος διαμορφώνοντας προσβάσιμους χώρους στην επιχείρηση του.

Άλλωστε ο  στόχος μας είναι να γίνει η Κεφαλονιά πραγματικά «νησί για όλους» και για τους συμπολίτες μας και για τους επισκέπτες μας

Διονύσης Τρωϊάνος

Για την Κίνηση Πολιτών «Κεφαλονιά,νησί για όλους»