Ο Αυστριακός οικονομολόγος Φρίντριχ Χάγιεκ έγραφε πως οι ελευθερίες στον πληθυντικό αριθμό εμφανίζονται εκεί που απουσιάζει η Ελευθερία. Με άλλα λόγια, όσες «ελευθερίες» κι αν παραχωρηθούν δεν λένε τίποτα όταν η Ελευθερία στο σύνολό της λείπει.

Κάπως έτσι συμβαίνει και με τις «αλήθειες». Όσες κι αν ειπωθούν, όσο κι αν το πολιτικό σύστημα τις αναδεικνύει κατά καιρούς -άλλοτε εντονότερα, άλλοτε όχι- στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα εάν δεν επιδιώξουμε την Αλήθεια ως αναγκαίο ζητούμενο σήμερα.

Η κρίση αποσυντόνισε τόσο το πολιτικό όσο και το κοινωνικό πεδίο. Οι πολιτικές ηγεσίες δεν κατάφεραν να εκφράσουν ένα συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και όποτε το έκαναν ήταν αποσπασματικό. Ακόμα και οι «αλήθειες» που στο διάστημα αυτό εκφράζονταν δεν είχαν τύχη μπροστά στον τοίχο των επιπτώσεων που η κρίση είχε επιφέρει.

Το ερώτημα είναι τι κάνουμε τώρα. Έχοντας διανύσει επτά (και…) χρόνια απότομης προσαρμογής, ποια «αλήθεια» απαντά σε αυτό το ερώτημα; Για πόσο ακόμα οι «αλήθειες» θα παραμένουν αιωρούμενες στο δημόσιο διάλογο και πώς τελικά μπορεί να επιβιώσει η Αλήθεια; Μένει να το συμφωνήσουμε.

Γεράσιμος Ιλινόιου- Τσουρούφλης