Μια κυβέρνηση που είχε υποσχεθεί «σεισάχθεια» από τα οικονομικά βάρη και τα δάνεια στον ελληνικό λαό και σήμερα προχωρά σε 200 ηλεκτρονικές κατασχέσεις για να φτάσει σε μερικές χιλιάδες έως το τέλος του έτους, έχει χάσει προ πολλού το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα.
Ας μην το αναζητά άλλο ο Αλέξης Τσίπρας στις ομιλίες του και ας μην το τιμολογεί «23 χιλιάδες εμείς, 23 δισεκατομμύρια οι άλλοι».
Κατηγορίες στον αέρα για 23 δισεκατομμύρια, απλά γιατί ο πρωθυπουργός χρειαζόταν έναν αριθμό για να του βγει καλά η φράση, να κάνει «ρίμα» με τα 23 χιλιάρικα της κας Αντωνοπούλου.
Κι όμως δεν κατάλαβε ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει, ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα 23 χιλιάρικα, που πήρε μια πλούσια κυρία και πέντε – έξι ακόμα υπουργοί του, είναι ότι μια αριστερή κυβέρνηση, τη βραδιά της 14ηςΑυγούστου του 2015, όταν όλοι οι Έλληνες αγωνιούσαν για την επόμενη μέρα, όταν όλος ο κόσμος παρακολουθούσε τι γινόταν στην ελληνική Βουλή, επεξεργαζόταν τρόπους για να περάσει διάταξη, που θα δώσει επίδομα στέγασης στους μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς της στα μουλωχτά.
Αν μεταφερθεί κάποιος νοερά σε εκείνη τη βραδιά, παραμονές Δεκαπενταύγουστου, τότε μπορεί να πει πως αυτή η πράξη αποτελεί την επιτομή της πιο αδίστακτης, ανάλγητης και φαύλης πολιτικής.
Σήμερα ξέρουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται από την πολιτική ασθένεια της απληστίας. Από τη μέρα που ανάλαβε στην εξουσία μέχρι τώρα χιλιάδες μέλη και συγγενείς τους – η κομματική νομενκλατούρα- βολεύτηκαν σε διοικητικά συμβούλια , σε οργανισμούς, υπηρεσίες του δημοσίου, σε νέες διευθύνσεις για καλοπληρωμένα στελέχη, που δημιούργησε η κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα για να «λιγδώσουν το αντεράκι» τους σε μια εποχή που έκοβαν συντάξεις, μείωναν μισθούς στον ιδιωτικό τομέα και διεύρυναν τη φτώχια για τους άλλους.
Η εικόνα της αναξιοκρατίας αποτελεί, σύμφωνα με τις έρευνες, τη δεύτερη αιτία για τη μεγάλη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της τακτοποίησης των «δικών μας» είδαμε και το πρωτόγνωρο φαινόμενο, ζευγάρια να καταλαμβάνουν θέσεις στο υπουργικό συμβούλιο, λες και είναι κάτι το σύνηθες. Πρώτα το ζεύγος Δρίτσα -Χριστοδουλοπούλου και ύστερα το ζεύγος Παπαδημητρίου -Αντωνοπούλου που μας αποχαιρέτησε.
Η φαυλοκρατία, ο νεποτισμός και η διαρκής υποχώρηση απ’ τις αριστερές ιδέες δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στον πάτο. Και επειδή δεν πρόκειται να αφήσει εύκολα την καρέκλα της εξουσίας, το επόμενο διάστημα θα σύρει όλους στη λάσπη. Γι αυτό τώρα εδώ που φτάσαμε η καλύτερη λύση είναι οι εκλογές.
