Γράφει ο Παναγής Φωκάς

Δεν περίμενα ποτέ, 18 χρόνια πριν, ότι η γνωριμία μου με τον Πέτρο Αλιβιζάτο θα με στιγμάτιζε τόσο πολύ στη μετέπειτα πορεία της ζωής μου.

Ατέλειωτες συζητήσεις στην “ΠΑΛΒΙ”, στη Νέα Χαλκηδόνα, για τη συχωρεμένη τη Μαριγούλα Αλιβιζάτου, για την ιστορία της Πολυκλινικής Αθηνών, για την Αδελφότητα, η προετοιμασία για τις εκλογές του 2004, χαρές και λύπες μαζί.

Ο Πέτρος Αλιβιζάτος ήταν ένας ευπατρίδης της πολιτικής. Του ήθους, της σεμνότητας και της προσφοράς.
Άνθρωπος με ηθικές αρχές και αξίες, υπηρέτησε την Ιθάκη και την Κεφαλονιά με συνέπεια και εντιμότητα. Πήρε από την πολιτική λιγότερα από όσα έδωσε.

Η αγάπη για την ιστορία του νησιού, καθώς και η έμπρακτη στήριξη του στη αναστύλωση και διατήρηση ιστορικών μνημείων και ναών του νησιού ήταν σίγουρα δικό του επίτευγμα το οποίο η ιστορία, αλλά και η συλλογική μνήμη θα του το αναγνωρίσουν.
Ο Πέτρος Αλιβιζάτος έφυγε έχοντας την εκτίμηση φίλων και αντιπάλων.

Με τιμούσε με τη φιλία και την εκτίμησή του ενώ οι συμβουλές του ήταν πολύτιμο δώρο για μένα.

Καλό ταξίδι Πέτρο!