Μια φωτιά σβήνει, δέκα ανάβουν. Από την Αχαΐα, στη Ρόδο, στη Βαρυμπόμπη, στην Εύβοια στην Ηλεία, στη Μεσσηνία.
Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις νότιες χώρες της Ευρώπης, την Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία.
Ο νότος φλέγεται και όσοι πίστεψαν τον Τράμπ πως η κλιματική αλλαγή είναι ένα ψέμα, μια συνωμοσία, επιστημόνων και πολιτικών, δεν έχουν παρά να δουν τις καταστροφές, τους ιστορικούς καύσωνες και τις πυρκαγιές ακόμα και στον Καναδά, το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής… την αφρικανοποίηση της Μεσογείου.
Ο πρωτοφανής καύσωνας έχει προκαλέσει δεκάδες μεγάλες πυρκαγιές στη χώρα, κάηκαν σπίτια, περιουσίες, καταστράφηκαν τεράστιες εκτάσεις πρασίνου, αλλά ευτυχώς μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις δεν υπήρχαν ανθρώπινες απώλειες.
Η Βαρυμπόμπη, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε Μάτι, λόγω της οικιστικής ανάπτυξης μέσα στα πεύκα. Και αυτός ήταν ο μεγάλος φόβος. Γι αυτό διατάχθηκε η εκκένωση όλων των οικισμών, γι αυτό πυροσβεστικές και αστυνομικές δυνάμεις έλεγχαν σπίτι – σπίτι για να διαπιστώσουν την εκκένωση. Κάτι που δεν έγινε στο Μάτι.
Μπορεί να έγιναν λάθη στη διαχείριση κατάσβεσης των πυρκαγιών, μπορεί τα μέσα πυρόσβεσης να είναι ελλειπή, μπορεί κανείς να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, στην Πυροσβεστική, σε υπουργούς που τόλμησαν να πουν πως δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες.
Μπορεί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να έδειξαν με τις δηλώσεις του, την ανάγκη να ξεφύγουν από το άγος της εκατόμβης των νεκρών στο Μάτι και να «πάρουν το αίμα τους πίσω», όπως ο Χάρης Μαμουλάκης που έγραψε σε ανάρτησή του «karma is a bitch» για να την αποσύρει ύστερα από τις αντιδράσεις, ο κ. Πολάκης που διαπίστωσε πως δεν υπήρχαν άνεμοι, αλλά δεν διαπίστωσε τον πολυήμερο καύσωνα ως αιτία για την πυρκαγιά στο Βαρυμπόμπη, η ακόμα ο Χρήστος Σπίρτζης, που μίλησε για «περιοδεύοντα θίασο που αλληλοσυγχαίρεται» επειδή δεν υπήρχαν θύματα.
Όλα είναι μέσα στο πολιτικό παιγνίδι, ακόμα και αν οι πυρκαγιές κατατρώνε ακόμα τα δάση μας, ακόμα και αν καίνε σπίτια και απειλούνται ανθρώπινες ζωές.
Αλλά τα πράγματα αλλάζουν.
Ο Αύγουστος θα είναι ένας πολύ δύσκολος μήνας και δυστυχώς τα επόμενα πολλά χρόνια. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και πρέπει να σχεδιάσουμε τη
νέα μας ζωή σ΄αυτή τη χώρα.
Αντί λοιπόν οι πολιτικές δυνάμεις, να αναλώνονται σε καυγάδες άνευ ουσίας για τους πολίτες, ας αναλωθούν, σε συζητήσεις πως θα θωρακίσουν τη χώρα από τις αναμενόμενες με βεβαιότητα τρομακτικές φυσικές καταστροφές.
Θα είναι η μεγάλη προσφορά τους στο μέλλον. Ας βάλουν στο περιθώριο τις διχαστικές φωνές και ας προχωρήσουν σε σοβαρό σχεδιασμό θωράκισης της χώρας από τον επερχόμενο Αρμαγεδώνα της κλιματικής αλλαγής.
Αυτή μπορεί να είναι η παρακαταθήκη των πολιτικών της δεκαετίας του 2020 ή η μεγάλη αποτυχία του πολιτικού μας συστήματος.
