Φάρος Δημοτική Κίνηση Αργοστολίου 

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κροτον κτιστών η ηχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω.

Με την συμπλήρωση 50 ετών από την εξέγερση του Πολυτεχνείου βρίσκει την κοινωνία μας με παράλληλες, ταυτόχρονες κρίσεις και αδιέξοδα.

Διανύουμε το τέλος της εποχής των κοινωνικών εξεργέσεων; – επαναστάσεων;. Η χρήση της λέξης επανάσταση χαρακτηρίζει μόνο στις μέρες μας, τεχνολογικά γεγονότα; η νέοφασιστικά μορφώματα; , στρατιωτικές χούντες; . Όχι λοιπόν οι εξεγέρσεις γίνονται παντού και πάντα, συμβαίνουν δίπλα μας και διασχίζουν το βαθύ κοινωνικό σκοτάδι. Όλοι οι Νοέμβριδες συνεχίζουν να εμπνέουν και να συγκινούν γιατί πρόκειται, για αναπάντητες και πραγματικές ανάγκες και ερωτήματα και παραμένουν ανολοκλήρωτες.

Η σημερινή βαρβαρότητα του καπιταλισμού αναπτύσσοντας τον εαυτό του καταστρέφει τους ανθρώπους και την φύση, που το συντηρούν. Σε επανάσταση, μετατρέπεται όμως μια εξέγερση, την στιγμή που οι καταπιεσμένοι συνειδητοποιούν την δύναμη και την ικανότητα τους να αλλάξουν τον κόσμο, να τον χρωματίσουν με τα χρώματα της ανθρωπινότητας της ελευθερίας της ελπίδας για ισότητα, δικαιοσύνη, και ζωή. Η επανάσταση είναι η στιγμή που η γραμμηκότητα της ιστορίας σπάει ξαφνικά και όλα γίνονται δυνατά όπως έλεγε ο ποιητής. Γιαυτό και οι επαναστάσεις είναι εργοστάσια ουτοπιών, όσο και να εξορκίζονται είναι η πνοή της ιστορίας. Οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, δεν τελείωσαν, εκτός και αν συμβιβαστουμε με το τέλος της ζωής και της ουσίας της ανθρώπινης ύπαρξης, απέναντι σε αυτό το ανθωποκενό που ζούμε. Είναι δύσκολο; – αδύνατο; Δεν θα απαντήσουμε στο ερώτημα εάν δεν το επιχειρήσουμε.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ 2023

Παυλάτος Νίκος