Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος
Αρχισυντάκτης Δελτίων Ειδήσεων ΕΡΤ

Τον γνώρισα στις αρχές της δεκαετίας του 1970.Όταν ήρθε με την οικογένειά του στη Σισσιώτισσα. Τα σπίτια μας ήταν δίπλα-δίπλα. Τον έζησα από μικρή ηλικία. Αυτόν, την εξαιρετική σύζυγο του Μαίρη και τα τρία τους παιδιά. Την Ελένη, τη Βάσω και τον Γεράσιμο. Πολύ καλοί άνθρωποι όλοι. Και υπομονετικοί…Ποτέ δεν αλλάξαμε κακή κουβέντα. Ποτέ δεν μάς έκαναν την παραμικρή παρατήρηση, παρά το γεγονός ότι σαν παιδιά κάναμε και λίγη φασαρία παραπάνω…

Ο παπά Φώτης ήταν και αρκετά μορφωμένος, ως πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Δεν ήταν, μάλιστα, λίγες οι φορές που φιλοξενούσε τα καλοκαίρια Καθηγητές Πανεπιστημίου στο σπίτι του.

Προσπαθούσε πάντα να βοηθά, όπου έκρινε ότι υπήρχε ανάγκη. Δυναμικός – αεικίνητος ιερέας, συμμετείχε διαρκώς στις δραστηριότητες της Μητρόπολης από διαφορετικά πόστα. Αρωγός επί σειρά ετών των Μητροπολιτών του νησιού. Πρωτοστατούσε σε κάθε δραστηριότητα Θεολογικού, Κοινωνικού και Πολιτιστικού επιπέδου.

Ακούραστος εργάτης ήταν από το πρωϊ έως το βράδυ είτε στη Σισσιώτισσα, είτε στην Ιερά Μητρόπολη, μέχρι πριν από λίγες ημέρες, σε προχωρημένη ηλικία. Θα πρέπει να πούμε ότι επί των ημερών του η εκκλησία της Σισσιώτισσας βελτιώθηκε αισθητά, καθώς έγιναν πολλά έργα συντήρησης και αναβάθμισης του ναού. Αυστηρός μεν, με ηθικές αρχές και αξίες αδιαπραγμάτευτες, γλυκομίλητος δε και πονετικός…Θα μάς λείψει πολύ.

Καλή δύναμη στη γυναίκα, τα παιδιά και το εγγονάκι του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.