Το τελευταίο διάστημα (πλησιάζουν βλέπετε και οι δημοτικές εκλογές), έγιναν και θα γίνουν έργα στην πόλη τ’ Αργοστολιού . Οι αναγκαιότητες , οι προτεραιότητες, οι μελέτες, κλπ., ήταν και είναι σίγουρα αντικείμενο συζητήσεων, διαφωνιών και αντιρρήσεων.
Είναι σίγουρα όμως έργα για την πόλη, που αναβαθμίζουν την εικόνα της και λίγο την καθημερινότητά της.
Η μεγάλη συζήτηση και αντιρρήσεις ήταν για την κεντρική πλατεία . Άλλες σωστές και άλλες που μπαίναν από …τις διαφορετικές οπτικές και προτεραιότητες του καθενός . Τεχνικές , πολιτικές , επαγγελματικές , κά. Όσο για τις μελέτες , και εκείνες που υπήρχαν από παλιά και οι πιό πρόσφατες , θα έπρεπε να τεθούν σε μεγαλύτερη διαβούλευση και συζήτηση με τους δημότες , αλλά και με τα θεσμοθετημένα συμβουλευτικά όργανα της πολιτείας και του δήμου .
Σε αυτό το σημείωμα δεν θα κάνω ανάλυση της γνώμης μου και της άποψής μου για τα τρία αυτά έργα στο Αργοστόλι . Απλά να πω ότι η πλατεία είναι καλύτερη από πριν και τα έργα στην παραλία πριν την γέφυρά μας και μπροστά από το Διοικητήριο, αναβαθμίζουν σημαντικά την όψη και την χρήση των συγκεκριμένων χώρων .
Ελπίζω τα επόμενα έργα, όπως το παραλιακό μέτωπο στην Κυανή Ακτή και οι πεζοδρομήσεις γύρω από την πλατεία να τύχουν μεγαλύτερης επεξεργασίας, μελέτης και συζήτησης .
Καλά όλα αυτά , καλό το …νέο Αργοστόλι , αλλά τι γίνεται με το …παλιό Αργοστόλι;
Γιατί σε πολλά σημεία του είναι εγκαταλελλειμένο , μαραζωμένο , με την αδιαφορία και την απονιά να ..κραυγάζουν: Γιατί έργα και κτήρια που είναι ιστορικά, χρήσιμα, που τέλος πάντων έγιναν με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών ρημάζουν, δεν αξιοποιούνται και είναι μιά ασχήμια για την πόλη; Και για να μήν νομίζετε ότι γράφω γενικότητες, έκανα μια μικρή έρευνα και σας την παρουσιάζω, με την σιγουριά ότι …κάτι θα μου ξέφυγε και ο καθένας θα μπορούσε να προσθέσει κι άλλα.
Ξεκίνησα από τον ‘ΘΑΛΑΣΣΟΜΥΛΟ’-φωτο.1&2- , ειλικρινά στενοχωρήθηκα τόσο που είπα ότι μου αρκούσε , είχα βγάλει τα συμπεράσματά μου , με την εικόνα της εγκατάληψης που είδα . Οι αναμνήσεις μου από το εστιατόριο , την οινοθήκη , τον νερόμυλο με το μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο της καταβόθρας , το καθηστικό με το τζάκι και τις όμορφες , πνευματικές συζητήσεις της αρχικής περιόδου του συγκροτήματος , ζωντάνεψαν μπροστά μου και θύμωσα με την κατάντια του. Πίσμωσα όμως και είπα να συνεχίσω .
Έφθασα στον χώρο του πρώην ξενοδοχείου ΞΕΝΙΑ(φωτο3) , όπου σήμερα φιλοξενούνται υπηρεσίες του Δήμου . Κατάντια ! αλήθεια πως εργάζονται εκεί μέσα τόσοι υπάλληλοι; Γιατί δεν ξεκαθαρίζει τόσα χρόνια το ιδιοκτησιακό καθεστώς για να μπορέσει να αξιοποιηθεί σωστά το ιστορικό αυτό κτήριο της πόλης σε όφελος των δημοτών και των εργαζόμενων , πότε θα γίνει ;
Πέρασα από το κτήριο της Στρατολογίας(πρώην-φωτο4). Τι γίνεται με αυτό το κτήριο, δεν μπορεί να το ζητήσει ο Δήμος από το Υπουργείο Αμυνας και να το αξιοποιήσει , με τον κήπο του , ίσως για ένα πνευματικό κέντρο , μια πινακοθήκη , –που τόσο λείπει από την πόλη; Η μερική αξιοποίηση από την Διεύθυνση Β΄βάθμιας εκπαίδευσης είναι ΄λίγη΄.
Ακριβώς απέναντι από το κτήριο της Φιλαρμονικής σχολής υπάρχει το κτήριο που επί πολλά χρόνια στεγαζόταν το ΝΑΤ(φωτο5). Τώρα που δεν υπάρχει ΝΑΤ και έχει εγκαταληφθεί , μήπως μπορεί να παραχωρηθεί από τους ιδιώτες, και γνωστούς Κεφαλονίτες ευεργέτες ιδιοκτήτες του , στον δήμο ή άλλο πολιτιστικό φορέα , για αξιοποίηση;;
Στο παραλιακό δρόμο απέναντι από το λιμεναρχείο και την είσοδο του λιμανιού ,στη παραλιακή τουριστική ζώνη της πόλης, δεσπόζει , με όλη του την ασχήμια της εγκατάληψης , της φθοράς και του σεισμού και τις λαμαρίνες του , το κτήριο που στεγαζόταν η Αστυνομική Διεύθυνση και το Τμήμα ( φωτό 6). Πρέπει να γκεριστεί και να αξιοποιηθεί ο χώρος. Μπορεί να μην ανήκει στον δήμο και οι υπηρεσίες της αστυνομίας να έχουν μετακομίσει εδώ και χρόνια σε άλλο κτήριο στην ΒΙ.ΠΕ. , με ενοίκιο , όμως η ασχήμια παραμένει και χαλάει πάρα πολύ την όποια αισθητική διαθέτει το Αργοστόλι και αποτελεί εστία κινδύνων .
Στη προέκταση του λιθοστρώτου , του εμπορικού πεζόδρομου της πόλης , πίσω από την πρώην Αγροτική Τράπεζα και τώρα Τράπεζα Πειραιώς , βρίσκεται το κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ ( φώτο 7 ), όπου για χρόνια στεγαζόταν η ΔΕΥΑΚ. Τι γίνεται άραγε με αυτό το οίκημα , πως μπορεί να αξιοποιηθεί ;
Και πετάχτηκα μέχρι την Λάσση..στο παλιό οικοτροφείο , και κατα καιρούς άλλα πολλά κτίσματα , σε μιά πολύ μεγάλη έκταση, που παραμένει αναξιοποίητο και σίγουρα , σε μεγάλο βαθμό , ρημάζει (φώτο8). Δεν είναι κρίμα στις εποχές που ζούμε να μην εκμεταλευόμαστε την δημόσια και δημοτική περιουσία;; να την αξιοποιούμε προς όφελος των πολιτών , των δημοτών;;
Ξαναγύρισα στην πόλη και έκανα μιά βόλτα στα εγκαταλημένα σχολεία…
Στο Β΄ Γυμνάσιο ( φώτο 9), που ήταν παλιότερα και οικοτροφείο και πιό πρόσφατα γραφεία των διευθύνσεων εκπαίδευσης , κλειστό λόγω σεισμών.
Το ίδιο και το Λύκειο, πιό πάνω και το 4ο Δημοτικό παραπέρα( φώτο 10)…
Αλήθεια όλα αυτά έτσι θα μείνουν; Τι θα γίνει , σώζονται ή πρέπει να γκρεμιστούν;;
Ενδιαφέρεται κανείς , γίνονται μελέτες ;; Είναι όμως μεγάλο κρίμα !!
Πιό κάτω , στο κέντρο της πόλης , το χτυπημένο και από τον σεισμό του 2014 Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας( φωτό 11) . Κλειστό 4 χρόνια ! Εχει μήπως ολοκληρωθεί η στατική μελέτη; Πότε πρόκειται να ξέρουμε κάτι σίγουρα; Αν θέλουμε κάτι να επισκέπτοναι οι πιό “ψαγμένοι” επισκέπτες μας πρέπει γρήγορα να αποκατασταθεί και να ανοίξει…αν όχι ας μεταφερθεί σε άλλο κτήριο.
Και ολοκληρώνω την βόλτα μου στο παλιό παιδικο Νοσοκομείο , την πάρα πολύ μεγάλη αυτή έκταση , στο Κέντρο της πόλης , πάνω από τη κεντρική πλατεία , με τα ρημαγμένα τολλ , εκεί που ήταν η ΝΕΛΕ, η Πυροσβεστική , απέναντι από τον θερινό κινηματογράφο ΑΝΝΥ ( φωτό 12) . Ανήκει στο Υπουργείο Υγείας ή στο Νοσοκομείο μας. Έτσι θα μείνει; Υπάρχουν σκέψεις για αξιοποίηση; Ίσως θερινό θέατρο; Ή ένα μεγάλο Πνευματικό Κέντρο με αίθουσες πολλαπλών χρήσεων , που τόσο λείπουν από την πόλη; Δεν νομίζω ότι θα αρνηθούν την απόδοσή του στον Δήμο οι αρμόδιοι του Υπουργείου. Ας το ψαξουμε…
Ίσως κάτι να μου διαφεύγει. Σίγουρα τέτοιες περιπτώσεις να υπάρχουν στο Ληξούρι και σε άλλα σημεία του νησιού. Δεν τις γνωρίζω καλά. Οι συμπολίτες μας εκεί θα έχουν τους προβληματισμούς τους και προτάσεις αξιοποίησης. Είναι καιρός να δούμε σοβαρά το θέμα σωστής αξιοποίησης της Δημόσιας και Δημοτικής περιουσίας. Είναι δικά μας, κατασκευασμένα με δικά μας χρήματα και είναι κρίμα να μένουν έτσι και να ρημάζουν. Ας το ψάξουμε !
ΡΩΣΣΕΤΟΣ-ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΟΥΖΗΣ
