Φίλε Αντώνη,

Ήσουν πάντα αυτός που με το πάθος σου, τα πιστεύω σου και την ενεργητικότητά σου έβγαινες μπροστά και παρακινούσες τους νεώτερους.

Ήσουν από αυτούς που πίστευαν ότι χρειαζόταν μια νέα πνοή στο Επιμελητήριο και ήσουν πρόθυμος να αφιερώσεις τον ελεύθερό σου χρόνο για έναν μεγαλύτερο σκοπό.

Ήσουν ο πιστός και εργατικός στρατιώτης, αυτός που δεν διεκδικούσε αξιώματα αλλά αυτός που ήθελε να παράξει έργο.

Ακόμα και με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζες, εκεί που άλλοι θα είχαν αποθαρρυνθεί, εσύ αντιθέτως έγινες πιο μαχητικός, σαν να ήξερες ότι είχες την τελευταία ευκαιρία να συμβάλλεις στην επιτυχία του σκοπού μας.

Και τα κατάφερες.

Και σου είμαστε όλοι ευγνώμονες.

Και πάντα θα θαυμάζω το θάρρος σου και την αγωνιστικότητά σου.

Θα είσαι στο μυαλό μου ο αθόρυβος μα αποτελεσματικός φίλος, ο στρατιώτης που όλοι θα ήθελαν στο λόχο τους.

Αντίο φίλε Αντώνη, η θύμησή σου θα μας δίνει δύναμη να πετύχουμε όσα μαζί σχεδιάζαμε τα τελευταία 8 χρόνια, τότε που ξεκινήσαμε τον αγώνα και που τελικά πρόλαβες να πάρεις τη χαρά της επιτυχίας μας. Ένα μεγάλο μέρος της οποίας σου ανήκει.

Ο επικεφαλής της Νέας Πνοής
Σταύρος Σπαθής