Πάρα πολλές φορές ακούμε και ξανακούμε – κυρίως από τη Τρόϊκα αλλά και από Ελληνες οικονομολόγους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού – ότι η χώρα μας χρειάζεται μεταρρυθμίσεις και πάλι μεταρρυθμίσεις για να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο και να βαδίσει στο δρόμο της ανάπτυξης.
Όταν οι όμως οι «κύκλοι» αυτοί λένε «μεταρρυθμίσεις» εννοούν κυρίως δραστικό κόψιμο των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών δαπανών που αφορούν στην Υγεία, στη Παιδεία κ.λπ. έτσι ώστε η οικονομία να γίνει –λένε- ανταγωνιστική σε σχέση με τις οικονομίες άλλων χωρών.
Αποκρύπτουν όμως –τεχνηέντως- και δεν αναφέρονται καθόλου στις πραγματικές μεταρρυθμίσεις (ή αλλιώς «δομικές αλλαγές») που πραγματικά έχει ανάγκη η Ελλάδα σήμερα.
Μεταρρυθμίσειςλοιπόν, ΝΑΙ, αλλά που; Διαρθρωτικές αλλαγέςΝΑΙαλλά που;
ΝΑΙ Στο επίπεδο της παραγωγικής διαδικασίας(εκσυγχρονισμός – νέες τεχνολογικές και οργανωτικές μέθοδοι) με τελικό στόχο ν’ αλλάξει η σχέση εισαγωγών – εξαγωγών, να βελτιωθεί το Ισοζύγιο Πληρωμών κ.λπ κ.λπ.
ΝΑΙ στη δραστική πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Η μεγάλη πληγή της χώρας. Ωραία, να γίνεται έλεγχος στον …υδραυλικό της γειτονιάς, αλλά και στους γνωστούς ολιγάρχες των Αθηνών!
ΝΑΙ σε στοχευμένες παραγωγικές επενδύσειςσε κλάδους και τομείς που η χώρα μας έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
ΝΑΙ σε διαρθρωτικές αλλαγέςστο πολιτικό σύστημα,ώστε να απαλλαγεί η χώρα από φαύλους και ανίκανους πολιτικούς. Βουλευτής θα μπορεί να εκλέγεται μόνο δύο φορές. Επίσης υπουργός μόνο για μια τετραετία στο ίδιο υπουργείο. Ετσι, το «βαρίδι» του «πολιτικού κόστους» θα γίνει πολύ πιο…ελαφρύ! Αλλά και ο παλαιοκομματισμός θα δεχθεί ισχυρό πλήγμα.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό!
ΝΑΙ στις διαρθρωτικές αλλαγές στην Παιδεία – Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σε όλη την γκάμα της Εκπαίδευσης.
Κατά τον καθηγητή Ναπολέοντα Μαραβέγια, οι αλλαγές στην Παιδεία πρέπει κυρίως να εστιασθούν στο λεγόμενο «τρίγωνο της γνώσης» δηλ. στην έρευνα, την εκπαίδευση και την καινοτομία, που αποτελούν βασικά στοιχεία μιας αναπτυξιακής στρατηγικής στη σύγχρονη εποχή.
ΝΑΙ στις μεταρρυθμίσεις στην Δικαιοσύνη– άλλη μεγάλη πληγή κι αυτή!- ώστε να είναι πραγματικά ανεξάρτητη. Επίσης, είναι απαράδεκτο πέρα για πέρα το «τρενάρισμα» των δικαστικών αποφάσεων για οκτώ και δέκα χρόνια! Σε καμία χώρα του κόσμου δεν συμβαίνει τέτοια τραγελαφική κατάσταση που «σέρνει» τις δίκες από αναβολή σε αναβολή!
ΝΑΙ στη μείωση της υψηλής φορολογίας(βλέπε και «καμπύλη Λεφέρ» = η αύξηση της φορολογίας από ένα σημείο και μετά μειώνει τα φορολογικά έσοδα του κράτους και ενθαρρύνεται η φοροδιαφυγή και η φορο-αποφυγή).
ΝΑΙ στη δραστική πάταξη της γραφειοκρατίας και στην επανίδρυση του κράτους.
Δεν είναι μεταρρυθμίσεις και άρα λέμε ΟΧΙ,
ΟΧΙ στο κόψιμο συντάξεων,
ΟΧΙ σε μείωση μισθών και δη σε επίπεδο …Κίνας.
ΟΧΙ δραστική συρρίκνωση κοινωνικού κράτους (Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση),
ΟΧΙ στην όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων.
ΟΧΙ στην διαφθορά και στη διαπλοκή
ΟΧΙ στην ΑΝΕΡΓΙΑ που υποσκάπτει τα κοινωνικά θεμέλια. ΟΧΙστην αύξηση της υπογεννητικότητας που οδηγεί στη φθίνουσα πορεία του πληθυσμού της χώρας μας / πληθυσμιακή συρρίκνωση, με αποτέλεσμα το δημογραφικό πρόβλημα να εξελίσσεται κυριολεκτικά – μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο- σε βόμβα μεγατόνων για το αύριο του ελληνισμού!
Συνοψίζοντας: Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις (ΝΑΙ) οδηγούν – όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους πολίτες που δεν φορούν παρωπίδες- τη χώρα στη πρόοδο και την ευημερία, ενώ οι δήθεν «μεταρρυθμίσεις» –που προωθούν οι Μνημονιακές κυβερνήσεις μέσω των πολιτικών λιτότητας – οδήγησαν και οδηγούν τη χώρα μας σε οικονομικό αδιέξοδο με τεράστιες αρνητικές συνέπειες… Τόλεγε άλλωστε εμφατικά ο μακαρίτης συμπατριώτης μας πολιτικός Γεράσιμος Αρσένης, πως «Καμία χώρα δεν προόδευσε με την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων»!
Γειά σας. Και οψόμεθα!
O Νίκος Παπαδάτος είναι συνταξιούχος τραπεζικός -οικονομολόγος
