Μεγάλο ψέμα ο τίτλος ε; Ναι ναι, μεγάλο ψέμα! Άκουγα μία συζήτηση ανάμεσα σε δύο κορίτσια σήμερα το πρωί,
όπου η κεντρική ιδέα είναι ότι η μία κοπέλα έψαξε το κινητό του αγοριού της και ανακάλυψε τα μηνύματα του με μια άλλη κοπέλα τα οποία  δεν έλεγαν τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά και πάλι μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά της και άρχισε να φοβάται. Δεν το είπε, αλλά το κατάλαβα ότι έτσι νιώθει!
Εγώ γύρισα και της είπα ότι αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε μία σχέση, τότε δεν υπάρχει σχέση! Μετά κάθισα να το σκεφτώ λίγο.

Τι είναι η εμπιστοσύνη τελικώς; Δηλαδή περιμένεις από τον άλλον να σου δείξει ότι μπορείς να τον εμπιστεύεσαι ή είναι κάτι που ξεκαθαρίζεις μόνη/ος σου;
Εγώ πιστεύω πως η εμπιστοσύνη είναι το άθροισμα του πόσο θέλεις τον άλλον, σε συνδυασμό με το πόσο φοβάσαι να τον χάσεις και με τις ανασφάλειές σου σαν άτομο.

Σίγουρα αποπνέεται και από τον άλλον, αλλά άμα δεν τα έχεις καλά με σένα,  αν δεν μπορείς να καταλάβεις πως ίσως δεν θέλουν όλοι να σου πάρουν το αγόρι/κορίτσι σου, τότε χέσε μέσα Πολυχρόνη! Δύσκολο πράγμα να ξεχωρίσεις ποιον να εμπιστευτείς και ποιον όχι.
Δύσκολο πράγμα να διακρίνεις ποιος θα σε πληγώσει και ποιος όχι.
Αλλά από την άλλη δεν μπορείς να ζεις μια ζωή φοβούμενος ότι θα πληγωθείς. Γι αυτό, εμπιστεύσου.
Όχι τους άλλους! Την πάρτη σου! Εμπιστεύσου τον εαυτό σου, πως ότι κι αν γίνει θα είσαι δυνατός/η και δεν θα πάθεις και τίποτα αν πληγωθείς.
Τότε και μόνο τότε θα έρθει και η εμπιστοσύνη προς τους άλλους.
Τότε και μόνο τότε θα βρεις κάποιον άξιο εμπιστοσύνης, γιατί ουσιαστικά θα ξέρεις πως κανείς δεν μπορεί να σε πληγώσει παρά μόνο αν το επιλέξεις εσύ.
Όλα ξεκινάνε από μέσα μας.