Του Παύλου Παπαδάτου
Περάσαμε τρία μνημόνια, που ελάχιστα σχετίζονταν με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, την υλοποίηση των οποίων είχε αναλάβει ένα δημόσιο με μηδενική διοικητική ικανότητα και μία ανίκανη πολιτική ηγεσία, η οποία δεν αντιλαμβάνεται ότι όσο μεγαλύτερο είναι το υπέρ-πλεόνασμα,για το οποίο υπερηφανεύεται,τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για την οικονομία. Γιατί απλούστατα το κοινωνικό μέρισμα του 2017 δεν προέρχεται από τη δημιουργία παραγωγικού πλούτου, αλλά από τη φορολογική αφαίμαξη έντιμων φορολογούμενων και το ψαλίδισμα των δημόσιων επενδύσεων.
Το ίδιο ακριβώς κάνει η κυβέρνηση και με τον προϋπολογισμό του 2018: Αυξάνει κατά 1 δισ. τη φορολογία και μειώνει τις δαπάνες για περίθαλψη και πρόνοια κατά 1.6 δισ., ώστε να υπερηφανεύεται πως τάχα θα επιστρέψει – υπό μορφή μερίσματος – στους πτωχοποιημένους Έλληνες μέρος αυτών που τους πήρε με την αύξηση της φορολογίας και μέρος αυτών που τους στέρησε από τις κοινωνικές παροχές. Σύμφωνα μάλιστα με τον προϋπολογισμό του 2018, το κρατικό χρέος προβλέπεται ότι θα ανέλθει στο 180% του ΑΕΠ, ενώ αν η κυβέρνηση τηρούσε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που είχε εγκρίνει με νόμο η βουλή το 2014, το χρέος θα ήταν το 170% του ΑΕΠ!
Και ενώ η κυβέρνηση δεν έχει πραγματοποιήσει ούτε καν το 30% των απαιτούμενων ώστε να κλείσει η αξιολόγηση τις επόμενες ημέρες, εν τούτοις δεν ακούγεται η παραμικρή γκρίνια από τους Ευρωπαίους. Και αυτό, ναι μεν κάποιοι μπορεί να το εκλαμβάνουν ως ένδειξη καλής συνεργασίας της κυβέρνησης με τους θεσμούς, κάποιοι άλλοι όμως το βλέπουν ως κόπωση των θεσμών που θέλουν να τελειώνουν μαζί μας. Δεν θέλουν άλλα μνημόνια για μια χώρα που δεν θέλει να σωθεί. Στις 21 Αυγούστου 2018 βγαίνουμε από τα μνημόνια, αλλά σταματάει και η φθηνή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και έτσι, η Ελλάδα μάλλον θα βρεθεί εντελώς απροετοίμαστη για να βγει με σοβαρές αξιώσεις στις διεθνείς αγορές.
Είναι χιλιοειπωμένο: Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν επενδύει σε μία χώρα που έχει capitalcontrols, στυγνή επιχειρηματική φορολογία, κατ’ευφημισμόν δικαιοσύνη, θλιβερή γραφειοκρατία, και μία κυβέρνηση που δεν γνωρίζει τι σημαίνει οικονομικός πολλαπλασιαστής και που εμφανέστατα μισεί το επιχειρηματικό κέρδος.
Σημείωση
Οι συνδικαλιστές του μετρό, αφού με εκβιασμούς πέτυχαν την ικανοποίηση παράλογων αιτημάτων τους, συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες. Από την άλλη, η ταλαιπωρία της Ελληνικός Χρυσός από την κυβέρνηση δεν έχει τελειωμό και έτσι η εταιρεία θα απολύσει 520 εργαζόμενους. Εκεί, συνδικαλιστές να τους υπερασπιστούν δεν υπάρχουν! Πάντως, μόλις η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα, η μετοχή της αμέσως ανέβηκε θεαματικά!
