Μία κοινωνία δεν μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη εάν δεν λαμβάνει ειδική μέριμνα για τα άτομα αυτά και η μέριμνα πρέπει να είναι καθημερινή. Δεν αρκεί η θέσπιση μιας “εορταστικής ημέρας”. Όλοι μας σε όλες τις δραστηριότητές μας δεν πρέπει να ξεχνάμε τις υποχρεώσεις μας προς αυτά τα άτομα. Μεγαλύτερες βεβαίως είναι οι υποχρεώσεις όλων όσων κατέχουμε θέσεις ευθύνης.
Έχουμε υποχρέωση να τους κάνουμε να “ξεχνούν” την όποια αναπηρία τους. Να αισθάνονται ότι είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας. Διότι ΕΙΝΑΙ ισότιμα μέλη κάθε ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗΣ κοινωνίας.