Όσον αφορά στο θέμα της έκφρασης άποψης επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Σ.Μ.Π.Ε. για το έργο «Μαρίνα Βλυχού Λευκάδας» είναι κοινή παραδοχή η αναγκαιότητα δημιουργίας μιας Μαρίνας στην περιοχή, ώστε να περιοριστεί η «αρόδο» παραμονή σκαφών και η επιβάρυνση που αυτή προκαλεί στο ευαίσθητο θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής.
Ήρθε όμως στο Περιφερειακό Συμβούλιο προς γνωμοδότηση, και καταρχήν έγκριση χωροθέτησης, μια Σ.Μ.Π.Ε. για μια μελέτη τεραστίων διαστάσεων και άκρως παρεμβατική (βλέπε συνημμένες εικόνες 1, 2, 3, και 4 τρισδιάστατης απεικόνισης) ως προς τον μοναδικό σε ομορφιά όρμο του Βλυχού, χαρακτηρισμένο ως «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους» (βλ. εικόνες 5 και 6). Ενδεικτικά η δυναμικότητα της εν λόγω μαρίνας προβλέπεται να είναι 848(!) σκάφη που την κατατάσσει στην 3η μεγαλύτερη Μαρίνα στην Ελλάδα, ενώ η μαρίνα στην πόλη της Λευκάδας έχει δυναμικότητα 620 σκάφη. Διακρίνουμε μια «μεγαλομανία» εκ μέρους του μελετητή για το ποιος θα την έχει κάνει μεγαλύτερη τη μαρίνα, χωρίς να έχει λάβει υπόψη του ουσιαστικά την ορθή χωροθέτηση σε σχέση με το χωριό, τη δυναμικότητα σε σχέση με τη φέρουσα ικανότητα του όρμου του Βλυχού ώστε να μελετηθούν και να δαπανηθούν εκατομμύρια Ευρώ(€) για ένα έργο που θα αναβαθμίσει το θαλάσσιο τουρισμό της περιοχής και όχι να καταστρέψει όλο τον όρμο στο όνομα της «στρατηγικής επένδυσης».
Αλλά αν ρίξει κανείς μια ματιά στα επενδυτικά έργα που έχουν εγκριθεί με τον όρο ”στρατηγική επένδυση”, μοιάζει στην πορεία να έχασε την πραγματική του έννοια, με αποτέλεσμα να «ελαστικοποιηθούν» και οι όροι δόμησης εις βάρος ακόμη και του περιβάλλοντος, με την γενικευμένη κατά παρέκκλιση αδειοδότηση να αποτελεί σχεδόν τον κανόνα και την «ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη» που αναφέρεται στον ορισμό των στρατηγικών επενδύσεων να χάνεται στον δρόμο.
Η δυνατότητα των παρεκκλίσεων τόσο από τον οικοδομικό κανονισμό, όσο και από τους τοπικούς όρους δόμησης που μπορεί να ισχύουν σε μια περιοχή, πρακτικά σημαίνει ότι μπορεί να εγκριθεί άμεσα μεγαλύτερος συντελεστής δόμησης, σε μικρότερη περιοχή κάλυψης και άρα μεγαλύτερο ύψος κτιρίων, από το κανονικά προβλεπόμενο, με άμεση συνέπεια να μπορούν να εντάσσονται περιοχές που δεν θα μπορούσαν ποτέ να ”αξιοποιηθούν”, όπως στην περίπτωση της Μαρίνας Βλυχού που μπαζώνονται 94(!) στρέμματα θάλασσας, δηλαδή μια έκταση μεγαλύτερη από ολόκληρο το σημερινό χωριό του Βλυχού, που απ΄ άκρη σε άκρη, εκτείνεται στα 78 στρέμματα. Επιπροσθέτως με ειδικό συντελεστή δόμησης 0,2 ανοικοδομούνται αρχικά 15.300τμ αλλά με δυνατότητα έως 27.000τ.μ, μεγέθη δηλαδή αστικής δόμησης, μετά το μπάζωμα επιπλέον 94 στρεμμάτων, υπερδιπλάσιας δηλαδή έκτασης από την αρχική δυνιτική χερσαία έκταση προς εκμετάλλευση που ήταν 40 στρέμματα.
Το περίφημο fast track από την άλλη θεσπίστηκε σε μια περίοδο που η Ελλάδα έμπαινε στο σπιράλ της ύφεσης. Σήμερα, ο ορισμός της στρατηγικής επένδυσης τείνει να γίνει κατά το κοινώς λεγόμενο «λάστιχο», τόσο ως προς τα ποσοτικά, όσο και ως προς τα ποιοτικά κριτήρια, για να μπορέσουν να χωρέσουν διαφόρων ειδών επενδύσεις. Τούτο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο νόμος 3894/2010 έχει τροποποιηθεί μέχρι και σήμερα, πέντε (5) φορές, με τις αλλαγές να αφορούν κυρίως τη διεύρυνση του ορισμού της «στρατηγικής επένδυσης» και την «ελαστικοποίηση» των όρων δόμησης.
Γεννώνται λοιπόν εύλογα ερωτήματα σχετικά με την εξεταζόμενη Σ.Μ.Π.Ε.:
• από ποιο φορέα και σε ποιες κατευθυντήριες βασίστηκε η εκπόνηση της μελέτης,
• ποιους όρους και προϋποθέσεις διασφαλίζει η εν λόγω κατατεθειμένη μελέτη
• με ποια κριτήρια επιλέχθηκε η εν λόγω χωροθέτηση, και αν υπήρξε διαβούλευση με την τοπική κοινωνία.
Η παράταξη «Μένουμε ΙΟΝΙΟ» κατέθεσε προς ψήφιση εναλλακτική πρόταση ως εξής:
«Να αποσυρθεί η Σ.Μ.Π.Ε. για το έργο «Μαρίνα Βλυχού Λευκάδας» και να επιστρέψει αναθεωρημένη ως προς
1. τη χωροθέτηση (όχι μπροστά από το χωριό),
2. τους όρους δόμησης (όχι αστική δόμηση από 15.300τμ έως 27.000τ.μ.),
3. την θαλάσσια έκταση που θα μπαζωθεί (όχι δημιουργία θαλάσσιου οικισμού μεγαλύτερου από το υπάρχον χωριό)
4. τη δυναμικότητα (όχι απαραίτητα να είναι η μεγαλύτερη στη Λευκάδα και η 3η μεγαλύτερη στην Ελλάδα),
5. τον περιορισμό της επένδυσης αμιγώς σε μαρίνα τουριστικών σκαφών (όχι σε “real estate” επένδυση με ξενοδοχείο και βίλλες με πισίνες)
6. τις ιδιαιτερότητες και την απαράμιλλη ομορφιά του όρμου του Βλυχού
7. και τέλος λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθύνσεις του Δήμου, ύστερα από ενημέρωση και διαβούλευση με τους κατοίκους».