Κείμενο // Φωτορεπορτάζ: Ελένη Βαλλιανάτου
Μεγάλες αλήθειες για το μέλλον του τουρισμού στην Κεφαλονιά καταθέτουν επιχειρηματίες της Κεφαλονιάς και μιλούν για τις μεγάλες μεγάλες αλλαγές που επέρχονται και που φαίνεται ο,τι θα καθορίσουν το μέλλον της τοπικής οικονομίας και της μοίρας του νησιού. Κάνουν απολογισμό της τουριστικής σεζόν που ολοκληρώθηκε μιλούν για τις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας ως προορισμός, αναφέρονται στις ιδιαιτερότητες των επισκεπτών που επιλέγουν την Κεφαλονιά για τις διακοπές τους αλλά ταυτόχρονα θίγουν τα κακώς κείμενα, που αν δεν εκλείψουν θα μας κοστίσουν πολύ ακριβά. Οι γνώμες τους ήταν διαφορετικές, κοινή συνισταμένη όμως παρέμεινε η άποψη όλων ο,τι “Πρέπει να ανεβάσουμε τις τιμές μας αν θέλουμε να επιβιώσουμε όχι όμως να το κάνει ο ένας αν το επιχειρήσει ένας μόνος του θα κλείσει έχουμε ένα τέτοιο παράδειγμα φέτος στην Σκάλα να γίνουν αλλαγές από όλους μας όχι να προσπαθεί καθένας μοναχός του!”
“Δεν υπάρχει σοβαρό σχέδιο στον τουρισμό ζω τον τουρισμό από 8 ετών στο Φισκάρδο λέει ο επιχειρηματίας κ. Καββαδίας ιδιοκτήτης πολυτελούς γιωτ στο Φισκάρδο, διώχνουμε κόσμο αντί να αναζητήσουμε άμεσα τον τρόπο με τον οποίο θα ικανοποιήσουμε τους πελάτες του δικού μας τουρισμού!
Υπάρχει αδιαφορία από το ελληνικό κράτος και σε μεγάλο βαθμό από τις τοπικές αρχές εγώ τους τα λέω ίσως να θυμώνουν η αλήθεια είναι δυστυχώς πικρή αλλά το κλειδί βρίσκεται στην τοπική κοινωνία μας. Οφείλουμε άμεσα να αποφασίσουμε ποιες μορφές τουρισμού πρέπει να αναπτύξουμε και πώς. Δεν είναι δυνατόν οι σερβιτόροι να μην γνωρίζουν στοιχειωδώς μία ξένη γλώσσα εδώ στο Φισκάρδο και να σερβίρουν με τα σορτσάκια . Για κάποιους από τους επισκέπτες του νησιού ίσως όλα αυτά να είναι γραφικά και να αποτελούν στοιχεία της εικόνας του «Νότου». Όμως για τους πελάτες του θαλαμηγού τουρισμού αποτελούν και σημεία σύγκρισης με άλλες πόλεις όπως της Κροατίας, της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας ή της Μάλτας, όπου αυτές οι εικόνες είναι ανύπαρκτες. Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό παραμένουμε δέσμιοι της δεκαετίας του΄70 και του΄80. Για αυτό υποστηρίζω ότι το τουριστικό προϊόν μας είναι γηρασμένο και γεμάτο αγκυλώσεις.”
Ο θαλαμηγός τουρισμός είναι στην πραγματικότητα σε σπαργανική μορφή στην Κεφαλονιά σε σχέση με τις δυνατότητές της. Και ο θαλαμηγός τουρισμός είναι μία πολύ σημαντική οικονομική δύναμη και έχει ισχυρό οικονομικό πολλαπλασιαστή στην αγορά. Ένας πελάτης θαλαμηγού ίσως καταναλώσει χρηματικά τόσα όσα τριάντα ή και περισσότεροι «μαζικοί» τουρίστες.
<<To εστιατόριο μου αυτή την στιγμή φαίνεται γεμάτο πολλοί θα σκέφτονται ο,τι ο Καλαφάτης γεμίζει αλλά το ταμείο μου δεν είναι τόσο γεμάτο όσο ήταν τα προηγούμενα χρόνια που τα τραπέζια μου ήταν λιγότερα.Στα οργανωμένα σχέδια της FRAPORT είναι και ο φθηνοτουρισμός ,αυτό το κύμα χιλιάδων τουριστών που ακούμε ο,τι έρχονται εμένα με τρομάζει>>είπε προβληματισμένος ο κ. Καλαφάτης ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Αργοστόλι, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος με το μέλλον του τουρισμού μας ,συμπλήρωσε >>.
<<Συνεργάστηκα με την TUI δημιούργησα ένα χώρο γευσιγνωσίας μελιού στα Ραζάτα και μπορώ να πω για πρώτη χρονιά έμεινα ευχαριστημένος τα παραδοσιακά προϊόντα της Κεφαλονιάς πουλάνε αν υπάρχει ποιότητα και καλή τιμή.Η γευσιγνωσία πήγε καλά είδα ο,τι εκεί πήγαινε αν δεν πάρεις δεν μπορείς να δώσεις λέει ο κ Πολλάτος>> .
Ο φόβος του φθηνού τουρισμού που φαίνεται ο,τι δεν γίνεται να ανατραπεί λόγω του ανταγωνισμού με την Τουρκία και την πίεση που ασκείται στους ξενοδόχους για μείωση των τιμών κυριάρχησε φέτος και ήταν ο κύριος προβληματισμός τους ακόμη και η Λάσση σταθερή αξία των Άγγλων δείχνει προβληματισμένη<< οι Άγγλοι είναι πολύ καλή αγορά αφήνουν χρήμα,τρώνε καλά και πίνουν πολύ αγαπούν να πίνουν κοκτέιλ και να ξενυχτούν είναι σταθεροί πελάτες έρχονται κάθε χρόνο έχουμε φιλικές σχέσεις μαζί τους είναι πολιτισμένοι μας σέβονται ,η αλήθεια είναι ο,τι φέτος ήταν πολύ κουμπωμένοι ενώ είδαμε καινούργιες αγορές είχαμε επίσης αρκετούς Σέρβους>>μας είπε επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην περιοχή συμπληρώνοντας , η Λάσση χάνει σιγά σιγά την παλιά της αίγλη προτιμούν την Σκάλα τώρα πια ,από την άλλη δεν έχουμε και μεγάλες μονάδες τα περισσότερα είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια και μικρές μονάδες.>>
“Φέτος η χρονιά άνοιξε νωρίτερα και είχαμε περισσότερους τουρίστες αλλά δεν είχαν την οικονομική δύναμη των περσινών τουριστών ήταν φθηνοτουρίστες εγώ λοιπόν προσέλαβα περισσότερο προσωπικό αφού είχα περισσότερη δουλειά αλλά δεν είδα και περισσότερα χρήματα στο ταμείο μου σε σχέση με την περσινή χρονιά συμφωνεί και ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου Μύρτος”.
Στην Σάμη μετά από πολύ καιρό φάνηκαν πιο αισιόδοξοι και ήταν μάλλον οι πιο κερδισμένοι του νησιού λόγω και της κινητικότητας των καραβιών στο λιμάνι, “ήταν καλή χρονιά πήγαμε καλά λέει ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου Δελφίνια” ενώ αισιόδοξος φαίνεται και ο ξενοδόχος κ Φιλιππάτος. Αν είχα περισσότερα δωμάτια θα είχα περισσότερο κέρδος αλλά και πάλι ήταν μια καλή χρονιά με μεγάλη πληρότητα για το ξενοδοχείο μας υπάρχει ζήτηση στην περιοχή αλλά δεν έχουμε μεγάλες μονάδες χρειαζόμαστε περισσότερα δωμάτια!”
Είναι αλήθεια ο’τι οι επισκέπτες διψούν κυριολεκτικά να γνωρίσουν τον τόπο και την κουλτούρα μας, τον πολιτισμό μας αλλά και την γαστρονομία μας και είναι ευκαιρία να αναρωτηθούμε
ποια ήταν ή ποιες ήταν οι ευκαιρίες που τους προσφέραμε εκτός από την ευκαιρία του μαζικού <τουρίστα>>? Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα .
Πολύ καλή χρονιά ήταν για τα οινοποιεία μας. Τουρίστες απ΄ολες τις εθνικότητες κρατώντας τον ένθετο χάρτη οι δρόμοι του κρασιού επισκέπτονταν τους διάσημους πλέον οινοποιούς μας για να δοκιμάσουν ρομπόλα ή πικροδάφνη. Δημιούργησαν χώρους πολύ ιδιαίτερους προβάλλοντας παράλληλα και το νησί, “Το Κεφαλλονίτικο κρασί το αγαπούν ιδιαίτερα στην Αμερική είμαστε ευχαριστημένοι από τις εξαγωγές και προσπαθούμε να μην έχουμε ανταγωνισμό μεταξύ μας συνεργαζόμαστε λέει ο κ. Σκλάβος, ενώ αισιόδοξος από το ενδιαφέρον των επισκεπτών και την γευσιγνωσία είναι και ο κ. Μπαζίγος έμπορος κρασιών στην ζώνη της ρομπόλας, οι ξένοι που επισκέπτονται το μοναστήρι μπαίνουν για να δοκιμάσουν Κεφαλλονίτικα κρασιά δείχνουν να γνωρίζουν τις ιδιατερότητες του σπάνιου κρασιού της ρομπόλας και θέλουν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες! Δημιουργήσαμε ένα δίκτυο και στοχεύσαμε στον οινοτουρισμό το αποτέλεσμα κάθε χρόνο μας δικαιώνει !
Στο γραφικό ψαροχώρι του Κατελειού οι επιχειρηματίες δεν φαίνονται ευχαριστημένοι το ψάρι είναι ακριβό και αναπολούν τα χρόνια που πούλαγαν τα πιο ακριβά ψάρια στο νησί ! “τι να πω αν πω ο,τι πούλησα μια σφυρίδα όλο το καλοκαίρι δεν θα με πιστέψουν ….χάσαμε τους Ιταλούς που έτρωγαν ακριβό ψάρι αλλά και τους Έλληνες στον Κατελειό ίσως να φταίει ο,τι εδώ έχουμε όλοι ψαροταβέρνες δεν υπάρχει και κάτι διαφορετικό δήλωσε ο ιδιοκτήτης του Μέδουσα, ετούτοι που έρχονται είναι φθηνιάρηδες!”
Η προσέλκυση του μαζικού τουρισμού δεν δύναται να ανατραπεί όποια μορφή και αν έχει αυτός. Το all inclusive είναι μεγάλο ζήτημα αλλά μήπως πρέπει να σταματήσει και η δαιμονοποίησή του? <<Οι επισκέπτες της Σκάλας τρώνε μέσα στα ξενοδοχεία το all inclusive είναι πρόβλημα για μας απαντά μάλλον θυμωμένος ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου Καρυάτιδες! << είχαμε και φθηνοτουρίστες στην Σκάλα κυρίως Σέρβους ετούτοι είναι περαστικοί δεν κάθονται σ εναν τόπο …γυρνούν όλο το νησί δεν είναι επαναλαμβανόμενοι πελάτες φέτος η Σκάλα είχε πολύ ακριβούς αλλά φέτος είχε και φθηνιάρηδες >>.
Τα beach bar του νησιού που προσφέρουν extreme sports κυρίως η Αντίσαμος, το Ξί ,οι Πετανοί φαίνεται να έζησαν το καλύτερο τους καλοκαίρι αλλα και οι δραστηριότητες κυρίως η ενοικίαση βάρκας πήγαν πολύ καλά !<<Εμάς μόνο ο καιρός μπορεί να μας πάει κόντρα αμα είναι καλός ο καιρός δεν φοβόμαστε τίποτα > μας λέει ο ιδιοκτήτης του extreme sports στην Αντίσαμο και η Ρεγγίνα ιδιοκτήτρια ενοικίασης βάρκας!
Έχουν γίνει πολλές κινήσεις στα τελευταία χρόνια από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά υπάρχει τεράστιο πρόβλημα συντονισμού, αυτό που αποκαλείται «δημιουργία δικτύων».Μήπως πρέπει να δημιουργήσουμε δίκτυα τα οποία σήμερα είναι ανύπαρκτα κυρίως ανάμεσα στον θαλαμηγό και τον εναλλακτικό τουρισμό και περιήγηση? Μήπως πρέπει να δημιουργήσουμε μία διαφορετική αντίληψη για την φιλοξενία, για τον τουρισμό.? Θεωρώ ότι αυτό είναι πρόβλημα της τοπικής αυτοδιοίκησης και του Επιμελητηρίου. Για παράδειγμα, δεν γίνεται να μην υπάρχουν σε εμφανή σημεία της πόλης μίνι εκθετήρια των τοπικών μας προϊόντων κι από την άλλη δεν γίνεται οι κατάλογοι στα εστιατόρια να μην έχουν ειδικό ένθετο για τα τοπικά μας φαγητά και τα ντόπια κρασιά, δεν γίνεται μετά το φαγητό να μην τους κερνάμε και ένα ντόπιο γλυκό ή μία μάντολα τέλος πάντων?
Από το να κλαιγόμαστε για τον φθηνό τουρισμό μήπως είναι
προτιμότερο να μιλάμε για μία εκ βάθρων ανασυγκρότηση της «τουριστικής» μας αντίληψης ,για στοχευμένο τουρισμό, ειδικές ομάδες επισκεπτών που θα γνωρίσουν τις καταδυτικές ευκαιρίες του νησιού, την γαστρονομία μας, τα εκκλησιαστικά μας μνημεία, τον βοτανικό θησαυρό μας, τα δασικά και ορεινά μονοπάτια μας, τα κρασιά μας και το μέλι μας?
Μας το ζητούν οι ίδιοι οι πελάτες -επισκέπτες μας εμείς γιατί αδυνατούμε να ανταποκριθούμε?
Οι αλλαγές αυτές θα γίνουν θέλουμε δεν θέλουμε. Το ζήτημα είναι να γίνουν από εμάς τους ίδιους, τους Κεφαλλονίτες !
