Στις 5 και 6 Απριλίου 2024 πραγματοποιήθηκε στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου διημερίδα με θέμα: «Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Το παραμύθι. Χανς Κρίστιαν Άντερσεν».
Οι εργασίες της διημερίδας ολοκληρώθηκαν με την σύνοψη παρατηρήσεων και συμπερασμάτων επί των πεπραγμένων, την οποία παρουσίασε η κα. Ζηνέλη Ευαγγελία και έχει ως εξής:
Κατά την πρώτη ημέρα, 5 Απριλίου, η Πρόεδρος κα. Ευρώπη Μοσχονά Μαραγκάκη καλωσόρισε τους παριστάμενους και πραγματοποίησε εισαγωγική ομιλία στα πλαίσια της οποίας αναφέρθηκε στη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίου (ΙΒΒΥ) και στον Κύκλο του Ελληνικού Εφηβικού Βιβλίου, που σκοπό έχουν την προαγωγή του βιβλίου και την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας. Επικέντρωσε στο παραμύθι και στην πολυεπίπεδη επίδραση που ασκεί στο παιδί, με έμφαση στην καλλιέργεια της φαντασίας και έκλεισε με το παραμύθι του Τζεράλντο Βαλέριο «Γαλάζιος Καβαλάρης» (παραμύθι χωρίς λόγια).
Ακολούθως από την κα. Ιουλία Κατσώνη-Μενάγια αναπτύχθηκε η σχέση του παραμυθιού με την αρχαιοελληνική «παραμυθία» και η «εκλογίκευσή» του, καθώς και η συνακόλουθη οικονομικοπολιτική αξιοποίησή του, κάτω από την επίδραση της βιομηχανικής επανάστασης.
Κείμενο της κα. Μυρτώς Γεωργίου-Νίλσεν, με βιογραφικά στοιχεία για τον Άντερσεν, γραμμένο με ιδιαίτερη παρατηρητικότητα και ευαισθησία, διαβάστηκε από την κα. Ευ. Ζηνέλη.
Η κα. Αλεξανδρή Κατερίνα παρουσίασε το θέμα μοτίβα, θέματα και επιδράσεις στο έργο του Άντερσεν και επεσήμανε τη διασύνδεσή τους με πανάρχαιες αφηγήσεις,.
Η κα. Ευαγγελία Ζηνέλη με την εργασία της «Η ποίηση στα παραμύθια του Άντερσεν» αναφέρθηκε στην ποιητική ικανότητα του μεγάλου παραμυθά, στην πλούσια εικονοποιία του, καθώς και στο χιούμορ που χαρακτηρίζει τα έργα του.
Η Πρόεδρος του Υπερίωνα κα. Σοφία Μαροπούλου μίλησε για το ρατσισμό, τη διαφορετικότητα και το θέμα της αναπηρίας που και ο ίδιος ο Άντερσεν είχε βιώσει λόγω της ιδιαίτερης σωματικής του διάπλασης. Παραμύθια του, όπως το «Ασχημόπαπο» και «ο Μολυβένιος στρατιώτης» διαβάστηκαν από την κα. Ελένη Φωή. Τα έργα αυτά είναι διαρκώς επίκαιρα σχετικά με το θέμα της διαφορετικότητας, την αποδοχή και την ένταξη.
Η διδάκτωρ του λαϊκού παραμυθιού κα.Αγγελική Σγούρου μίλησε για το λαϊκό παραμύθι και τους παραμυθάδες, προσδιόρισε το τι είναι λαϊκό παραμύθι και επεσήμανε το ρόλο των παραμυθάδων διαχρονικά. Από τη συλλογή λαϊκών παραμυθιών «Τα παραμύθια της Στεφανούλας», που κατέγραψε η εκπαιδευτικός και συγγραφέας κα. Ιωάννα Αρβανιτάκη στην περιοχή της Ζακύνθου, διαβάστηκε από την κα. Στάμω Μαστρόκαλου, το παραμύθι «Η Πεντάμορφη».
Η συγγραφέας και αφηγήτρια παραμυθιών Λίλη Λαμπρέλλλη αναφέρθηκε στο συμβολικό λόγο των μαγικών παραμυθιών και κατέδειξε τη δύναμη της προφορικότητας, την αλήθεια της και τη λυτρωτική της επίδραση στον ανθρώπινο ψυχισμό. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μαγικά παραμύθια και στην καταγωγή τους από τον αρχέγονο μυθικό λόγο.
Κατά την δεύτερη ημέρα, 6-Απιρλίου, η κα. Λαμπρέλλη, στα πλαίσια τρίωρου εργαστηρίου για ενήλικες, μίλησε για τον συμβολισμό των παραμυθιών που αφορά κυρίως στη διαδικασία ενηλικίωσης και τη διαχείριση της απώλειας.
Η κα. Μαρία Ζερβού, κλινική ψυχολόγος, που συμμετείχε διαδικτυακά, μίλησε για την ψυχοθεραπευτική αξία των παραμυθιών, η οποία στηρίζεται στο ασφαλές περιβάλλον, που δημιουργεί η αποστασιοποίηση, επιτρέποντας στο παιδί να εκφράσει τα προσωπικά του συναισθήματα. Επεσήμανε ότι με το παραμύθι αναπτύσσεται η φαντασία, η δημιουργική σκέψη του παιδιού και βελτιώνεται η γλωσσική του ικανότητα.
Η κα. Αγγελική Σγούρου με τη δεύτερη εισήγησή της αναφέρθηκε στις γυναικείες φιγούρες του καλού και του κακού, όπως παρουσιάζονται σχεδόν κυριαρχικά στο λαϊκό παραμύθι.
Ακολούθησαν δύο εργαστήρια. Το πρώτο θεατροπαιδαγωγικής από την κα. Καλλιόπη Λιοσάτου, και το δεύτερο μουσικοκινητικής από την κα. Μαρία Μπουχάγιερ. Συμμετείχαν χορευτές από τα παιδικά τμήματα καθώς και γονείς των παιδιών. Με τα δύο αυτά εργαστήρια αναδείχθηκε η δυνατότητα αξιοποίησης των παραμυθιών για την καλή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών. Με το πρώτο εργαστήριο θεατροποιήθηκε το παραμύθι «Η μικρή γοργόνα» και με το δεύτερο «Το ασχημόπαπο».
Τη διημερίδα έκλεισε η Πρόεδρος κα. Ευρώπη Μοσχονά-Μαραγκάκη, αφού θερμά ευχαρίστησε το Κοργιαλένιο Διοικητικό Συμβούλιο για την παραχώρηση της αίθουσας και το προσωπικό της βιβλιοθήκης, τους εισηγητές των θεμάτων της διημερίδας, τις Προεδρεύσασες κυρίες Ελένη Αντωνάτου, φιλόλογο και μέλος του Λ.Ε.Α., Αλίκη Γαλιατσάτου, Σύμβουλο Εκπαίδευσης φιλολόγων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Κεφαλληνάις, Αλξάνδρα Φυτοπούλου, Σύμβουλο Εκπαίδευσης δασκάλων Ν. Κεφαλληνίας, Μαρία Μπουχάγιερ, μουσικό, και Καλλιόπη Λιοσάτου, θεατροπαιδαγωγό, όλως ιδιαίτερα την κα. Λίλη Λαμπρέλλη και την κα. Ευαγγελία Ζηνέλη, τα ΜΜΕ («Κεφαλονίτη» και κ. Αλεβιζόπουλο), τα μέλη-συνεργάτιδες στο Δ.Σ. του Λ.Ε.Α. για τη συνεισφορά τους στην κοινή προσπάθεια, το εκλεκτό κοινό που παρακολούθησε, τους εκπαιδευτικούς που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, τους γονείς και τα παιδιά. Στα παιδιά προσφέρθηκε ως δώρο ευχαριστήριο από ένα παραμύθι.
Ακολουθεί το μήνυμα της Διεθνούς Οργάνωσης για τη νεότητα («ΙΒΒΥ») για την Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου (2-4-2024).
Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω στα σύννεφα, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπημα της καρδιάς σας «Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, καμία φορά και με τα λεπτά φτερά της άμμου. Πετάω βέβαια και με τα φτερά των μεταναστευτικών πουλιών, ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων. Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις να ακούσεις. Θα σου άρεσε μια παράξενη και απίστευτη ιστορία ή μια λυπητερή; Μια τρομακτική ή μια αστεία; Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!». Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.
Έχω τόσες ιστορίες να σου πω! Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που είχε βαρεθεί τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο, ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια στον ουρανό, ή για την νύχτα που χάθηκε ο Αγιοβασίλης ;
Ω! ακούω την καρδιά σου να χτυπάει όλο και πιο γρήγορα. Τικ τακ, τικ τακ, τίκι τίκι τακ! Η ιστορία που ταξιδεύει βρήκε τρόπο να μπει στην καρδιά σου και να την κάνει να κτυπάει. Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία με φτερά, έτοιμη να πετάξει.
Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ακόμα μια ιστορία που ταξιδεύει!».
