Eίχε μια φυσιογνωμία αριστοκρατική, με γαλανό διαυγές βλέμμα και έμφυτη ευγένεια. Ο Μαρίνος Γερουλάνος, που έφυγε πριν από μερικές ημέρες, δημιουργεί όντως ένα μεγάλο κενό. Και αυτό διότι έχει σπάσει το καλούπι που τον δημιούργησε. Η μήτρα της αστικής τάξης που διαμόρφωνε χαρακτήρες με αγάπη για την πατρίδα, ανυπόκριτη έγνοια για την κοινωνία, για τον κόσμο που μας περιβάλλει, καθήκον προς την πνευματική καλλιέργεια. Ηταν τέκνο της παλαιάς Ελλάδας, στην οποία η καλή καταγωγή σήμαινε υποχρέωση. Το ήξερε και δεν το παράκουσε ούτε μία ημέρα της μακράς του ζωής.
Γεννήθηκε το 1930 στους Τράχωνες, ένα κτήμα περίπου έξι χιλιόμετρα από την Αθήνα με καλλιέργειες και κτηνοτροφία. Ο πατέρα του Ιωάννης ήταν γεωπόνος, φανατικός φυσιολάτρης αλλά πιο πολύ ερασιτέχνης αρχαιολόγος. Παράλληλα, ήταν υπερρεαλιστής ποιητής και ζωγράφος. Η μητέρα του Δέσποινα Στρέιτ ήταν η γλυκιά σύζυγος και μητέρα τεσσάρων αγοριών.
Πήγε σχολείο στην Αθήνα, αλλά ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Νότιο Αφρική. Αυτό το βίωμα οδήγησε στη διαμόρφωση της αδιαπραγμάτευτης δημοκρατικής συνείδησης που όρισε τη ζωή του. Αργότερα φοίτησε στο περίφημο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και αρίστευσε. Παντρεύτηκε την Αιμιλία Καλλιγά και έκανε τέσσερα παιδιά: την Ειρήνη, τη Δέσποινα, τον Παύλο και τη Μαρίνα.
Οικογενειακώς, με Αιμιλία, Ειρήνη, Δέσποινα και λιλιπούτειο Παύλο.
Διετέλεσε ιδιαίτερος του βασιλιά Παύλου, τελετάρχης και αυλάρχης της τ. βασίλισσας Αννας-Μαρίας. Το 1975 ανέλαβε τη γενική γραμματεία Χωροταξίας και Περιβάλλοντος του τότε υπουργείου Συντονισμού. Ηταν η πρώτη επίσημη αναγνώριση της προστασίας περιβάλλοντος, ως ουσιαστικού ζητήματος της χώρας. Δημιούργησε μια δυναμική ομάδα νεότατων καταρτισμένων ανθρώπων και αγωνίστηκαν μαζί. Ηταν τέτοια η γνώση και το πάθος του που έχαιρε διεθνούς αναγνώρισης. Εγινε σύμβουλος για θέματα περιβάλλοντος στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών από το 1981 ώς το 1986. Παράλληλα, ξεκίνησε τη δημιουργία των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς, την πρώτη μονάδα που παρήγαγε τσιπούρες και λαβράκια στη Μεσόγειο στον πρότυπο ιχθυογεννητικό σταθμό. Γι’ αυτή τη νέα του ενασχόληση έφερε εκεί τους καλύτερους νέους, Ελληνες και ξένους επιστήμονες, ώστε να υποστηρίξουν την ερευνητική διάσταση της εταιρείας.
Yπήρξε και για πολλά χρόνια μέλος της διοικητικής επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη και πρόεδρος (1995-2005). Mε την Αιμιλία στήριξε αδιάκοπα τον Αγγελο Δεληβορριά στο μεγάλο έργο της μεταμόρφωσης του ιδρύματος. Φανατικός φυσιολάτρης, έμαθε τα παιδιά του να παρατηρούν τα πουλιά μαζί του, σε κρυψώνες στη φύση. Η Ειρήνη θυμάται πως μια ημέρα έριξε το αυτοκίνητο μέσα σε ένα χαντάκι διότι είδε ένα σπάνιο είδος πουλιού που του απέσπασε την προσοχή. Hταν φανατικός φιλόζωος, τρυφερός με όποιο ζώο συναντούσε πληγωμένο, από χελώνα μέχρι γλάρο. Κυρίως διάβαζε. Και έγραφε: το «Dictionary of classical Greek Quotations» είναι έργο μεγάλης προσφοράς στην Ελλάδα.
Πηγή: kathimerini.gr
