Προσπαθήστε να είστε ευγενείς με τους σερβιτόρους.
Και με τις σερβιτόρες.
Και με τις τηλεφωνήτριες.
Και με όποιον άνθρωπο αφιερώνει λίγο από τον ελάχιστο χρόνο που διαρκεί η ζωή του για να σας εξυπηρετήσει, να σας φέρει τον καφέ, να σας κάνει το χατήρι, να κάνει αυτό που του ζητήσατε.

Η πραγματική ευγένεια είναι να είσαι ευγενής απέναντι σε ανθρώπους που δεν μπορεί να κάνουν κάτι αν είσαι αγενής απέναντι τους.

Το να είσαι ευγενής απέναντι στον εργοδότη σου (που μπορεί να σου δώσει αύξηση ή να σε απολύσει) ή την γυναίκα σου που εξαρτάσαι από αυτήν αν θα ζεις ευτυχής ή μίζερος, δεν μου λέει κάτι.

Το να μοιραστείς την ευχαρίστηση ότι σου έφερε τον καφέ που ζήτησες (ή έστω έναν παραπλήσιο) με έναν σερβιτόρο, το να πεις «δε πειράζει θα το φτιάξουμε μαζί» στην τηλεφωνήτρια που προσπαθεί να καταχωρήσει την επιστροφή της μπλούζας που σου είναι στενή, το να πεις «ευχαριστώ» όταν κάποιος σου δίνει ένα ποτήρι νερό και «παρακαλώ» όταν παραγγέλνεις, χωρίς να σε υποχρεώνει κανείς, δείχνει ποιος πραγματικά είσαι.

Να είστε ευγενικοί.
Παρακαλώ.