ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ & ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Προσκλητήριο σήμανε από την κυβέρνηση, με τον Υφυπουργό Ναυτιλίας Γιάννη Παππά και άλλα στελέχη του Υπουργείου, προς την Τοπική Διοίκηση των Ιονίων Νήσων για την προώθηση της πολιτικής Ε.Ε. και κυβέρνησης, στο πλαίσιο της «Γαλάζιας Οικονομίας», και τους στρατηγικούς άξονες: «Λιμενικών Υποδομών, Ακτοπλοΐας, Νησιωτικής πολιτικής, Γαλάζιων επαγγελμάτων, Ψηφιακής διακυβέρνησης, έργα αφαλατώσεων» με ολίγον ενίσχυση Αθλητισμού και Πολιτισμού.

Ήταν όλοι τους εκεί, από όλα τα νησιά (να μην κουράζεται και ο Υφυπουργός από νησί σε νησί). Ο Περιφερειάρχης, οι Αντιπεριφερειάρχες, οι κυβερνητικοί Βουλευτές και όλοι οι Δήμαρχοι όλων των νησιών του Ιονίου. Συμφώνησαν σε όλα, χαμογελαστοί και ικανοποιημένοι επιβεβαιώνοντας ότι Περιφέρειες και Δήμοι αποτελούν μηχανισμό προώθησης της κυβερνητικής πολιτικής.

Μας είπαν ότι συζήτησαν, για την «προστασία του περιβάλλοντος», «την προστασία των ακτών», «την αειφόρο ανάπτυξη», την «συνοχή των νησιών» και επιμελώς μας έκρυψαν τον μεγάλο κερδισμένο!

Οι αγωνίες τους, δεν έχουν σχέση με τις αγωνίες του λαού, αλλά:

• Να «τρέξουν» με γρήγορους ρυθμούς από κυβέρνηση, Περιφέρειες και Δήμους οι διαδικασίες για την προώθηση «έργων» που θα εξασφαλίζουν στους εφοπλιστές το δικό τους μερτικό από το μεγάλο φαγοπότι του πακτωλού δισεκατομμυρίων που έχει στηθεί για τις «πράσινες» μπίζνες.
• Να υλοποιήσουν τις παραγγελίες της Ε.Ε. που λένε: «…οι κυβερνήσεις να συμπεριλάβουν επενδύσεις για μια βιώσιμη γαλάζια οικονομία στα εθνικά τους σχέδια που αφορούν την ανθεκτικότητα και την ανάκαμψη, καθώς και στα εθνικά τους επιχειρησιακά προγράμματα που συνδέονται με διάφορα ταμεία της Ε.Ε. από τώρα έως το 2027κλπ…»
• Να πειθαρχήσουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που λέει «…Τα θεσμικά όργανα θα συνεργαστούν με τα κράτη – μέλη για την κάλυψη των υφιστάμενων χρηματοδοτικών αναγκών για τη μείωση της ρύπανσης στις Ευρωπαϊκές θάλασσες και τη στήριξη των επενδύσεων για γαλάζια καινοτομία και γαλάζια βιοοικονομία», συστήνοντας «νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο», το οποίο «θα στηρίξει τη μετάβαση προς πιο βιώσιμες αλυσίδες αξίας βασισμένες στους ωκεανούς, στις θάλασσες και τις παράκτιες δραστηριότητες».

Δηλαδή: «Αειφόρος» κερδοφορία και «μεγάλα μαχαίρια»!

Οι ακτοπλόοι εφοπλιστές διεκδικούν μερίδιο που ανέρχεται σε «2,6 δισ. ως 3 δισ. ευρώ», για την ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου από το Ταμείο Ανάκαμψης, χώρια όσα προετοιμάζονται από άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ. (μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2021 της εταιρείας ναυτιλιακών και χρηματοπιστωτικών συμβούλων XRTC, κατά παραγγελία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ).

Οι εφοπλιστές απαιτούν τη στήριξη με δισεκατομμύρια για την ανανέωση του στόλου, στο όνομα της «προστασίας του περιβάλλοντος», της «πράσινης ανάπτυξης και της συνοχής του νησιωτικού χώρου με την ηπειρωτική Ελλάδα». Να θυμηθούμε βέβαια, ότι για την ενίσχυση της κερδοφορίας τους μείωσαν τον ακτοπλοϊκό στόλο, αποδρομολογώντας πλοία – κυρίως τα νεότερα για να τα δρομολογήσουν σε άλλες κερδοφόρες γραμμές στο εξωτερικό – αφήνοντας στις ακτοπλοϊκές γραμμές μερικά υπερήλικα και υποσυντήρητα πλοία.

Το δικό τους μερίδιο επίσης διεκδικούν και οι εφοπλιστές των ποντοπόρων πλοίων

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο των γενικότερων ανταγωνισμών θέλει να ενισχύσει τους δικούς της επιχειρηματικούς ομίλους των ΑΠΕ, ενώ «πέφτουν κορμιά» και στο εσωτερικό της σχετικά με την εξασφάλιση εισαγωγής Ενέργειας στην Ε.Ε. από διαφορετικές περιοχές του πλανήτη, με το πού θα κατευθυνθούν τα κονδύλια, τα μεγάλα «πακέτα» των επιδοτήσεων.
Για να ανοίξουν οι κρουνοί των δισεκατομμυρίων προς τους εφοπλιστικούς και άλλους ομίλους που συγκαταλέγονται στη λεγόμενη «γαλάζια ανάπτυξη» (επιχειρηματικούς ομίλους στην κρουαζιέρα, στον Τουρισμό, στα λιμάνια, στα ναυπηγεία κ.α.) έχουν προετοιμαστεί νομοθετικά όλα τα προαπαιτούμενα από όλες τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, και σήμερα της ΝΔ με την στήριξη όλων των Περιφερειακών Αρχών.

• Παράδοση των λιμανιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο και ως φαίνεται ήρθε η σειρά μας. Παράδοση αιγιαλών, παραλιών και δημόσιου πλούτου.
• Επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και αμέτρητα προνόμια που εξακολουθούν να πέφτουν βροχή από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις.
• Σμπαράλιασμα σε ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών αλλά και συνολικά όλων των εργαζομένων, ανελέητη φοροληστεία του λαού, πανάκριβα εισιτήρια.
• Απελευθέρωση της ενέργειας, ενεργειακή φτώχεια και πανάκριβοι λογαριασμοί για το λαό. Από την άλλη, «χωροθέτηση» όπου και όπως θέλει ο επιχειρηματικός όμιλος. Ανεμογεννήτριες στα βουνά της Κεφαλονιάς και Ζακύνθου, Υπεράκτια αιολικά πάρκα στα Διαπόντια Νησιά στην Κέρκυρα.

Καμία εμπιστοσύνη! Την «πίτα» μοιράζουν, για τους λίγους νοιάζονται!

Ο ζήλος, η ταχύτητα και η παν-κινητοποίηση, δεν αφορά στην αντιπλημμυρική θωράκιση, στην αντισεισμική προστασία των νησιών, σε σύγχρονα και ασφαλή σχολικά συγκροτήματα, σε σύγχρονες και ασφαλείς αθλητικές υποδομές, σε δομές κοινωνικής πρόνοιας, σε ένα σύγχρονο και ασφαλές οδικό δίκτυο, σε πόσιμο νερό, στον Πολιτισμό και στην Υγεία ως κοινωνικά αγαθά.
Δεν περισσεύουν ποτέ και από κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο ή Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, τα ανάλογα και αναγκαία κονδύλια για τέτοιου είδους έργα.

Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού πάντα τα ξεκοκαλίζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι για τους δικούς τους σχεδιασμούς. Οι μεγάλοι «επενδυτές», καθορίζουν τους κλάδους ανάπτυξης στους οποίους διασφαλίζεται η κερδοφορία τους, ενώ το πολιτικό τους προσωπικό σε κυβέρνηση και Τοπική Διοίκηση, φροντίζει για την στήριξή τους.
Τα έργα για τις λαϊκές ανάγκες περιμένουν για χρόνια στην γωνία και όσα από αυτά εκτελούνται είναι συνήθως καθυστερημένα, αποσπασματικά, μετά από φυσικές καταστροφές, κάτω από την πίεση του λαού ή συνδέονται με τις ανάγκες της «ανάπτυξης» των ομίλων, θυσιάζονται στην πολιτική «κόστους-οφέλους».
Ας μην μείνουμε θεατές στο μεγάλο φαγοπότι. Η πραγματικότητα και η πείρα είναι αδιάψευστος μάρτυρας, για τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Ο λαός μπορεί και πρέπει να απαιτήσει να μπουν μπροστά οι σύγχρονες ανάγκες του και να διεκδικήσει την ικανοποίησή τους. Με τη συμμετοχή, την οργάνωση και τον αγώνα του.

Το ερώτημα είναι ένα: «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»

Ας δώσουμε την απάντηση, στην Απεργία στις 17 Απρίλη, την 1η Μάη και με την καθημερινή δράση, επιλέγοντας «τις ζωές μας».

05.04.2024